Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπισπείρω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐπισπείρω ἐπισπερῶ

Structure: ἐπι (Prefix) + σπείρ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to sow with seed

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπισπείρω ἐπισπείρεις ἐπισπείρει
Dual ἐπισπείρετον ἐπισπείρετον
Plural ἐπισπείρομεν ἐπισπείρετε ἐπισπείρουσιν*
SubjunctiveSingular ἐπισπείρω ἐπισπείρῃς ἐπισπείρῃ
Dual ἐπισπείρητον ἐπισπείρητον
Plural ἐπισπείρωμεν ἐπισπείρητε ἐπισπείρωσιν*
OptativeSingular ἐπισπείροιμι ἐπισπείροις ἐπισπείροι
Dual ἐπισπείροιτον ἐπισπειροίτην
Plural ἐπισπείροιμεν ἐπισπείροιτε ἐπισπείροιεν
ImperativeSingular ἐπισπείρε ἐπισπειρέτω
Dual ἐπισπείρετον ἐπισπειρέτων
Plural ἐπισπείρετε ἐπισπειρόντων, ἐπισπειρέτωσαν
Infinitive ἐπισπείρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπισπειρων ἐπισπειροντος ἐπισπειρουσα ἐπισπειρουσης ἐπισπειρον ἐπισπειροντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπισπείρομαι ἐπισπείρει, ἐπισπείρῃ ἐπισπείρεται
Dual ἐπισπείρεσθον ἐπισπείρεσθον
Plural ἐπισπειρόμεθα ἐπισπείρεσθε ἐπισπείρονται
SubjunctiveSingular ἐπισπείρωμαι ἐπισπείρῃ ἐπισπείρηται
Dual ἐπισπείρησθον ἐπισπείρησθον
Plural ἐπισπειρώμεθα ἐπισπείρησθε ἐπισπείρωνται
OptativeSingular ἐπισπειροίμην ἐπισπείροιο ἐπισπείροιτο
Dual ἐπισπείροισθον ἐπισπειροίσθην
Plural ἐπισπειροίμεθα ἐπισπείροισθε ἐπισπείροιντο
ImperativeSingular ἐπισπείρου ἐπισπειρέσθω
Dual ἐπισπείρεσθον ἐπισπειρέσθων
Plural ἐπισπείρεσθε ἐπισπειρέσθων, ἐπισπειρέσθωσαν
Infinitive ἐπισπείρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπισπειρομενος ἐπισπειρομενου ἐπισπειρομενη ἐπισπειρομενης ἐπισπειρομενον ἐπισπειρομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πρὸσ ἀλήθειαν γάρ, καθάπερ φησὶ Κλέαρχοσ ἐν τῷ πρώτῳ τῶν Ἐρωτικῶν, Λυκοφρονίδην εἰρηκέναι φησὶν, οὔτε παιδὸσ ἄρρενοσ οὔτε παρθένων τῶν χρυσοφόρων οὐδὲ γυναικῶν βαθυκόλπων καλὸν τὸ πρόσωπον, ἂν μὴ κόσμιον πεφύκῃ ἡ γὰρ αἰδὼσ ἄνθοσ ἐπισπείρει. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 16 1:3)
  • Μυρμιδόνασ δὲ κληθῆναί φασιν οὐχ ὡσ ὁ μῦθοσ τοὺσ Αἰγινήτασ, ὅτι λοιμοῦ μεγάλου συμπεσόντοσ οἱ μύρμηκεσ ἄνθρωποι γένοιντο κατ’ εὐχὴν Αἰακοῦ, ἀλλ’ ὅτι μυρμήκων τρόπον ὀρύττοντεσ τὴν γῆν ἐπισπείροιεν ἐπὶ τὰσ πέτρασ, ὥστ’ ἔχειν γεωργεῖν, ἐν δὲ τοῖσ ὀρύγμασιν οἰκεῖν φειδόμενοι πλίνθων. (Strabo, Geography, Book 8, chapter 6 25:12)

Synonyms

  1. to sow with seed

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION