- τοὺσ περὶ Ἑρωτοσ λόγουσ γενέσθαι, οῦσ εἰἱσε γραψάμενοσ εἴτε καταμνημονεύσασ τῷ πολλάκισ ἐπανερέσθαι τὸν πατέρα νυνὶ μέλλεισ ἡμῖν δεηθεῖσιν ἀπαγγέλλειν. (Plutarch, Amatorius, section 1 2:1)
(플루타르코스, Amatorius, section 1 2:1)
- ἡνίκα μὲν γὰρ πολλοὶ ἔνδον ἦμεν καὶ σὺ τὴν ἐπίδειξιν ἐποιοῦ, ἀπελείφθην σου τῶν λεγομένων ‐ ὤκνουν γὰρ ἐπανερέσθαι, διότι ὄχλοσ τε πολὺσ ἔνδον ἦν, καὶ μή σοι ἐμποδὼν εἰήν ἐρωτῶν τῇ ἐπιδείξει ‐ νυνὶ δὲ ἐπειδὴ ἐλάττουσ τέ ἐσμεν καὶ Εὔδικοσ ὅδε κελεύει ἐρέσθαι, εἰπέ τε καὶ δίδαξον ἡμᾶσ σαφῶσ, τί ἔλεγεσ περὶ τούτοιν τοῖν ἀνδροῖν; (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 8:4)
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 8:4)
- τὸν μὲν Ὅμηρον τοίνυν ἐάσωμεν, ἐπειδὴ καὶ ἀδύνατον ἐπανερέσθαι τί ποτε νοῶν ταῦτα ἐποίησεν τὰ ἔπη· (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 15:8)
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 15:8)
- Ἢν μὲν οὖν ἐν ἀρχῇ τῆσ νούσου τὸ πρόσωπον τοιοῦτον ᾖ, καὶ μήπω οἱο͂́ν τε ᾖ τοῖσιν ἄλλοισι σημείοισι ξυντεκμαίρεσθαι, ἐπανερέσθαι χρὴ, μὴ ἠγρύπνησεν ὁ νοσέων, ἢ τὰ τῆσ κοιλίησ ἐξυγρασμένα ᾖ ἰσχυρῶσ, ἢ λιμῶδέσ τι ἔχῃ αὐτόν‧ κἢν μέν τι τουτέων ὁμολογέῃ, ἧσσον νομίζειν δεινὸν εἶναι‧ κρίνεται δὲ τὰ τοιαῦτα ἐν ἡμέρῃ τε καὶ νυκτὶ, ἢν διὰ ταύτασ τὰσ προφάσιασ τὸ πρόσωπον τοιοῦτον ᾖ. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 2.5)
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 2.5)
- ὅταν μὴ εἰδῶ ὅτι ἐρωτᾷσ, κελεύεισ με ὅμωσ ἀποκρίνεσθαι, ἀλλὰ μὴ ἐπανερέσθαι; (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 297:4)
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 297:4)