Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπιλάμπω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐπιλάμπω ἐπιλάμψω

Structure: ἐπι (Prefix) + λάμπ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to shine after or thereupon, had fully come
  2. to shine upon

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιλάμπω ἐπιλάμπεις ἐπιλάμπει
Dual ἐπιλάμπετον ἐπιλάμπετον
Plural ἐπιλάμπομεν ἐπιλάμπετε ἐπιλάμπουσιν*
SubjunctiveSingular ἐπιλάμπω ἐπιλάμπῃς ἐπιλάμπῃ
Dual ἐπιλάμπητον ἐπιλάμπητον
Plural ἐπιλάμπωμεν ἐπιλάμπητε ἐπιλάμπωσιν*
OptativeSingular ἐπιλάμποιμι ἐπιλάμποις ἐπιλάμποι
Dual ἐπιλάμποιτον ἐπιλαμποίτην
Plural ἐπιλάμποιμεν ἐπιλάμποιτε ἐπιλάμποιεν
ImperativeSingular ἐπιλάμπε ἐπιλαμπέτω
Dual ἐπιλάμπετον ἐπιλαμπέτων
Plural ἐπιλάμπετε ἐπιλαμπόντων, ἐπιλαμπέτωσαν
Infinitive ἐπιλάμπειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιλαμπων ἐπιλαμποντος ἐπιλαμπουσα ἐπιλαμπουσης ἐπιλαμπον ἐπιλαμποντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιλάμπομαι ἐπιλάμπει, ἐπιλάμπῃ ἐπιλάμπεται
Dual ἐπιλάμπεσθον ἐπιλάμπεσθον
Plural ἐπιλαμπόμεθα ἐπιλάμπεσθε ἐπιλάμπονται
SubjunctiveSingular ἐπιλάμπωμαι ἐπιλάμπῃ ἐπιλάμπηται
Dual ἐπιλάμπησθον ἐπιλάμπησθον
Plural ἐπιλαμπώμεθα ἐπιλάμπησθε ἐπιλάμπωνται
OptativeSingular ἐπιλαμποίμην ἐπιλάμποιο ἐπιλάμποιτο
Dual ἐπιλάμποισθον ἐπιλαμποίσθην
Plural ἐπιλαμποίμεθα ἐπιλάμποισθε ἐπιλάμποιντο
ImperativeSingular ἐπιλάμπου ἐπιλαμπέσθω
Dual ἐπιλάμπεσθον ἐπιλαμπέσθων
Plural ἐπιλάμπεσθε ἐπιλαμπέσθων, ἐπιλαμπέσθωσαν
Infinitive ἐπιλάμπεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιλαμπομενος ἐπιλαμπομενου ἐπιλαμπομενη ἐπιλαμπομενης ἐπιλαμπομενον ἐπιλαμπομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὡσ δ’ ἐπιλάμπει ἡ χάρισ, ὥστε φίλοσ καὶ γράφε καὶ μέθυε. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 45 3:1)
  • "ἀποκρίνεται δ’ ἔρωτι τῆσ περὶ τὸν ἥλιον εἰκόνοσ, δι’ ἧσ ἐπιλάμπει τὸ ἐφετὸν καὶ καλὸν καὶ θεῖον καὶ μακάριον, οὗ πᾶσα φύσισ, ἄλλη δ’ ἄλλωσ, ὀρέγεται. (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 309)
  • πρῶτον μὲν γὰρ τὰ ὕδατα οὐ λαμπρά‧ αἴτιον δέ, ὅτι ὁ ἠὴρ τὸ ἑωθινὸν κατέχει ὡσ ἐπὶ τὸ πολύ, ὅστισ τῷ ὕδατι ἐγκαταμιγνύμενοσ τὸ λαμπρὸν ἀφανίζει‧ ὁ γὰρ ἥλιοσ πρὶν ἄνω ἀρθῆναι οὐκ ἐπιλάμπει. (Hippocrates, Hippocrates Collected Works I, , vi.3)
  • ὁκόταν δὲ ἐσ σκιὴν ἀφίκηται, ἅπαν τὸ σῶμα ὁμοίωσ ἰδίει‧ οὐ γὰρ ἔτι ὁ ἥλιοσ ἐπιλάμπει. (Hippocrates, Hippocrates Collected Works I, , viii.11)

Synonyms

  1. to shine upon

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION