Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐμπλέκω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐμπλέκω ἐμπλέξω

Structure: ἐμ (Prefix) + πλέκ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: e)n

Sense

  1. to plait or weave in, to entwine, in, to be entangled in

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμπλέκω ἐμπλέκεις ἐμπλέκει
Dual ἐμπλέκετον ἐμπλέκετον
Plural ἐμπλέκομεν ἐμπλέκετε ἐμπλέκουσιν*
SubjunctiveSingular ἐμπλέκω ἐμπλέκῃς ἐμπλέκῃ
Dual ἐμπλέκητον ἐμπλέκητον
Plural ἐμπλέκωμεν ἐμπλέκητε ἐμπλέκωσιν*
OptativeSingular ἐμπλέκοιμι ἐμπλέκοις ἐμπλέκοι
Dual ἐμπλέκοιτον ἐμπλεκοίτην
Plural ἐμπλέκοιμεν ἐμπλέκοιτε ἐμπλέκοιεν
ImperativeSingular ἐμπλέκε ἐμπλεκέτω
Dual ἐμπλέκετον ἐμπλεκέτων
Plural ἐμπλέκετε ἐμπλεκόντων, ἐμπλεκέτωσαν
Infinitive ἐμπλέκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐμπλεκων ἐμπλεκοντος ἐμπλεκουσα ἐμπλεκουσης ἐμπλεκον ἐμπλεκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμπλέκομαι ἐμπλέκει, ἐμπλέκῃ ἐμπλέκεται
Dual ἐμπλέκεσθον ἐμπλέκεσθον
Plural ἐμπλεκόμεθα ἐμπλέκεσθε ἐμπλέκονται
SubjunctiveSingular ἐμπλέκωμαι ἐμπλέκῃ ἐμπλέκηται
Dual ἐμπλέκησθον ἐμπλέκησθον
Plural ἐμπλεκώμεθα ἐμπλέκησθε ἐμπλέκωνται
OptativeSingular ἐμπλεκοίμην ἐμπλέκοιο ἐμπλέκοιτο
Dual ἐμπλέκοισθον ἐμπλεκοίσθην
Plural ἐμπλεκοίμεθα ἐμπλέκοισθε ἐμπλέκοιντο
ImperativeSingular ἐμπλέκου ἐμπλεκέσθω
Dual ἐμπλέκεσθον ἐμπλεκέσθων
Plural ἐμπλέκεσθε ἐμπλεκέσθων, ἐμπλεκέσθωσαν
Infinitive ἐμπλέκεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐμπλεκομενος ἐμπλεκομενου ἐμπλεκομενη ἐμπλεκομενης ἐμπλεκομενον ἐμπλεκομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμπλέξω ἐμπλέξεις ἐμπλέξει
Dual ἐμπλέξετον ἐμπλέξετον
Plural ἐμπλέξομεν ἐμπλέξετε ἐμπλέξουσιν*
OptativeSingular ἐμπλέξοιμι ἐμπλέξοις ἐμπλέξοι
Dual ἐμπλέξοιτον ἐμπλεξοίτην
Plural ἐμπλέξοιμεν ἐμπλέξοιτε ἐμπλέξοιεν
Infinitive ἐμπλέξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐμπλεξων ἐμπλεξοντος ἐμπλεξουσα ἐμπλεξουσης ἐμπλεξον ἐμπλεξοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμπλέξομαι ἐμπλέξει, ἐμπλέξῃ ἐμπλέξεται
Dual ἐμπλέξεσθον ἐμπλέξεσθον
Plural ἐμπλεξόμεθα ἐμπλέξεσθε ἐμπλέξονται
OptativeSingular ἐμπλεξοίμην ἐμπλέξοιο ἐμπλέξοιτο
Dual ἐμπλέξοισθον ἐμπλεξοίσθην
Plural ἐμπλεξοίμεθα ἐμπλέξοισθε ἐμπλέξοιντο
Infinitive ἐμπλέξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐμπλεξομενος ἐμπλεξομενου ἐμπλεξομενη ἐμπλεξομενης ἐμπλεξομενον ἐμπλεξομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμπλεχθήσομαι ἐμπλεχθήσῃ ἐμπλεχθήσεται
Dual ἐμπλεχθήσεσθον ἐμπλεχθήσεσθον
Plural ἐμπλεχθησόμεθα ἐμπλεχθήσεσθε ἐμπλεχθήσονται
OptativeSingular ἐμπλεχθησοίμην ἐμπλεχθήσοιο ἐμπλεχθήσοιτο
Dual ἐμπλεχθήσοισθον ἐμπλεχθησοίσθην
Plural ἐμπλεχθησοίμεθα ἐμπλεχθήσοισθε ἐμπλεχθήσοιντο
Infinitive ἐμπλεχθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐμπλεχθησομενος ἐμπλεχθησομενου ἐμπλεχθησομενη ἐμπλεχθησομενης ἐμπλεχθησομενον ἐμπλεχθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐνέπλεξα ἐνέπλεξας ἐνέπλεξεν*
Dual ἐνεπλέξατον ἐνεπλεξάτην
Plural ἐνεπλέξαμεν ἐνεπλέξατε ἐνέπλεξαν
SubjunctiveSingular ἐμπλέξω ἐμπλέξῃς ἐμπλέξῃ
Dual ἐμπλέξητον ἐμπλέξητον
Plural ἐμπλέξωμεν ἐμπλέξητε ἐμπλέξωσιν*
ImperativeSingular ἐμπλέξον ἐμπλεξάτω
Dual ἐμπλέξατον ἐμπλεξάτων
Plural ἐμπλέξατε ἐμπλεξάντων
Infinitive ἐμπλέξαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐμπλεξᾱς ἐμπλεξαντος ἐμπλεξᾱσα ἐμπλεξᾱσης ἐμπλεξαν ἐμπλεξαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐνεπλεξάμην ἐνεπλέξω ἐνεπλέξατο
Dual ἐνεπλέξασθον ἐνεπλεξάσθην
Plural ἐνεπλεξάμεθα ἐνεπλέξασθε ἐνεπλέξαντο
SubjunctiveSingular ἐμπλέξωμαι ἐμπλέξῃ ἐμπλέξηται
Dual ἐμπλέξησθον ἐμπλέξησθον
Plural ἐμπλεξώμεθα ἐμπλέξησθε ἐμπλέξωνται
ImperativeSingular ἐμπλέξαι ἐμπλεξάσθω
Dual ἐμπλέξασθον ἐμπλεξάσθων
Plural ἐμπλέξασθε ἐμπλεξάσθων
Infinitive ἐμπλέξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐμπλεξαμενος ἐμπλεξαμενου ἐμπλεξαμενη ἐμπλεξαμενης ἐμπλεξαμενον ἐμπλεξαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐνεπλέχθην ἐνεπλέχθης ἐνεπλέχθη
Dual ἐνεπλέχθητον ἐνεπλεχθήτην
Plural ἐνεπλέχθημεν ἐνεπλέχθητε ἐνεπλέχθησαν
SubjunctiveSingular ἐμπλέχθω ἐμπλέχθῃς ἐμπλέχθῃ
Dual ἐμπλέχθητον ἐμπλέχθητον
Plural ἐμπλέχθωμεν ἐμπλέχθητε ἐμπλέχθωσιν*
OptativeSingular ἐμπλεχθείην ἐμπλεχθείης ἐμπλεχθείη
Dual ἐμπλεχθείητον ἐμπλεχθειήτην
Plural ἐμπλεχθείημεν ἐμπλεχθείητε ἐμπλεχθείησαν
ImperativeSingular ἐμπλέχθητι ἐμπλεχθήτω
Dual ἐμπλέχθητον ἐμπλεχθήτων
Plural ἐμπλέχθητε ἐμπλεχθέντων
Infinitive ἐμπλεχθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐμπλεχθεις ἐμπλεχθεντος ἐμπλεχθεισα ἐμπλεχθεισης ἐμπλεχθεν ἐμπλεχθεντος

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐνεπλάκην ἐνεπλάκης ἐνεπλάκη
Dual ἐνεπλάκητον ἐνεπλακήτην
Plural ἐνεπλάκημεν ἐνεπλάκητε ἐνεπλάκησαν
SubjunctiveSingular ἐμπλάκω ἐμπλάκῃς ἐμπλάκῃ
Dual ἐμπλάκητον ἐμπλάκητον
Plural ἐμπλάκωμεν ἐμπλάκητε ἐμπλάκωσιν*
OptativeSingular ἐμπλακεῖην ἐμπλακεῖης ἐμπλακεῖη
Dual ἐμπλακεῖητον ἐμπλακείητην
Plural ἐμπλακεῖημεν ἐμπλακεῖητε ἐμπλακεῖησαν
ImperativeSingular ἐμπλάκης ἐμπλακήτω
Dual ἐμπλάκητον ἐμπλακήτων
Plural ἐμπλάκητε ἐμπλακήντων
Infinitive ἐμπλακεῖναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐμπλακεις ἐμπλακεντος ἐμπλακεισα ἐμπλακεισης ἐμπλακεν ἐμπλακεντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐνεπλακέμην ἐνεπλάκου ἐνεπλάκετο
Dual ἐνεπλάκεσθον ἐνεπλακέσθην
Plural ἐνεπλακέμεθα ἐνεπλάκεσθε ἐνεπλάκεντο
SubjunctiveSingular ἐμπλάκωμαι ἐμπλάκῃ ἐμπλάκηται
Dual ἐμπλάκησθον ἐμπλάκησθον
Plural ἐμπλακώμεθα ἐμπλάκησθε ἐμπλάκωνται
OptativeSingular ἐμπλακεῖμην ἐμπλάκειο ἐμπλάκειτο
Dual ἐμπλάκεισθον ἐμπλακεῖσθην
Plural ἐμπλακεῖμεθα ἐμπλάκεισθε ἐμπλάκειντο
ImperativeSingular ἐμπλάκου ἐμπλακέσθω
Dual ἐμπλάκεσθον ἐμπλακέσθων
Plural ἐμπλάκεσθε ἐμπλακέσθων
Infinitive ἐμπλάκεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐμπλακεμενος ἐμπλακεμενου ἐμπλακεμενη ἐμπλακεμενης ἐμπλακεμενον ἐμπλακεμενου

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμπέπλοχα ἐμπέπλοχας ἐμπέπλοχεν*
Dual ἐμπεπλόχατον ἐμπεπλόχατον
Plural ἐμπεπλόχαμεν ἐμπεπλόχατε ἐμπεπλόχᾱσιν*
SubjunctiveSingular ἐμπεπλόχω ἐμπεπλόχῃς ἐμπεπλόχῃ
Dual ἐμπεπλόχητον ἐμπεπλόχητον
Plural ἐμπεπλόχωμεν ἐμπεπλόχητε ἐμπεπλόχωσιν*
OptativeSingular ἐμπεπλόχοιμι ἐμπεπλόχοις ἐμπεπλόχοι
Dual ἐμπεπλόχοιτον ἐμπεπλοχοίτην
Plural ἐμπεπλόχοιμεν ἐμπεπλόχοιτε ἐμπεπλόχοιεν
ImperativeSingular ἐμπέπλοχε ἐμπεπλοχέτω
Dual ἐμπεπλόχετον ἐμπεπλοχέτων
Plural ἐμπεπλόχετε ἐμπεπλοχόντων
Infinitive ἐμπεπλοχέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐμπεπλοχως ἐμπεπλοχοντος ἐμπεπλοχυῑα ἐμπεπλοχυῑᾱς ἐμπεπλοχον ἐμπεπλοχοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμπέπλεγμαι ἐμπέπλεξαι ἐμπέπλεγται
Dual ἐμπέπλεχθον ἐμπέπλεχθον
Plural ἐμπεπλέγμεθα ἐμπέπλεχθε ἐμπεπλέγαται
ImperativeSingular ἐμπέπλεξο ἐμπεπλέχθω
Dual ἐμπέπλεχθον ἐμπεπλέχθων
Plural ἐμπέπλεχθε ἐμπεπλέχθων
Infinitive ἐμπέπλεχθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐμπεπλεγμενος ἐμπεπλεγμενου ἐμπεπλεγμενη ἐμπεπλεγμενης ἐμπεπλεγμενον ἐμπεπλεγμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • κἀκεῖνο μᾶλλον, ὅταν, ὥσπερ αἱ μυῖαι τῶν λείων τόπων ἐν τοῖσ κατόπτροισ ἀπολισθάνουσι ταῖσ δὲ τραχύτησι προσέχονται καὶ ταῖσ ἀμυχαῖσ, οὕτωσ ἄνθρωποι τῶν ἱλαρῶν καὶ προσηνῶν ἀπορρέοντεσ ἐμπλέκωνται ταῖσ τῶν ἀηδῶν ἀναμνήσεσι· (Plutarch, De tranquilitate animi, section 152)

Synonyms

  1. to plait or weave in

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION