Ancient Greek-English Dictionary Language

διαρταμέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διαρταμέω διαρταμήσω

Structure: δι (Prefix) + ἀρταμέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to cut limb from limb

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαρταμῶ διαρταμεῖς διαρταμεῖ
Dual διαρταμεῖτον διαρταμεῖτον
Plural διαρταμοῦμεν διαρταμεῖτε διαρταμοῦσιν*
SubjunctiveSingular διαρταμῶ διαρταμῇς διαρταμῇ
Dual διαρταμῆτον διαρταμῆτον
Plural διαρταμῶμεν διαρταμῆτε διαρταμῶσιν*
OptativeSingular διαρταμοῖμι διαρταμοῖς διαρταμοῖ
Dual διαρταμοῖτον διαρταμοίτην
Plural διαρταμοῖμεν διαρταμοῖτε διαρταμοῖεν
ImperativeSingular διαρτάμει διαρταμείτω
Dual διαρταμεῖτον διαρταμείτων
Plural διαρταμεῖτε διαρταμούντων, διαρταμείτωσαν
Infinitive διαρταμεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαρταμων διαρταμουντος διαρταμουσα διαρταμουσης διαρταμουν διαρταμουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαρταμοῦμαι διαρταμεῖ, διαρταμῇ διαρταμεῖται
Dual διαρταμεῖσθον διαρταμεῖσθον
Plural διαρταμούμεθα διαρταμεῖσθε διαρταμοῦνται
SubjunctiveSingular διαρταμῶμαι διαρταμῇ διαρταμῆται
Dual διαρταμῆσθον διαρταμῆσθον
Plural διαρταμώμεθα διαρταμῆσθε διαρταμῶνται
OptativeSingular διαρταμοίμην διαρταμοῖο διαρταμοῖτο
Dual διαρταμοῖσθον διαρταμοίσθην
Plural διαρταμοίμεθα διαρταμοῖσθε διαρταμοῖντο
ImperativeSingular διαρταμοῦ διαρταμείσθω
Dual διαρταμεῖσθον διαρταμείσθων
Plural διαρταμεῖσθε διαρταμείσθων, διαρταμείσθωσαν
Infinitive διαρταμεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαρταμουμενος διαρταμουμενου διαρταμουμενη διαρταμουμενης διαρταμουμενον διαρταμουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαρταμήσω διαρταμήσεις διαρταμήσει
Dual διαρταμήσετον διαρταμήσετον
Plural διαρταμήσομεν διαρταμήσετε διαρταμήσουσιν*
OptativeSingular διαρταμήσοιμι διαρταμήσοις διαρταμήσοι
Dual διαρταμήσοιτον διαρταμησοίτην
Plural διαρταμήσοιμεν διαρταμήσοιτε διαρταμήσοιεν
Infinitive διαρταμήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαρταμησων διαρταμησοντος διαρταμησουσα διαρταμησουσης διαρταμησον διαρταμησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαρταμήσομαι διαρταμήσει, διαρταμήσῃ διαρταμήσεται
Dual διαρταμήσεσθον διαρταμήσεσθον
Plural διαρταμησόμεθα διαρταμήσεσθε διαρταμήσονται
OptativeSingular διαρταμησοίμην διαρταμήσοιο διαρταμήσοιτο
Dual διαρταμήσοισθον διαρταμησοίσθην
Plural διαρταμησοίμεθα διαρταμήσοισθε διαρταμήσοιντο
Infinitive διαρταμήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαρταμησομενος διαρταμησομενου διαρταμησομενη διαρταμησομενης διαρταμησομενον διαρταμησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to cut limb from limb

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION