Ancient Greek-English Dictionary Language

διαχειμάζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαχειμάζω διαχειμάσω

Structure: δια (Prefix) + χειμάζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to pass the winter

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαχειμάζω διαχειμάζεις διαχειμάζει
Dual διαχειμάζετον διαχειμάζετον
Plural διαχειμάζομεν διαχειμάζετε διαχειμάζουσιν*
SubjunctiveSingular διαχειμάζω διαχειμάζῃς διαχειμάζῃ
Dual διαχειμάζητον διαχειμάζητον
Plural διαχειμάζωμεν διαχειμάζητε διαχειμάζωσιν*
OptativeSingular διαχειμάζοιμι διαχειμάζοις διαχειμάζοι
Dual διαχειμάζοιτον διαχειμαζοίτην
Plural διαχειμάζοιμεν διαχειμάζοιτε διαχειμάζοιεν
ImperativeSingular διαχείμαζε διαχειμαζέτω
Dual διαχειμάζετον διαχειμαζέτων
Plural διαχειμάζετε διαχειμαζόντων, διαχειμαζέτωσαν
Infinitive διαχειμάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαχειμαζων διαχειμαζοντος διαχειμαζουσα διαχειμαζουσης διαχειμαζον διαχειμαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαχειμάζομαι διαχειμάζει, διαχειμάζῃ διαχειμάζεται
Dual διαχειμάζεσθον διαχειμάζεσθον
Plural διαχειμαζόμεθα διαχειμάζεσθε διαχειμάζονται
SubjunctiveSingular διαχειμάζωμαι διαχειμάζῃ διαχειμάζηται
Dual διαχειμάζησθον διαχειμάζησθον
Plural διαχειμαζώμεθα διαχειμάζησθε διαχειμάζωνται
OptativeSingular διαχειμαζοίμην διαχειμάζοιο διαχειμάζοιτο
Dual διαχειμάζοισθον διαχειμαζοίσθην
Plural διαχειμαζοίμεθα διαχειμάζοισθε διαχειμάζοιντο
ImperativeSingular διαχειμάζου διαχειμαζέσθω
Dual διαχειμάζεσθον διαχειμαζέσθων
Plural διαχειμάζεσθε διαχειμαζέσθων, διαχειμαζέσθωσαν
Infinitive διαχειμάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαχειμαζομενος διαχειμαζομενου διαχειμαζομενη διαχειμαζομενης διαχειμαζομενον διαχειμαζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαχειμάσω διαχειμάσεις διαχειμάσει
Dual διαχειμάσετον διαχειμάσετον
Plural διαχειμάσομεν διαχειμάσετε διαχειμάσουσιν*
OptativeSingular διαχειμάσοιμι διαχειμάσοις διαχειμάσοι
Dual διαχειμάσοιτον διαχειμασοίτην
Plural διαχειμάσοιμεν διαχειμάσοιτε διαχειμάσοιεν
Infinitive διαχειμάσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαχειμασων διαχειμασοντος διαχειμασουσα διαχειμασουσης διαχειμασον διαχειμασοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαχειμάσομαι διαχειμάσει, διαχειμάσῃ διαχειμάσεται
Dual διαχειμάσεσθον διαχειμάσεσθον
Plural διαχειμασόμεθα διαχειμάσεσθε διαχειμάσονται
OptativeSingular διαχειμασοίμην διαχειμάσοιο διαχειμάσοιτο
Dual διαχειμάσοισθον διαχειμασοίσθην
Plural διαχειμασοίμεθα διαχειμάσοισθε διαχειμάσοιντο
Infinitive διαχειμάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαχειμασομενος διαχειμασομενου διαχειμασομενη διαχειμασομενης διαχειμασομενον διαχειμασομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to pass the winter

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION