Ancient Greek-English Dictionary Language

διογενής

Third declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: διογενής διογενές

Structure: διογενη (Stem) + ς (Ending)

Etym.: gi/gnomai

Sense

  1. sprung from Zeus, ordained and upheld by Zeus

Examples

  • μάλιστα δὲ ἐπολέμει τοῖσ οὐ πρὸσ ἀλήθειαν ἀλλὰ πρὸσ ἐπίδειξιν φιλοσοφοῦσιν ἕνα γοῦν ἰδὼν Κυνικὸν τρίβωνα μὲν καὶ πήραν ἔχοντα, ἀντὶ δὲ τῆσ βακτηρίασ ὕπερον, καὶ κεκραγότα καὶ λέγοντα ὅτι Ἀντισθένουσ καὶ Κράτητοσ καὶ Διογένουσ ἐστὶ ζηλωτήσ, Μὴ ψεύδου, ἔφη, σὺ γὰρ Ὑπερείδου μαθητὴσ ὢν τυγχάνεισ. (Lucian, (no name) 48:1)
  • ἐπεὶ δὲ εἰσ Ὀλυμπίαν ποτὲ ἐλθόντι αὐτῷ Ἠλεῖοι εἰκόνα χαλκῆν ἐψηφίσαντο, Μηδαμῶσ τοῦτο, ἔφη, ὦ ἄνδρεσ Ἠλεῖοι, μὴ δόξητε ὀνειδίζειν τοῖσ προγόνοισ ὑμῶν, ὅτι μήτε Σωκράτουσ μήτε Διογένουσ εἰκόνα ἀνατεθείκασιν. (Lucian, (no name) 58:1)
  • ἐγὼ δὲ Σωκράτη μὲν σέβω, θαυμάζω δὲ Διογένη καὶ φιλῶ Ἀρίστιππον. (Lucian, (no name) 62:2)
  • "τοῦτο ὡσ ἤκουσεν ὁ δῆμοσ, πένητεσ ἄνθρωποι καὶ πρὸσ διανομὰσ κεχηνότεσ, ἀνέκραγον εὐθὺσ ἕνα φιλόσοφον, ἕνα φιλόπατριν, ἕνα Διογένουσ καὶ Κράτητοσ ζηλωτήν. (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 9:33)
  • Ἀργυραμοιβικὴ δρασμοῦ Διογένει. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 13:20)
  • ἐχρῆν μὲν οὖν ἴσωσ τότε φυγεῖν εὐθὺσ καὶ μηκέτι ἀνέχεσθαι τὴν συνουσίαν αὐτῶν νῦν δὲ Ἀντισθένησ με καὶ Διογένησ καὶ μετὰ μικρὸν Κράτησ καὶ Μένιπποσ οὗτοσ ἔπεισαν ὀλίγον ὅσον ἐπιμετρῆσαι τῆσ μονῆσ, ὡσ μήποτε ὤφελον οὐ γὰρ ἂν τοσαῦτα ἐπεπόνθειν ὕστερον. (Lucian, Fugitivi, (no name) 11:2)
  • Χρύσιπποσ ἓν καὶ ὀγδοήκοντα Διογένησ δὲ ὁ Σελευκεὺσ ἀπὸ Τίγριοσ Στωϊκὸσ φιλόσοφοσ ὀκτὼ καὶ ὀγδοήκοντα· (Lucian, Macrobii, (no name) 20:4)
  • Ἀντισθένησ μὲν οὖν καὶ Διογένησ καὶ Κράτησ καὶ Ζήνων καὶ Πλάτων καὶ Αἰσχίνησ καὶ Ἀριστοτέλησ καὶ πᾶσ οὗτοσ ὁ ὅμιλοσ οὐδὲ εἶδον παράταξιν μόνοσ δὲ τολμήσασ ἐξελθεῖν εἰσ τὴν ἐπὶ Δηλίῳ ^ μάχην ὁ σοφὸσ αὐτῶν Σωκράτησ φεύγων ἐκεῖθεν ἀπὸ τῆσ Πάρνηθοσ εἰσ τὴν Ταυρέου παλαίστραν κατέφυγεν. (Lucian, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 43:9)
  • τί δὲ ὁ Σωκράτησ ἔπραττεν καὶ Διογένησ καὶ εἴ τισ ἄλλοσ τῶν σοφῶν ; (Lucian, Necyomantia, (no name) 18:2)
  • ὁ δὲ βέλτιστοσ Διογένησ παροικεῖ μὲν Σαρδαναπάλλῳ τῷ Ἀσσυρίῳ καὶ Μίδᾳ τῷ Φρυγὶ καὶ ἄλλοισ τισὶ τῶν πολυτελῶν ἀκούων δὲ οἰμωζόντων αὐτῶν καὶ τὴν παλαιὰν τύχην ἀναμετρουμένων γελᾷ τε καὶ τέρπεται, καὶ τὰ πολλὰ ὕπτιοσ κατακείμενοσ ᾄδει μάλα τραχείᾳ καὶ ἀπηνεῖ τῇ φωνῇ τὰσ οἰμωγὰσ αὐτῶν ἐπικαλύπτων, ὥστε ἀνιᾶσθαι τοὺσ ἄνδρασ καὶ διασκέπτεσθαι μετοικεῖν οὐ φέροντασ τὸν Διογένην. (Lucian, Necyomantia, (no name) 18:6)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION