Sense

1. a dismissal, divorce

Similar forms

• ἔξεστι (299)
• ἔξεστιν (289)
• ἐξέσται (105)
• ἐξέστω (53)
• ἐξέστη (48)
• ἔξεστί (34)
• ἐξέστησαν (25)
• ἐξέστησεν (9)
• ἔξεστίν (9)
• ἔξεστ (7)
• ἔξεσθ (7)
• ἐξέστην (6)
• ἐξέσσυτο (6)
• ἐξέστησε (6)
• ἐξέσχεν (5)
• ἔξεσε (5)
• ἕξεσι (5)
• ἐξέσεισεν (4)
• ἐξέσπασε (4)
• ἐξεστάναι (4)
• ἕξεσθαι (4)
• ἐξέστημεν (4)
• ἐξεσάωσεν (4)
• ἐξεστηκὸς (3)
• ἐξέσχε (3)
• ἐξέσπασεν (3)
• ἐξεστεὸς (3)
• ἐξεστήκῃ (3)
• ἐξέστηκας (2)
• ἐξεσίην (2)
• ἐξέσοιτο (2)
• ἔξεσσι (2)
• ἐξέσεσθαι (2)
• ἐξέστηκεν (2)
• ἐξέσπασα (2)
• ἐξέστηκα (2)
• ἐξεσώθης (2)
• ἔξεσεν (2)
• ἐξέστηκε (2)
• ἔξεσαν (2)
• ἐξέσεισαν (2)
• ἕξεσιν (2)
• ἐξέσῳσε (2)
• ἐξεσάωσα (1)
• ἐξεσμένην (1)
• ἐξέστης (1)
• ἐξεστὼς (1)
• ἐξέσῳς (1)
• ἐξέσωσε (1)
• ἐξεσάλαξε (1)
• ἐξέσειε (1)
• ἐξεστηκὼς (1)
• ἐξέστητ (1)
• [ἐξ]ἔστιν (1)
• ἐξεσύρη (1)
• ἐξέσωσας (1)
• ἐξεσάωσε (1)
• ἐξεσόβει (1)
• ἐξέσπενδε (1)
• ἐξέστησας (1)
• ἐξεστί (1)
• ἐξεστῶτες (1)
• ἐξέσῳσα (1)
• ἐξέσωσεν (1)
• ἐξεσάωθεν (1)
• ἐξέσεισε (1)
• ἐξέσιος (1)
• ἐξέστηχ (1)
• ἐξέσωσέ (1)
• ἐξεσίη (1)
• ἐξεσόβησε (1)
• ἐξεστεῶτα (1)
• ἐξέσυρεν (1)
• ἐξέσῳσάς (1)
• ἐξεσάωσας (1)
• ἐξέσμων (1)
• ἐξέσταν (1)
• ἐξεστῶτας (1)
• ἐξέσως (1)
• ἐξέσῳσεν (1)
• ἐξέσοιτό (1)
• ἐξέστη‧ (1)
• ἐξέστητε (1)
• ἐξέστρεψε (1)
• ἐξεσώθη (1)
• ἐξεσόβησα (1)
• ἐξεσύθη (1)
• ἐξέσωσαν (1)
• ἐξέσῳζεν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.