Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐξοκέλλω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐξοκέλλω ἐξώκειλα

Structure: ἐξ (Prefix) + ὀκέλλ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to run aground or ashore
  2. to run, aground, to drive headlong

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξοκέλλω ἐξοκέλλεις ἐξοκέλλει
Dual ἐξοκέλλετον ἐξοκέλλετον
Plural ἐξοκέλλομεν ἐξοκέλλετε ἐξοκέλλουσιν*
SubjunctiveSingular ἐξοκέλλω ἐξοκέλλῃς ἐξοκέλλῃ
Dual ἐξοκέλλητον ἐξοκέλλητον
Plural ἐξοκέλλωμεν ἐξοκέλλητε ἐξοκέλλωσιν*
OptativeSingular ἐξοκέλλοιμι ἐξοκέλλοις ἐξοκέλλοι
Dual ἐξοκέλλοιτον ἐξοκελλοίτην
Plural ἐξοκέλλοιμεν ἐξοκέλλοιτε ἐξοκέλλοιεν
ImperativeSingular ἐξόκελλε ἐξοκελλέτω
Dual ἐξοκέλλετον ἐξοκελλέτων
Plural ἐξοκέλλετε ἐξοκελλόντων, ἐξοκελλέτωσαν
Infinitive ἐξοκέλλειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐξοκελλων ἐξοκελλοντος ἐξοκελλουσα ἐξοκελλουσης ἐξοκελλον ἐξοκελλοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξοκέλλομαι ἐξοκέλλει, ἐξοκέλλῃ ἐξοκέλλεται
Dual ἐξοκέλλεσθον ἐξοκέλλεσθον
Plural ἐξοκελλόμεθα ἐξοκέλλεσθε ἐξοκέλλονται
SubjunctiveSingular ἐξοκέλλωμαι ἐξοκέλλῃ ἐξοκέλληται
Dual ἐξοκέλλησθον ἐξοκέλλησθον
Plural ἐξοκελλώμεθα ἐξοκέλλησθε ἐξοκέλλωνται
OptativeSingular ἐξοκελλοίμην ἐξοκέλλοιο ἐξοκέλλοιτο
Dual ἐξοκέλλοισθον ἐξοκελλοίσθην
Plural ἐξοκελλοίμεθα ἐξοκέλλοισθε ἐξοκέλλοιντο
ImperativeSingular ἐξοκέλλου ἐξοκελλέσθω
Dual ἐξοκέλλεσθον ἐξοκελλέσθων
Plural ἐξοκέλλεσθε ἐξοκελλέσθων, ἐξοκελλέσθωσαν
Infinitive ἐξοκέλλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐξοκελλομενος ἐξοκελλομενου ἐξοκελλομενη ἐξοκελλομενης ἐξοκελλομενον ἐξοκελλομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξῶκειλα ἐξῶκειλας ἐξῶκειλεν*
Dual ἐξώκειλατον ἐξωκεῖλατην
Plural ἐξώκειλαμεν ἐξώκειλατε ἐξῶκειλαν
SubjunctiveSingular ἐξοκείλω ἐξοκείλῃς ἐξοκείλῃ
Dual ἐξοκείλητον ἐξοκείλητον
Plural ἐξοκείλωμεν ἐξοκείλητε ἐξοκείλωσιν*
OptativeSingular ἐξοκείλαιμι ἐξοκείλαις ἐξοκείλαι
Dual ἐξοκείλαιτον ἐξοκειλαίτην
Plural ἐξοκείλαιμεν ἐξοκείλαιτε ἐξοκείλαιεν
ImperativeSingular ἐξόκειλον ἐξοκειλάτω
Dual ἐξοκείλατον ἐξοκειλάτων
Plural ἐξοκείλατε ἐξοκειλάντων
Infinitive ἐξοκείλαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐξοκειλᾱς ἐξοκειλαντος ἐξοκειλᾱσα ἐξοκειλᾱσης ἐξοκειλαν ἐξοκειλαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξωκεῖλαμην ἐξώκειλω ἐξώκειλατο
