Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δυστυχέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: δυστυχέω

Structure: δυστυχέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: dustuxh/s

Sense

  1. to be unlucky, unhappy, unfortunate

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυστύχω δυστύχεις δυστύχει
Dual δυστύχειτον δυστύχειτον
Plural δυστύχουμεν δυστύχειτε δυστύχουσιν*
SubjunctiveSingular δυστύχω δυστύχῃς δυστύχῃ
Dual δυστύχητον δυστύχητον
Plural δυστύχωμεν δυστύχητε δυστύχωσιν*
OptativeSingular δυστύχοιμι δυστύχοις δυστύχοι
Dual δυστύχοιτον δυστυχοίτην
Plural δυστύχοιμεν δυστύχοιτε δυστύχοιεν
ImperativeSingular δυστῦχει δυστυχεῖτω
Dual δυστύχειτον δυστυχεῖτων
Plural δυστύχειτε δυστυχοῦντων, δυστυχεῖτωσαν
Infinitive δυστύχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
δυστυχων δυστυχουντος δυστυχουσα δυστυχουσης δυστυχουν δυστυχουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυστύχουμαι δυστύχει, δυστύχῃ δυστύχειται
Dual δυστύχεισθον δυστύχεισθον
Plural δυστυχοῦμεθα δυστύχεισθε δυστύχουνται
SubjunctiveSingular δυστύχωμαι δυστύχῃ δυστύχηται
Dual δυστύχησθον δυστύχησθον
Plural δυστυχώμεθα δυστύχησθε δυστύχωνται
OptativeSingular δυστυχοίμην δυστύχοιο δυστύχοιτο
Dual δυστύχοισθον δυστυχοίσθην
Plural δυστυχοίμεθα δυστύχοισθε δυστύχοιντο
ImperativeSingular δυστύχου δυστυχεῖσθω
Dual δυστύχεισθον δυστυχεῖσθων
Plural δυστύχεισθε δυστυχεῖσθων, δυστυχεῖσθωσαν
Infinitive δυστύχεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δυστυχουμενος δυστυχουμενου δυστυχουμενη δυστυχουμενης δυστυχουμενον δυστυχουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδυστῦχουν ἐδυστῦχεις ἐδυστῦχειν*
Dual ἐδυστύχειτον ἐδυστυχεῖτην
Plural ἐδυστύχουμεν ἐδυστύχειτε ἐδυστῦχουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδυστυχοῦμην ἐδυστύχου ἐδυστύχειτο
Dual ἐδυστύχεισθον ἐδυστυχεῖσθην
Plural ἐδυστυχοῦμεθα ἐδυστύχεισθε ἐδυστύχουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τοῖσ δ’ ἄρα δυστυχεῖν ἐδόκει τὸ ἀνθρώπιον, καὶ παιδεύειν ἐπεχείρουν αὐτὸν οὐ πικρῶσ οὐδ’ ἄντικρυσ ἀπαγορεύοντεσ ἐν ἐλευθέρᾳ τῇ πόλει καθ’ ὅντινα τρόπον βούλεται μὴ βιοῦν· (Lucian, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 13:2)
  • εἰ δὲ διὰ τέλουσ ἐν τῷδ’ ἀεὶ μενεῖτ’ ἐν ᾧ καθέστατε, οὐκ εὐτυχοῦσαι δόξετ’ οὐχὶ δυστυχεῖν. (Euripides, episode 3:12)
  • ὅταν δὲ κρηπὶσ μὴ καταβληθῇ γένουσ ὀρθῶσ, ἀνάγκη δυστυχεῖν τοὺσ ἐκγόνουσ. (Euripides, Heracles, episode, lyric 2:4)
  • δυοῖν γὰρ ἐχθροῖν εἰσ ἓν ἐλθόντοιν στέγοσ, ἢ θάτερον δεῖ δυστυχεῖν ἢ θάτερον. (Euripides, Ion, episode, iambic 3:8)
  • ἀπορία τὸ δυστυχεῖν. (Euripides, Ion, episode, lyric 4:8)

Synonyms

  1. to be unlucky

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION