뜻

1. 결론짓다, 추론하다, 마무르다, 맺다

1. to reckon over, conclude, to take account

예문

• μετὰ ταῦτα ἐπελογιζόμην, ὅτι τοῖσ κυρίοισ καὶ συνήθεσι καὶ κοινοῖσ ὀνόμασιν ἀμφότεροι κέχρηνται, ἡ δὲ Ἰσοκράτουσ λέξισ προσλαβοῦσά τι τῆσ τροπικῆσ κατασκευῆσ μέχρι τοῦ μὴ λυπῆσαι προῆλθεν. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 11 1:2)

  (디오니시오스, De Isocrate, chapter 11 1:2)

• ἀργὸν εἶναι μήτε τὸ λυπούμενον ἐφ’ οἷσ κατορθοῦσιν, ἀλλ’ ἐπιλογίζεσθαι δι’ ἀμφοτέρων ὅπωσ τὰ μὲν φυλαττόμενοι βελτίονεσ ὦμεν αὐτῶν, τὰ δὲ μιμούμενοι μὴ χείρονεσ. (Plutarch, De capienda ex inimicis utilitate, chapter, section 11 6:1)

  (플루타르코스, De capienda ex inimicis utilitate, chapter, section 11 6:1)

• οὐ ταῦτα δὲ μόνον ἐπιλογίζεσθαι δίδωσι τὸ προσέχειν ἀεὶ τοῖσ ἁλισκομένοισ ὑπ’ ὀργῆσ, ἀλλὰ καὶ τὴν ἄλλην τοῦ θυμοῦ κατανοεῖν φύσιν, ὡσ οὐκ εὐγενὴσ οὐδ’ ἀνδρώδησ οὐδ’ ἔχουσα φρόνημα καὶ μέγεθόσ ἐστιν. (Plutarch, De cohibenda ira, section 81)

  (플루타르코스, De cohibenda ira, section 81)

• εἰ δὲ ὀρθῶσ ἐπιλογίζομαι ταῦτ’ ἐγὼ καὶ ἔστιν ἐν ταύταισ ταῖσ ἀρεταῖσ ἐνδεέστεροσ ὁ ἀνήρ, πάρεστι τῷ βουλομένῳ σκοπεῖν ἐπὶ τῆσ ἀρτίωσ παρατεθείσησ λέξεωσ ποιουμένῳ τὴν ἐξέτασιν. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 191)

  (디오니시오스, De Demosthene, chapter 191)

• "τὸ γὰρ εὐσταθὲσ σαρκὸσ κατάστημα καὶ τὸ περὶ ταύτησ πιστὸν ἔλπισμα τὴν ἀκροτάτην χαρὰν καὶ βεβαιοτάτην ἔχειν τοῖσ ἐπιλογίζεσθαι δυναμένοισ. (Plutarch, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 4 2:16)

  (플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 4 2:16)

유사 형태

• ἐπιλογιζόμενος (8)
• ἐπιλογιζομένοις (2)
• ἐπιλογιούμεθα (2)
• ἐπιλογιζομένους (2)
• ἐπιλογίζομαι (1)
• ἐπιλογιζόμενοι (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.