- ὥσπερ οὖν ὁ γεωργίασ ἄπειροσ οὐκ ἂν ἀσπάσαιτο χώραν ἰδὼν λόχμησ ἔμπλεων δασείασ καὶ φυτῶν ἀγρίων καὶ θηρία πολλὰ καὶ ῥεύματα καὶ πολὺν ἔχουσαν πηλόν, ἀλλὰ τῷ μεμαθηκότι διαισθάνεσθαι καὶ κρίνειν, αὐτὰ ταῦτα τὴν ἰσχὺν καὶ,πάνθ’ ὅσ’ ὑποδείκνυσι καὶ τὴν μαλακότητα τῆσ γῆσ· (Plutarch, De sera numinis vindicta, section 617)
(플루타르코스, De sera numinis vindicta, section 617)
- "ἐκεῖνο δ’ οὐκ ἔστι καθ’ Ἡσίοδον οὐδ’ ἀνθρωπίνησ ἔργον σοφίασ ἀλλὰ θεοῦ, τὸ διορᾶν καὶ διαισθάνεσθαι τὰσ ὁμοιοπαθείασ καὶ τὰσ διαφοράσ, πρὶν εἰσ μεγάλα τοῖσ πάθεσιν ἐμπεσούσασ ἀδικήματα γενέσθαι καταφανεῖσ. (Plutarch, De sera numinis vindicta, section 202)
(플루타르코스, De sera numinis vindicta, section 202)
- αὗται δέ, ὅταν τι τῶν ἐκεῖ ὁμοίωμα ἴδωσιν, ἐκπλήττονται καὶ οὐκέτ’ <ἐν> αὑτῶν γίγνονται, ὃ δ’ ἔστι τὸ πάθοσ ἀγνοοῦσι διὰ τὸ μὴ ἱκανῶσ διαισθάνεσθαι. (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 160:3)
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 160:3)
- οὐκοῦν ὅ γε τοῦτο δυνατὸσ δρᾶν μίαν ἰδέαν διὰ πολλῶν, ἑνὸσ ἑκάστου κειμένου χωρίσ, πάντῃ διατεταμένην ἱκανῶσ διαισθάνεται, καὶ πολλὰσ ἑτέρασ ἀλλήλων ὑπὸ μιᾶσ ἔξωθεν περιεχομένασ, καὶ μίαν αὖ δι’ ὅλων πολλῶν ἐν ἑνὶ συνημμένην, καὶ πολλὰσ χωρὶσ πάντῃ διωρισμένασ· (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 225:3)
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 225:3)
- ὅτι τῶν στοιχείων ἕκαστον ἐν ταῖσ βραχυτάταισ καὶ ῥᾴσταισ τῶν συλλαβῶν ἱκανῶσ διαισθάνονται, καὶ τἀληθῆ φράζειν περὶ ἐκεῖνα δυνατοὶ γίγνονται. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 125:5)
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 125:5)
