- Εἰσ τὸ τέλοσ. τοῖσ ἀλλοιωθησομένοισ ἔτι, εἰσ στηλογραφίαν τῷ Δαυί̈δ, εἰσ διδαχήν, (Septuagint, Liber Psalmorum 59:1)
(70인역 성경, 시편 59:1)
- προσεπιλέγειν δὲ τούτῳ τὸ τοῦ Διὸσ σωτῆροσ ὄνομα διδαχῆσ καὶ μνήμησ ἕνεκα τῶν πινόντων, ὅτι οὕτω πίνοντεσ ἀσφαλῶσ σωθήσονται. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 7 1:2)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 7 1:2)
- τούτων ἣ μὲν πλέον ἔχουσα τοῦ τεχνικοῦ τὸ φυσικὸν καὶ διδαχῆσ ἐλάττονοσ δεομένη θαυμαστή τίσ ἐστι παρὰ τῷ συγγραφεῖ· (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 344)
(디오니시오스, , chapter 344)
- ὅσοι δ’ ἀδέκαστον τὴν διάνοιαν φυλάσσουσι καὶ τὴν ἐξέτασιν τῶν λόγων ἐπὶ τοὺσ ὀρθοὺσ κανόνασ ἀναφέρουσιν, εἴ τε φυσικῆσ τινοσ κρίσεωσ μετειληφότεσ εἴ τε καὶ διὰ διδαχῆσ ἰσχυρὰ τὰ κριτήρια κατασκευάσαντεσ, οὔτε ἅπαντα ἐπαινοῦσιν ἐπ’ ἴσησ οὔτε πρὸσ ἅπαντα δυσχεραίνουσιν, ἀλλὰ τοῖσ μὲν κατορθώμασι τὴν προσήκουσαν μαρτυρίαν ἀπονέμουσιν, εἰ δέ τι διημάρτηται μέροσ ἐν αὐτοῖσ, οὐκ ἐπαινοῦσιν. (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 34 2:3)
(디오니시오스, , chapter 34 2:3)
- ταῖσ γὰρ ἀλόγοισ αἰσθήσεσιν ἅπαντα τὰ ὀχληρὰ καὶ ἡδέα κρίνεται, καὶ οὐθὲν δεῖ ταύταισ οὔτε διδαχῆσ οὔτε παραμυθίασ. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 24 3:11)
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 24 3:11)
- φύσεωσ μὲν γὰρ ἀρετὴν διαφθείρει ῥᾳθυμία, φαυλότητα δ’ ἐπανορθοῖ διδαχή· (Plutarch, De liberis educandis, section 4 6:2)
(플루타르코스, De liberis educandis, section 4 6:2)
- τούτων κοινωνὸν τῆσ ἀρχῆσ οὐδένα οἱο͂́σ τ’ ἦν πειθοῖ καὶ διδαχῇ καὶ εὐεργεσίαισ καὶ συγγενείαισ ἀπεργασάμενοσ ποιήσασθαι, Δαρείου δὲ ἑπταπλασίῳ φαυλότεροσ ἐγένετο, ὃσ οὐκ ἀδελφοῖσ πιστεύσασ οὐδ’ ὑφ’ αὑτοῦ τραφεῖσιν, κοινωνοῖσ δὲ μόνον τῆσ τοῦ Μήδου τε καὶ εὐνούχου χειρώσεωσ, διένειμέ τε μέρη μείζω ἕκαστα Σικελίασ πάσησ ἑπτά, καὶ πιστοῖσ ἐχρήσατο τοῖσ κοινωνοῖσ καὶ οὐκ ἐπιτιθεμένοισ οὔτε αὐτῷ οὔτε ἀλλήλοισ, ἔδειξέν τε παράδειγμα οἱο͂ν χρὴ τὸν νομοθέτην καὶ βασιλέα τὸν ἀγαθὸν γίγνεσθαι· (Plato, Epistles, Letter 7 58:1)
(플라톤, Epistles, Letter 7 58:1)
- διαιρεῖται δ’ ἡ πᾶσα διδαχὴ εἰσ εἴδη ἑπτά· (Pseudo-Plutarch, Placita Philosophorum, book 1, 12:1)
(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 1, 12:1)
- γίνεσθαι δ’ ἀγαθοὺσ οἰόνται οἳ μὲν φύσει οἳ δ’ ἔθει οἳ δὲ διδαχῇ. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 10 131:4)
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 131:4)
- ὁ δὲ λόγοσ καὶ ἡ διδαχὴ μή ποτ’ οὐκ ἐν ἅπασιν ἰσχύει, ἀλλὰ δεῖ προδιειργάσθαι τοῖσ ἔθεσι τὴν τοῦ ἀκροατοῦ ψυχὴν πρὸσ τὸ καλῶσ χαίρειν καὶ μισεῖν, ὥσπερ γῆν τὴν θρέψουσαν τὸ σπέρμα. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 10 132:1)
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 132:1)