διακαρτερέω
ε-contract Verb;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
διακαρτερέω
διακαρτερήσω
Structure:
δια
(Prefix)
+
καρτερέ
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- to endure to the end, last out
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τὰσ μὲν οὖν πρώτασ ἡμέρασ κτείνοντεσ τούτουσ καὶ συγκλείοντεσ τὰσ οἰκίασ διεκαρτέρουν ὡσ δ’ οὐδὲν ἤνυον, ἀλλὰ τά τε σκεύη ἐπληροῦτο καὶ μετὰ τῶν ἐδεσμάτων εὑρίσκοντο συνεψόμενοι καὶ συνοπτώμενοι οἱ βάτραχοι καὶ πρὸσ τούτοισ οὔτε τοῖσ ὕδασιν ἦν χρῆσθαι οὔτε τοὺσ πόδασ ἐπὶ τὴν γῆν θεῖναι συσσεσωρευμένων αὐτῶν, ἐνοχλούμενοι δὲ καὶ ὑπὸ τῆσ τῶν τετελευτηκότων ὀδμῆσ ἔφυγον τὴν χώραν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 6 3:1)
- οὐ καταλιπόντεσ τὴν χώραν ὥσπερ Δεωκράτησ ᾤχοντο οὐδ’ ἔκδοτον τὴν θρεψαμένην καὶ τὰ ἱερὰ τοῖσ πολεμίοισ παρέδοσαν, ἀλλ’ ὀλίγοι ὄντεσ κατακλῃσθέντεσ ἐπολιορκοῦντο καὶ διεκαρτέρουν εἰσ τὴν πατρίδα. (Lycurgus, Speeches, 115:4)
- οἱ δὲ περὶ τὰσ πύλασ ἔξω περὶ τὸ Ἡραῖον ἀπολειφθέντεσ τοῦ Ἀράτου στρατιῶται, τριακόσιοι τὸ πλῆθοσ ὄντεσ, ὥσ ποτε παρεισέπεσον εἰσ τὴν πόλιν θορύβου τε παντοδαποῦ καὶ φώτων γέμουσαν, οὐ δυνηθέντεσ ἐξανευρεῖν τὸν αὐτὸν τρίβον οὐδ’ εἰσ ἴχνοσ ἐμβῆναι τῆσ ἐκείνων πορείασ, ἔπτηξαν ἀθρόοι πρόσ τινι παλινσκίῳ λαγόνι τοῦ κρημνοῦ συστείλαντεσ ἑαυτούσ, καὶ διεκαρτέρουν ἐνταῦθα περιπαθοῦντεσ καὶ δυσανασχετοῦντεσ. (Plutarch, Aratus, chapter 22 2:1)
- ὥστε ὀλίγοι μὲν ἐν τῷ χάρακι διεκαρτέρουν, ὁ δὲ πλεῖστοσ ὄχλοσ ἁρπαγαῖσ καὶ πορθήμασι δελεαζόμενοσ ὁδὸν ἡμερῶν πολλῶν ἀπὸ τοῦ στρατοπέδου διεσπείρετο. (Plutarch, Sulla, chapter 16 4:1)
- οὐ μὴν ἔκαμνόν γε οἱ προσβάλλοντεσ τοῖσ ἐρύμασιν, ἀλλὰ διεκαρτέρουν ἀναγκοφαγοῦντεσ τὰ δεινὰ οὔτε ἡμέρασ οὔτε νυκτὸσ ἀναπαυόμενοι τῶν πόνων. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 16 9:3)
Synonyms
-
to endure to the end
Derived
- ἀποκαρτερέω (to kill oneself by abstinence)
- ἐγκαρτερέω (to persevere or persist in, to await stedfastly, to hold out)
- καρτερέω (to be steadfast, patient, staunch)
- προσκαρτερέω (to persist obstinately in, to adhere firmly to, be faithful to)