ἀποκαρτερέω
ε-contract Verb;
Transliteration:
Principal Part:
ἀποκαρτερέω
Structure:
ἀπο
(Prefix)
+
καρτερέ
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- to kill oneself by abstinence
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐκεῖνοι νεμέσει τινὶ τῆσ μεγαλαυχίασ ταύτησ καὶ κενολογίασ περιπεσόντεσ αὖθισ ἐν τούτοισ ἐξετάζονται τοῖσ ἀδιαφόροισ καὶ μηδὲν πρὸσ αὐτούσ, μέγα βοῶντεσ ὡσ ἕν ἐστιν ἀγαθὸν καὶ καλὸν καὶ σεμνόν, ἡ τούτων ἐκλογὴ καὶ περὶ ταῦτα οἰκονομία, καὶ τούτων μὴ τυγχάνοντασ οὐκ ἄξιόν ἐστι βιοῦν ἀλλ’ ἀποσφάττειν ἑαυτοὺσ ἢ ἀποκαρτερεῖν, πολλὰ τῇ ἀρετῇ χαίρειν φράσαντασ. (Plutarch, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 22 12:1)
- "διὸ καὶ πολὺν ζῶσιν ἔνιοι τῶν ἀποκαρτερούντων χρόνον, ἂν ὕδωρ μόνον λαμβάνωσιν, ἄχρι ἂν οὗ πᾶν ἐξικμασθῇ τὸ τρέφειν καὶ προστίθεσθαι τῷ σώματι δυνάμενον. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 6, 7:13)
- οἱο͂ν καὶ ἐμόσ τισ ἑταῖροσ ἐξ οὐδεμιᾶσ αἰτίασ ἔκρινεν ἀποκαρτερεῖν. (Epictetus, Works, book 2, 4:1)
- Μητροκλῆσ ὁ Μαρωνείτησ, ἀδελφὸσ Ἱππαρχίασ, ὃσ πρότερον ἀκούων Θεοφράστου τοῦ περιπατητικοῦ τοσοῦτον διέφθαρτο, ὥστε ποτὲ μελετῶν καὶ μεταξύ πωσ ἀποπαρδὼν ὑπ’ ἀθυμίασ οἴκοι κατάκλειστοσ ἦν, ἀποκαρτερεῖν βουλόμενοσ. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, , Kef. s'. MHTROKLHS 1:1)
- τῶν δὲ χορτοφόρων καὶ διδασκάλων εἴ τινα παρὰ θυμὸν ἀπέκτειναν, οὕτωσ ἐπιποθοῦσιν ὥσθ’ ὑπ’ ἀνίασ ἀπέχεσθαι τροφῆσ, ἔστι δ’ ὅτε καὶ ἀποκαρτερεῖν. (Strabo, Geography, book 15, chapter 1 84:16)
Synonyms
-
to kill oneself by abstinence
Derived
- διακαρτερέω (to endure to the end, last out)
- ἐγκαρτερέω (to persevere or persist in, to await stedfastly, to hold out)
- καρτερέω (to be steadfast, patient, staunch)
- προσκαρτερέω (to persist obstinately in, to adhere firmly to, be faithful to)