Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαταγεύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαταγεύω διαταγεύσω

Structure: δια (Prefix) + ταγεύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to arrange

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαταγεύω διαταγεύεις διαταγεύει
Dual διαταγεύετον διαταγεύετον
Plural διαταγεύομεν διαταγεύετε διαταγεύουσιν*
SubjunctiveSingular διαταγεύω διαταγεύῃς διαταγεύῃ
Dual διαταγεύητον διαταγεύητον
Plural διαταγεύωμεν διαταγεύητε διαταγεύωσιν*
OptativeSingular διαταγεύοιμι διαταγεύοις διαταγεύοι
Dual διαταγεύοιτον διαταγευοίτην
Plural διαταγεύοιμεν διαταγεύοιτε διαταγεύοιεν
ImperativeSingular διατάγευε διαταγευέτω
Dual διαταγεύετον διαταγευέτων
Plural διαταγεύετε διαταγευόντων, διαταγευέτωσαν
Infinitive διαταγεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαταγευων διαταγευοντος διαταγευουσα διαταγευουσης διαταγευον διαταγευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαταγεύομαι διαταγεύει, διαταγεύῃ διαταγεύεται
Dual διαταγεύεσθον διαταγεύεσθον
Plural διαταγευόμεθα διαταγεύεσθε διαταγεύονται
SubjunctiveSingular διαταγεύωμαι διαταγεύῃ διαταγεύηται
Dual διαταγεύησθον διαταγεύησθον
Plural διαταγευώμεθα διαταγεύησθε διαταγεύωνται
OptativeSingular διαταγευοίμην διαταγεύοιο διαταγεύοιτο
Dual διαταγεύοισθον διαταγευοίσθην
Plural διαταγευοίμεθα διαταγεύοισθε διαταγεύοιντο
ImperativeSingular διαταγεύου διαταγευέσθω
Dual διαταγεύεσθον διαταγευέσθων
Plural διαταγεύεσθε διαταγευέσθων, διαταγευέσθωσαν
Infinitive διαταγεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαταγευομενος διαταγευομενου διαταγευομενη διαταγευομενης διαταγευομενον διαταγευομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαταγεύσω διαταγεύσεις διαταγεύσει
Dual διαταγεύσετον διαταγεύσετον
Plural διαταγεύσομεν διαταγεύσετε διαταγεύσουσιν*
OptativeSingular διαταγεύσοιμι διαταγεύσοις διαταγεύσοι
Dual διαταγεύσοιτον διαταγευσοίτην
Plural διαταγεύσοιμεν διαταγεύσοιτε διαταγεύσοιεν
Infinitive διαταγεύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαταγευσων διαταγευσοντος διαταγευσουσα διαταγευσουσης διαταγευσον διαταγευσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαταγεύσομαι διαταγεύσει, διαταγεύσῃ διαταγεύσεται
Dual διαταγεύσεσθον διαταγεύσεσθον
Plural διαταγευσόμεθα διαταγεύσεσθε διαταγεύσονται
OptativeSingular διαταγευσοίμην διαταγεύσοιο διαταγεύσοιτο
Dual διαταγεύσοισθον διαταγευσοίσθην
Plural διαταγευσοίμεθα διαταγεύσοισθε διαταγεύσοιντο
Infinitive διαταγεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαταγευσομενος διαταγευσομενου διαταγευσομενη διαταγευσομενης διαταγευσομενον διαταγευσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διετάγευον διετάγευες διετάγευεν*
Dual διεταγεύετον διεταγευέτην
Plural διεταγεύομεν διεταγεύετε διετάγευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεταγευόμην διεταγεύου διεταγεύετο
Dual διεταγεύεσθον διεταγευέσθην
Plural διεταγευόμεθα διεταγεύεσθε διεταγεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to arrange

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION