Sense

1. a setting right, doing justice to: punishment
2. a deeming righteous, justification
3. a demand of right or as of right, a just claim
4. judgment of what is right

Examples

• ἀπὸ παντὸς ρήματος ἀδίκου ἀποστήσῃ. ἀθῷον καὶ δίκαιον οὐκ ἀποκτενεῖς καὶ οὐ δικαιώσεις τὸν ἀσεβῆ ἕνεκεν δώρων. (Septuagint, Liber Exodus 23:7)
• δικαίωσις μία ἔσται τῷ προσηλύτῳ καὶ τῷ ἐγχωρίῳ, ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν. (Septuagint, Liber Leviticus 24:22)
• τὸν ἁμαρτάνοντα εἰς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίς δικαιώσει; καὶ τίς δοξάσει τὸν ἀτιμάζοντα τὴν ζωὴν αὐτοῦ; (Septuagint, Liber Sirach 10:28)
• ποιητικὰ δὲ ἥ τε κωλύμη καὶ ἡ πρέσβευσις καὶ ἡ καταβοή καὶ ἡ ἀχθηδών καὶ ἡ δικαίωσις καὶ τὰ παραπλήσια. (Dionysius of Halicarnassus, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 3 1:1)
• θαυμαστὸν οὖν ἐστι πῶς αἱ μὲν τέχναι τῆς τύχης οὐ δέονται πρὸς τὸ οἰκεῖον τέλος, ἡ δὲ πασῶν μεγίστη καὶ τελειοτάτη τέχνη καὶ τὸ κεφάλαιον τῆς ἀνθρωπίνης εὐφημίας καὶ δικαιώσεως οὐδέν ἐστιν. (Plutarch, De fortuna, chapter, section 51)
• ἡ δ ἐπιτέχνησις καὶ ἡ τῶν τιμωριῶν ἀτοπία καὶ ἡ εἰωθυῖα τῶν ὀνομάτων ἀξίωσις καὶ ἡ εἰς τὰ ἔργα ἀντηλλαγμένη δικαίωσις περιφράσεως ποιητικῆς ἐστιν οἰκειοτέρα. (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 29 2:6)
• ἐδόκει δὲ πᾶσα κινδυνεύεσθαι ἡ τοῦ βίου καὶ τῆς ἐλευθερίας δικαίωσις ἐν τῷ τότε ἀγῶνι ἀμφοτέροις. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 59 2:2)

Similar forms

• δικαίως (1150)
• δικαιώσεις (9)
• δικαιώσει (7)
• δικαιῶσαι (6)
• δικαίωσιν (5)
• δικαίωσις (4)
• δικαιώσεως (3)
• δικαιῶσι (3)
• δικαιώσας (2)
• δικαιώσατε (2)
• δικαιώσω (2)
• δικα[ίως] (1)
• δικαίωσκαὶ (1)
• δικαιώσωσιν (1)
• δικαιώσουσι (1)
• δικαιώσαντες (1)
• δικαιώσωσι (1)
• δικαίως> (1)
• δικαιώσεων (1)
• δικαιώσοντα (1)
• δικαιῶσιν (1)
• δικαιῶσαί (1)
• δικαιώσῃ? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.