Hellas Alive Dictionary - επισπευδω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἐπισπεύδω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπισπεύδω ἐπισπεύδσω

Structure: ἐπι (Prefix) + σπεύδ (Stem) + ω (Ending)

Sense

to urge on, further or promote, to urge on
to hasten onward, to be zealous for, aim at

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐπισπεύδω	ἐπισπεύδεις	ἐπισπεύδει
	Dual		ἐπισπεύδετον	ἐπισπεύδετον
	Plural	ἐπισπεύδομεν	ἐπισπεύδετε	ἐπισπεύδουσιν*
Subjunctive	Singular	ἐπισπεύδω	ἐπισπεύδῃς	ἐπισπεύδῃ
	Dual		ἐπισπεύδητον	ἐπισπεύδητον
	Plural	ἐπισπεύδωμεν	ἐπισπεύδητε	ἐπισπεύδωσιν*
Optative	Singular	ἐπισπεύδοιμι	ἐπισπεύδοις	ἐπισπεύδοι
	Dual		ἐπισπεύδοιτον	ἐπισπευδοίτην
	Plural	ἐπισπεύδοιμεν	ἐπισπεύδοιτε	ἐπισπεύδοιεν
Imperative	Singular		ἐπισπεύδε	ἐπισπευδέτω
	Dual		ἐπισπεύδετον	ἐπισπευδέτων
	Plural		ἐπισπεύδετε	ἐπισπευδόντων, ἐπισπευδέτωσαν
Infinitive		ἐπισπεύδειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐπισπευδων ἐπισπευδοντος	ἐπισπευδουσα ἐπισπευδουσης	ἐπισπευδον ἐπισπευδοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐπισπεύδομαι	ἐπισπεύδει, ἐπισπεύδῃ	ἐπισπεύδεται
	Dual		ἐπισπεύδεσθον	ἐπισπεύδεσθον
	Plural	ἐπισπευδόμεθα	ἐπισπεύδεσθε	ἐπισπεύδονται
Subjunctive	Singular	ἐπισπεύδωμαι	ἐπισπεύδῃ	ἐπισπεύδηται
	Dual		ἐπισπεύδησθον	ἐπισπεύδησθον
	Plural	ἐπισπευδώμεθα	ἐπισπεύδησθε	ἐπισπεύδωνται
Optative	Singular	ἐπισπευδοίμην	ἐπισπεύδοιο	ἐπισπεύδοιτο
	Dual		ἐπισπεύδοισθον	ἐπισπευδοίσθην
	Plural	ἐπισπευδοίμεθα	ἐπισπεύδοισθε	ἐπισπεύδοιντο
Imperative	Singular		ἐπισπεύδου	ἐπισπευδέσθω
	Dual		ἐπισπεύδεσθον	ἐπισπευδέσθων
	Plural		ἐπισπεύδεσθε	ἐπισπευδέσθων, ἐπισπευδέσθωσαν
Infinitive		ἐπισπεύδεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐπισπευδομενος ἐπισπευδομενου	ἐπισπευδομενη ἐπισπευδομενης	ἐπισπευδομενον ἐπισπευδομενου

Future tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐπισπεύσω	ἐπισπεύσεις	ἐπισπεύσει
	Dual		ἐπισπεύσετον	ἐπισπεύσετον
	Plural	ἐπισπεύσομεν	ἐπισπεύσετε	ἐπισπεύσουσιν*
Optative	Singular	ἐπισπεύσοιμι	ἐπισπεύσοις	ἐπισπεύσοι
	Dual		ἐπισπεύσοιτον	ἐπισπευσοίτην
	Plural	ἐπισπεύσοιμεν	ἐπισπεύσοιτε	ἐπισπεύσοιεν
Infinitive		ἐπισπεύσειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐπισπευσων ἐπισπευσοντος	ἐπισπευσουσα ἐπισπευσουσης	ἐπισπευσον ἐπισπευσοντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐπισπεύσομαι	ἐπισπεύσει, ἐπισπεύσῃ	ἐπισπεύσεται
	Dual		ἐπισπεύσεσθον	ἐπισπεύσεσθον
	Plural	ἐπισπευσόμεθα	ἐπισπεύσεσθε	ἐπισπεύσονται
Optative	Singular	ἐπισπευσοίμην	ἐπισπεύσοιο	ἐπισπεύσοιτο
	Dual		ἐπισπεύσοισθον	ἐπισπευσοίσθην
	Plural	ἐπισπευσοίμεθα	ἐπισπεύσοισθε	ἐπισπεύσοιντο
Infinitive		ἐπισπεύσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐπισπευσομενος ἐπισπευσομενου	ἐπισπευσομενη ἐπισπευσομενης	ἐπισπευσομενον ἐπισπευσομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐπέσπευδον	ἐπέσπευδες	ἐπέσπευδεν*
	Dual		ἐπεσπεύδετον	ἐπεσπευδέτην
	Plural	ἐπεσπεύδομεν	ἐπεσπεύδετε	ἐπέσπευδον
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐπεσπευδόμην	ἐπεσπεύδου	ἐπεσπεύδετο
	Dual		ἐπεσπεύδεσθον	ἐπεσπευδέσθην
	Plural	ἐπεσπευδόμεθα	ἐπεσπεύδεσθε	ἐπεσπεύδοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

χιλίαρχοί τε καὶ λοχαγοὶ περιθεοντεσ ἐπέσπευδον ἅπαντασ ἐσ τοῦτο πρὸ ἑώ. (Appian, The Foreign Wars, chapter 13 7:3)
ἀλλὰ καὶ φυλάττεσθαι παρῄνουν τὴν Σαλαμῖνα παντὸσ μᾶλλον ‐ οἱ δέ γε αὐτοί ποτε οὗτοι τὸν εἰσ Σικελίαν πλοῦν ἐπέσπευδον· (Aristides, Aelius, Orationes, 71:7)
παρ’ ἑκάστων τε ἀναπυνθανόμενοι ᾗ χωρήσειαν ἐπέσπευδον τὴν δίωξιν, καίτοι χαλεπῆσ οὔσησ ὁδευθῆναι τῆσ γῆσ οὐ στρατοπέδοισ μόνον ἀλλὰ καὶ καθ’ ἕνα. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 2 404:2)

Synonyms

to urge on
- ἐνάγω (to urge on, promote)

Derived

ἀποσπεύδω (to be zealous in preventing)
κατασπεύδω (to press, urge, hasten on)
σπεύδω (, I set going, urge on)
συνεπισπεύδω (to join in forcing onward)
συσπεύδω (to assist zealously)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἐπισπεύδω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to urge on

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἐπισπεύδω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to urge on

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어