Ancient Greek-English Dictionary Language

δυστυχέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: δυστυχέω

Structure: δυστυχέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: dustuxh/s

Sense

  1. to be unlucky, unhappy, unfortunate

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυστύχω δυστύχεις δυστύχει
Dual δυστύχειτον δυστύχειτον
Plural δυστύχουμεν δυστύχειτε δυστύχουσιν*
SubjunctiveSingular δυστύχω δυστύχῃς δυστύχῃ
Dual δυστύχητον δυστύχητον
Plural δυστύχωμεν δυστύχητε δυστύχωσιν*
OptativeSingular δυστύχοιμι δυστύχοις δυστύχοι
Dual δυστύχοιτον δυστυχοίτην
Plural δυστύχοιμεν δυστύχοιτε δυστύχοιεν
ImperativeSingular δυστῦχει δυστυχεῖτω
Dual δυστύχειτον δυστυχεῖτων
Plural δυστύχειτε δυστυχοῦντων, δυστυχεῖτωσαν
Infinitive δυστύχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
δυστυχων δυστυχουντος δυστυχουσα δυστυχουσης δυστυχουν δυστυχουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυστύχουμαι δυστύχει, δυστύχῃ δυστύχειται
Dual δυστύχεισθον δυστύχεισθον
Plural δυστυχοῦμεθα δυστύχεισθε δυστύχουνται
SubjunctiveSingular δυστύχωμαι δυστύχῃ δυστύχηται
Dual δυστύχησθον δυστύχησθον
Plural δυστυχώμεθα δυστύχησθε δυστύχωνται
OptativeSingular δυστυχοίμην δυστύχοιο δυστύχοιτο
Dual δυστύχοισθον δυστυχοίσθην
Plural δυστυχοίμεθα δυστύχοισθε δυστύχοιντο
ImperativeSingular δυστύχου δυστυχεῖσθω
Dual δυστύχεισθον δυστυχεῖσθων
Plural δυστύχεισθε δυστυχεῖσθων, δυστυχεῖσθωσαν
Infinitive δυστύχεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δυστυχουμενος δυστυχουμενου δυστυχουμενη δυστυχουμενης δυστυχουμενον δυστυχουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὡσ τὸ μὲν μῖσοσ οὔτ’ εὐτυχούντων οὔτε δυστυχούντων ἀφίστασθαι πέφυκεν, ὁ δὲ φθόνοσ πρὸσ τὴν ἀμφοῖν ὑπερβολὴν ἀπαγορεύει. (Plutarch, De invidia et odio, section 6 12:1)
  • δυστυχούντων, ὡσ ἐσομένην ἐλαφροτέραν. (Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 8 6:1)
  • οὗτοι γὰρ ἐκέκτηντο ἔνθεον μὲν τὴν ἀρετήν, ἀνθρώπινον δὲ τὸ θνητόν, πολλὰ μὲν δὴ τὸ παρὸν ἐπιεικὲσ τοῦ αὐθάδουσ δικαίου προκρίνοντεσ, πολλὰ δὲ νόμου ἀκριβείασ λόγων ὀρθότητα, τοῦτον νομίζοντεσ θειότατον καὶ κοινότατον νόμων τὸ δέον ἐν τῷ δέοντι καὶ λέγειν καὶ σιγᾶν καὶ ποιεῖν, καὶ δισσὰ ἀσκήσαντεσ μάλιστα ὧν δεῖ, γνώμην καὶ ῥώμην, τὴν μὲν βουλεύοντεσ τὴν δ’ ἀποτελοῦντεσ, θεράποντεσ μὲν τῶν ἀδίκωσ δυστυχούντων, κολασταὶ δὲ τῶν ἀδίκωσ εὐτυχούντων, αὐθάδεισ πρὸσ τὸ συμφέρον, εὐόργητοι πρὸσ τὸ πρέπον, τῷ φρονίμῳ τῆσ γνώμησ παύοντεσ τὸ ἄφρον, ὑβρισταὶ εἰσ τοὺσ ὑβρίζοντασ, κόσμιοι εἰσ τοὺσ κοσμίουσ, ἄφοβοι εἰσ τοὺσ ἀφόβουσ, δεινοὶ ἐν τοῖσ δεινοῖσ. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 16)
  • οὕτω τοίνυν καὶ τὰ πράγματα τῶν δυστυχούντων οὐ παρρησίαν ἐνδέχεται καὶ γνωμολογίαν, ἀλλ’ ἐπιεικείασ δεῖται καὶ βοηθείασ. (Plutarch, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 28 11:2)
  • καὶ δυστυχούντων γ’ εὐμαρὴσ ἀπαλλαγή. (Aeschylus, Suppliant Women, episode 8:14)

Synonyms

  1. to be unlucky

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION