Sense

1. to have gone out, to be quite gone

Examples

• καὶ σκόλιον ᾖσται, κότταβος δ ἐξοίχεται θύραζε. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15 4:2)
• "ὥσπερ γὰρ εἰς φῶς πολὺ καὶ λαμπρὸν ἀνεγρομένων ἐξοίχεται πάντα τῆς ψυχῆς τὰ καθ ὕπνους φανέντα καὶ διαπέφευγεν, οὕτω τῶν γενομένων ἐνταῦθα καὶ μεταβαλόντων ἐκπλήττειν ἐοίκε τὴν μνήμην καὶ φαρμάττειν τὴν διάνοιαν ὁ ἣλιος, ὑφ ἡδονῆς καὶ θαύματος ἐκλανθανομένων ἐκείνων. (Plutarch, Amatorius, section 19 3:14)
• "ἡ δὲ θερμότης καὶ παντάπασιν ἐξοίχεται καὶ προλέλοιπε τὸ φῶς ὑπ ἀσθενείας. (Plutarch, De Pythiae oraculis, section 216)
• μὴ γὰρ αἵδε δαίμονες θεῖέν μ ἄφωνον τῆσδε τῆς ἀρᾶς ἔτι, ὅς μ, ὦ κάκιστε, ψιλὸν ὄμμ ἀποσπάσας πρὸς ὄμμασιν τοῖς πρόσθεν ἐξοίχει βίᾳ. (Sophocles, Oedipus at Colonus, episode 3:16)
• ἠέ πῃ ἐς γαλόων ἢ εἰνατέρων ἐϋπέπλων ἢ ἐς Ἀθηναίης ἐξοίχεται, ἔνθά περ ἄλλαι Τρῳαὶ ἐϋπλόκαμοι δεινὴν θεὸν ἱλάσκονται· (Homer, Iliad, Book 6 38:6)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.