ἐμφαγεῖν
Verb;
Transliteration:
Principal Part:
ἐμφαγεῖν
Structure:
Etym.: inf. of aor2 e)ne/fagon, no pres. e)nesqi/w being in use
Sense
- to eat hastily
- to eat in or upon
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- θέρουσ δὲ ἀγαθὸν καὶ ὄρθρου ὀλίγον δοῦναι ἐμφαγεῖν, ὡσ μὴ ἀποκναίεσθαι ὑπὸ μήκουσ· (Arrian, Cynegeticus, chapter 13 2:1)
- καὶ γὰρ αὖ καὶ τούτουσ ἔφασκεν ὀλιγοχρονίου τε καὶ βραχείασ ἡδονῆσ ἔρωτι πολλὰσ πραγματείασ ὑπομένειν ἀπέφαινε γοῦν τεσσάρων δακτύλων αὐτοῖσ ἕνεκα πάντα πονεῖσθαι τὸν πόνον, ἐφ’ ὅσουσ ὁ μήκιστοσ ἀνθρώπου λαιμὸσ ἐστιν οὔτε γὰρ πρὶν ἐμφαγεῖν, ἀπολαύειν τι τῶν ἐωνημένων, οὔτε βρωθέντων ἡδίω γενέσθαι τὴν ἀπὸ τῶν πολυτελεστέρων πλησμονήν λοιπὸν οὖν εἶναι τὴν ἐν τῇ παρόδῳ γιγνομένην ἡδονὴν τοσούτων ὠνεῖσθαι χρημάτων. (Lucian, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 33:2)
- ὁ χρυσὸσ δὲ κοῖλοσ ἡμῖν ἐμφαγεῖν, τὰ δὲ ἐκπώματα οὐ κοῦφα ὡσ τὰ Ἐχεκράτουσ, ἀλλὰ διτάλαντον ἕκαστον τὴν ὁλκήν. (Lucian, 36:1)
- εἰ δέ τι ἐν Ἰνδοῖσ ἢ Ὑπερβορέοισ θέαμα παράδοξον ἢ κτῆμα τίμιον ἢ ὅσα ἐμφαγεῖν ἢ πιεῖν ἡδέα, οὐ μεταστειλάμενοσ, ἀλλ̓ αὐτὸσ ἐπιπετόμενοσ ἀπέλαυον ἁπάντων ἐσ κόρον· (Lucian, 74:4)
- τοῦτο δὲ τὸ ὄνομα μνήμησ εὑρίσκω τετυχηκὸσ παρὰ μὲν Εὐβούλῳ ἐν Πορνοβοσκῷ οὕτωσ οὐκ ἂν δυναίμην ἐμφαγεῖν ἄρτον τινά· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 136)
Synonyms
-
to eat hastily
-
to eat in or upon