Hellas Alive Dictionary - εξοκελλω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἐξοκέλλω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐξοκέλλω ἐξώκειλα

Structure: ἐξ (Prefix) + ὀκέλλ (Stem) + ω (Ending)

Sense

to run aground or ashore
to run, aground, to drive headlong

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐξοκέλλω	ἐξοκέλλεις	ἐξοκέλλει
	Dual		ἐξοκέλλετον	ἐξοκέλλετον
	Plural	ἐξοκέλλομεν	ἐξοκέλλετε	ἐξοκέλλουσιν*
Subjunctive	Singular	ἐξοκέλλω	ἐξοκέλλῃς	ἐξοκέλλῃ
	Dual		ἐξοκέλλητον	ἐξοκέλλητον
	Plural	ἐξοκέλλωμεν	ἐξοκέλλητε	ἐξοκέλλωσιν*
Optative	Singular	ἐξοκέλλοιμι	ἐξοκέλλοις	ἐξοκέλλοι
	Dual		ἐξοκέλλοιτον	ἐξοκελλοίτην
	Plural	ἐξοκέλλοιμεν	ἐξοκέλλοιτε	ἐξοκέλλοιεν
Imperative	Singular		ἐξόκελλε	ἐξοκελλέτω
	Dual		ἐξοκέλλετον	ἐξοκελλέτων
	Plural		ἐξοκέλλετε	ἐξοκελλόντων, ἐξοκελλέτωσαν
Infinitive		ἐξοκέλλειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐξοκελλων ἐξοκελλοντος	ἐξοκελλουσα ἐξοκελλουσης	ἐξοκελλον ἐξοκελλοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐξοκέλλομαι	ἐξοκέλλει, ἐξοκέλλῃ	ἐξοκέλλεται
	Dual		ἐξοκέλλεσθον	ἐξοκέλλεσθον
	Plural	ἐξοκελλόμεθα	ἐξοκέλλεσθε	ἐξοκέλλονται
Subjunctive	Singular	ἐξοκέλλωμαι	ἐξοκέλλῃ	ἐξοκέλληται
	Dual		ἐξοκέλλησθον	ἐξοκέλλησθον
	Plural	ἐξοκελλώμεθα	ἐξοκέλλησθε	ἐξοκέλλωνται
Optative	Singular	ἐξοκελλοίμην	ἐξοκέλλοιο	ἐξοκέλλοιτο
	Dual		ἐξοκέλλοισθον	ἐξοκελλοίσθην
	Plural	ἐξοκελλοίμεθα	ἐξοκέλλοισθε	ἐξοκέλλοιντο
Imperative	Singular		ἐξοκέλλου	ἐξοκελλέσθω
	Dual		ἐξοκέλλεσθον	ἐξοκελλέσθων
	Plural		ἐξοκέλλεσθε	ἐξοκελλέσθων, ἐξοκελλέσθωσαν
Infinitive		ἐξοκέλλεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐξοκελλομενος ἐξοκελλομενου	ἐξοκελλομενη ἐξοκελλομενης	ἐξοκελλομενον ἐξοκελλομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐξῶκελλον	ἐξῶκελλες	ἐξῶκελλεν*
	Dual		ἐξώκελλετον	ἐξωκε͂λλετην
	Plural	ἐξώκελλομεν	ἐξώκελλετε	ἐξῶκελλον
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐξωκε͂λλομην	ἐξώκελλου	ἐξώκελλετο
	Dual		ἐξώκελλεσθον	ἐξωκε͂λλεσθην
	Plural	ἐξωκε͂λλομεθα	ἐξώκελλεσθε	ἐξώκελλοντο

Aorist tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐξῶκειλα	ἐξῶκειλας	ἐξῶκειλεν*
	Dual		ἐξώκειλατον	ἐξωκεῖλατην
	Plural	ἐξώκειλαμεν	ἐξώκειλατε	ἐξῶκειλαν
Subjunctive	Singular	ἐξοκείλω	ἐξοκείλῃς	ἐξοκείλῃ
	Dual		ἐξοκείλητον	ἐξοκείλητον
	Plural	ἐξοκείλωμεν	ἐξοκείλητε	ἐξοκείλωσιν*
Optative	Singular	ἐξοκείλαιμι	ἐξοκείλαις	ἐξοκείλαι
	Dual		ἐξοκείλαιτον	ἐξοκειλαίτην
	Plural	ἐξοκείλαιμεν	ἐξοκείλαιτε	ἐξοκείλαιεν
Imperative	Singular		ἐξόκειλον	ἐξοκειλάτω
	Dual		ἐξοκείλατον	ἐξοκειλάτων
	Plural		ἐξοκείλατε	ἐξοκειλάντων
Infinitive		ἐξοκείλαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐξοκειλᾱς ἐξοκειλαντος	ἐξοκειλᾱσα ἐξοκειλᾱσης	ἐξοκειλαν ἐξοκειλαντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐξωκεῖλαμην	ἐξώκειλω	ἐξώκειλατο
	Dual		ἐξώκειλασθον	ἐξωκεῖλασθην
	Plural	ἐξωκεῖλαμεθα	ἐξώκειλασθε	ἐξώκειλαντο
Subjunctive	Singular	ἐξοκείλωμαι	ἐξοκείλῃ	ἐξοκείληται
	Dual		ἐξοκείλησθον	ἐξοκείλησθον
	Plural	ἐξοκειλώμεθα	ἐξοκείλησθε	ἐξοκείλωνται
Optative	Singular	ἐξοκειλαίμην	ἐξοκείλαιο	ἐξοκείλαιτο
	Dual		ἐξοκείλαισθον	ἐξοκειλαίσθην
	Plural	ἐξοκειλαίμεθα	ἐξοκείλαισθε	ἐξοκείλαιντο
Imperative	Singular		ἐξόκειλαι	ἐξοκειλάσθω
	Dual		ἐξοκείλασθον	ἐξοκειλάσθων
	Plural		ἐξοκείλασθε	ἐξοκειλάσθων
Infinitive		ἐξοκείλεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐξοκειλαμενος ἐξοκειλαμενου	ἐξοκειλαμενη ἐξοκειλαμενης	ἐξοκειλαμενον ἐξοκειλαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

ἡ δὲ τρίτη, τῆσ ἐτριηράρχεε Φόρμοσ ἀνὴρ Ἀθηναῖοισ, φεύγουσα ἐξοκέλλει ἐσ τὰσ ἐκβολὰσ τοῦ Πηνειοῦ, καὶ τοῦ μὲν σκάφεοσ ἐκράτησαν οἱ βάρβαροι, τῶν δὲ ἀνδρῶν οὔ· (Herodotus, The Histories, book 7, chapter 182 2:2)

Synonyms

to run aground or ashore
- ἐποκέλλω (to run aground)
- ὀκέλλω (to run aground)
- ἐπικέλλω (to run ashore)
- ἐποκέλλω (to run, ashore)
- προσοκέλλω (to run ashore)
- ὀκέλλω (to run, aground or on shore)
to run
- ἐποκέλλω (to run aground)
- ὀκέλλω (to run aground)
- ὀκέλλω (to run, aground or on shore)

Derived

ἐποκέλλω (to run, ashore, to run aground)
ὀκέλλω (to run, aground or on shore, to run aground)
προσοκέλλω (to run, on shore, to run ashore)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἐξοκέλλω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Aorist tense

Examples

Synonyms

to run aground or ashore

to run

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἐξοκέλλω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Aorist tense

Examples

Synonyms

to run aground or ashore

to run

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어