Dual ἐξώκειλασθον ἐξωκεῖλασθην
Plural ἐξωκεῖλαμεθα ἐξώκειλασθε ἐξώκειλαντο
SubjunctiveSingular ἐξοκείλωμαι ἐξοκείλῃ ἐξοκείληται
Dual ἐξοκείλησθον ἐξοκείλησθον
Plural ἐξοκειλώμεθα ἐξοκείλησθε ἐξοκείλωνται
OptativeSingular ἐξοκειλαίμην ἐξοκείλαιο ἐξοκείλαιτο
Dual ἐξοκείλαισθον ἐξοκειλαίσθην
Plural ἐξοκειλαίμεθα ἐξοκείλαισθε ἐξοκείλαιντο
ImperativeSingular ἐξόκειλαι ἐξοκειλάσθω
Dual ἐξοκείλασθον ἐξοκειλάσθων
Plural ἐξοκείλασθε ἐξοκειλάσθων
Infinitive ἐξοκείλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐξοκειλαμενος ἐξοκειλαμενου ἐξοκειλαμενη ἐξοκειλαμενης ἐξοκειλαμενον ἐξοκειλαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "Πολύβιοσ δ’ ἐν τῇ ἑβδόμῃ Καπυησίουσ τοὺσ ἐν Καμπανίᾳ διὰ τὴν ἀρετὴν τῆσ γῆσ πλοῦτον περιβαλομένουσ ἐξοκεῖλαι εἰσ τρυφὴν καὶ πολυτέλειαν, ὑπερβαλλομένουσ τὴν περὶ Κρότωνα καὶ Σύβαριν παραδεδομένην φήμην. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:121)
  • Νικόλαοσ δ’ ὁ περιπατητικὸσ ἐν τῇ δεκάτῃ καὶ ἑκατοστῇ τῶν Ἱστοριῶν Λεύκολλον φησιν ἀφικόμενον εἰσ Ῥώμην καὶ θριαμβεύσαντα λόγον τε ἀποδόντα τοῦ πρὸσ Μιθριδάτην πολέμου ἐξοκεῖλαι εἰσ πολυτελῆ δίαιταν ἐκ τῆσ παλαιᾶσ σωφροσύνησ τρυφῆσ τε πρῶτον εἰσ ἅπαν Ῥωμαίοισ ἡγεμόνα γενέσθαι, καρπωσάμενον δυεῖν βασιλέων πλοῦτον Μιθριδάτου καὶ Τιγράνου, διαβόητοσ δ’ ἦν παρὰ Ῥωμαίοισ καὶ Σίττιοσ ἐπὶ τρυφῇ καὶ μαλακίᾳ, ὥσ φησι Ῥουτίλιοσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 611)
  • τινὲσ δὲ τὴν φιλοτιμίαν αὐτοῦ φασιν ἐν τῇ νόσῳ παντάπασιν ἀποκαλυφθεῖσαν εἰσ ἄτοπον ἐξοκεῖλαι παρακοπήν, οἰομένου τὸν Μιθριδατικὸν στρατηγεῖν πόλεμον, εἶτα, ὥσπερ ἐπ’ αὐτῶν εἰώθει τῶν ἀγώνων, σχήματα παντοδαπὰ καὶ κινήματα σώματοσ μετὰ συντόνου κραυγῆσ καὶ πυκνῶν ἀλαλαγμάτων ἀποδιδόντοσ. (Plutarch, Caius Marius, chapter 45 6:1)
  • τύχη δὲ σωτὴρ ναῦν θέλουσ’ ἐφέζετο, ὡσ μήτ’ ἐν ὁρ́μῳ κύματοσ ζάλην ἔχειν μήτ’ ἐξοκεῖλαι πρὸσ κραταίλεων χθόνα. (Aeschylus, Agamemnon, episode 5:12)
  • ὥστ’ ἔγωγε νομίζω πρὸσ ταῦθ’ ὁρῶν καὶ τούτοισ τεκμαιρόμενοσ, εἰ ἐπεβίω Περικλῆσ καὶ μὴ πρότερον ᾤχετο ἀπιὼν, οὐκ ἂν εἰσ ἔσχατον κακῶν ἐξοκεῖλαι τοὺσ Ἕλληνασ, ἀλλ’ ἐπειδὴ τοὺσ ἄνδρασ τῶν Λακεδαιμονίων εἶχον Ἀθηναῖοι καὶ Πύλον, οὐδὲν ἂν αὐτοὺσ πλέον ζητῆσαι, ἀλλ’ εὐθὺσ ἐλευθέρωσ ἂν ταῦτ’ ἀποδόντασ ποιῆσαι τοῖσ Ἕλλησι κοινὴν εἰρήνην. (Aristides, Aelius, Orationes, 34:6)

Synonyms

  1. to run aground or ashore

  2. to run

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION