뜻

1. 처벌, 벌, 방법, 체벌
2. 정당화

1. a setting right, doing justice to: punishment
2. a deeming righteous, justification
3. a demand of right or as of right, a just claim
4. judgment of what is right

예문

• θαυμαστὸν οὖν ἐστι πῶσ αἱ μὲν τέχναι τῆσ τύχησ οὐ δέονται πρὸσ τὸ οἰκεῖον τέλοσ, ἡ δὲ πασῶν μεγίστη καὶ τελειοτάτη τέχνη καὶ τὸ κεφάλαιον τῆσ ἀνθρωπίνησ εὐφημίασ καὶ δικαιώσεωσ οὐδέν ἐστιν. (Plutarch, De fortuna, chapter, section 51)

  (플루타르코스, De fortuna, chapter, section 51)

• ἀνίσταται δὴ ἐκ τούτου μείζων τῆσ προτέρασ ἔρισ ἑκατέρου τὸ πλέον ἔχειν ἀφανῶσ δικαιουμένου, τὸ δὲ μὴ μεῖον ἀναφανδὸν ἀπὸ δικαιώσεωσ τοιᾶσ2δε ἐπισυνάπτοντοσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 87 1:1)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 87 1:1)

• ἐγίνετο δὲ πολὺσ ἀγὼν περὶ τοῦ μὴ εἶξαι ἑκατέροισ, ὡσ ἐν μιᾷ τῇ τότε ἥττῃ παραχωρουμένησ τῆσ εἰσ τὸν λοιπὸν χρόνον ἑκατέρων δικαιώσεωσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 16 2:1)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 16 2:1)

유사 형태

• δικαίως (1150)
• δικαιώσεις (9)
• δικαιώσει (7)
• δικαιῶσαι (6)
• δικαίωσιν (5)
• δικαίωσις (4)
• δικαιώσεως (3)
• δικαιῶσι (3)
• δικαιώσας (2)
• δικαιώσατε (2)
• δικαιώσω (2)
• δικαιώσωσιν (1)
• δικαιώσουσι (1)
• δικαιώσαντες (1)
• δικαιώσωσι (1)
• δικαίωσ> (1)
• δικαιώσεων (1)
• δικαιώσοντα (1)
• δικαιῶσιν (1)
• δικαιῶσαί (1)
• δικαιώσῃ (1)
• δικα[ίωσ] (1)
• δικαίωσκαὶ (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.