διακαρτερέω
ε-contract Verb;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
διακαρτερέω
διακαρτερήσω
Structure:
δια
(Prefix)
+
καρτερέ
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- to endure to the end, last out
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- "οὕτω δὴ ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα ἐλθὼν ἄρτι μὲν Ἠλείοισ ἐλοιδορεῖτο, ἄρτι δὲ τοὺσ Ἕλληνασ ἔπειθεν ἀντάρασθαι ὅπλα Ῥωμαίοισ, ἄρτι δὲ ἄνδρα παιδείᾳ καὶ ἀξιώματι προὔχοντα, διότι καὶ ἐν τοῖσ ἄλλοισ εὖ ἐποίησεν τὴν Ἑλλάδα καὶ ὕδωρ ἐπήγαγεν τῇ Ὀλυμπίᾳ καὶ ἔπαυσε δίψει ἀπολλυμένουσ τοὺσ πανηγυριστάσ, κακῶσ ἠγόρευεν ὡσ καταθηλύναντα τοὺσ Ἕλληνασ, δέον τοὺσ θεατὰσ τῶν Ὀλυμπίων διακαρτερεῖν διψῶντασ καὶ νὴ Δία γε καὶ ἀποθνήσκειν πολλοὺσ αὐτῶν ὑπὸ σφοδρῶν τῶν νόσων, αἳ τέωσ διὰ τὸ ξηρὸν τοῦ χωρίου ἐν πολλῷ τῷ πλήθει ἐπεπόλαζον. (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 9:44)
- ἐχρῆν γάρ εἰ καὶ ἐλίμωττεν, διακαρτερεῖν ἢ μετριάζειν τὰ περὶ τὴν τροφήν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 3 1:5)
- μετὰ δὲ ταῦτα τῶν περὶ Κρατερὸν στεγνὰ κατασκευασάντων καὶ συναναγκαζόντων τοὺσ πολεμίουσ μένειν τὸν χειμῶνα καὶ διακαρτερεῖν ἐν τόποισ χιονοβολουμένοισ καὶ τροφῆσ ἐνδεέσιν εἰσ τοὺσ ἐσχάτουσ ἦλθον κινδύνουσ· (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 25 1:4)
- Ἐρύμνων δ’ ὁ Αἰτωλόσ, παρακαθεσταμένοσ ὑπ’ Ἀγαθοκλέουσ τἀδελφῷ σύνεδροσ, τὴν ἐναντίαν δοὺσ γνώμην ἔπεισεν ἅπαντασ διακαρτερεῖν μέχρι ἂν πύθωνται τἀληθέσ. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 16 1:3)
- δύο γε μὴν τῶν ἐπισήμων, παρὸν σωθῆναι πρὸσ Ῥωμαίουσ μεταστᾶσιν ἢ διακαρτερεῖν πρὸσ τὴν μετὰ τῶν ἄλλων τύχην, ἑαυτοὺσ ἔρριψαν εἰσ τὸ πῦρ καὶ τῷ ναῷ συγκατεφλέγησαν, Μηϊρόσ τε υἱὸσ Βελγᾶ καὶ Ιὤσηποσ Δαλαίου. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 317:1)
Synonyms
-
to endure to the end
Derived
- ἀποκαρτερέω (to kill oneself by abstinence)
- ἐγκαρτερέω (to persevere or persist in, to await stedfastly, to hold out)
- καρτερέω (to be steadfast, patient, staunch)
- προσκαρτερέω (to persist obstinately in, to adhere firmly to, be faithful to)