Ancient Greek-English Dictionary Language

διαφυσάω

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαφυσάω διαφυσήσω

Structure: δια (Prefix) + φυσά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to blow in different directions, disperse
  2. to blow through

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαφύσω διαφύσᾳς διαφύσᾳ
Dual διαφύσᾱτον διαφύσᾱτον
Plural διαφύσωμεν διαφύσᾱτε διαφύσωσιν*
SubjunctiveSingular διαφύσω διαφύσῃς διαφύσῃ
Dual διαφύσητον διαφύσητον
Plural διαφύσωμεν διαφύσητε διαφύσωσιν*
OptativeSingular διαφύσῳμι διαφύσῳς διαφύσῳ
Dual διαφύσῳτον διαφυσῷτην
Plural διαφύσῳμεν διαφύσῳτε διαφύσῳεν
ImperativeSingular διαφῦσᾱ διαφυσᾶτω
Dual διαφύσᾱτον διαφυσᾶτων
Plural διαφύσᾱτε διαφυσῶντων, διαφυσᾶτωσαν
Infinitive διαφύσᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαφυσων διαφυσωντος διαφυσωσα διαφυσωσης διαφυσων διαφυσωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαφύσωμαι διαφύσᾳ διαφύσᾱται
Dual διαφύσᾱσθον διαφύσᾱσθον
Plural διαφυσῶμεθα διαφύσᾱσθε διαφύσωνται
SubjunctiveSingular διαφύσωμαι διαφύσῃ διαφύσηται
Dual διαφύσησθον διαφύσησθον
Plural διαφυσώμεθα διαφύσησθε διαφύσωνται
OptativeSingular διαφυσῷμην διαφύσῳο διαφύσῳτο
Dual διαφύσῳσθον διαφυσῷσθην
Plural διαφυσῷμεθα διαφύσῳσθε διαφύσῳντο
ImperativeSingular διαφύσω διαφυσᾶσθω
Dual διαφύσᾱσθον διαφυσᾶσθων
Plural διαφύσᾱσθε διαφυσᾶσθων, διαφυσᾶσθωσαν
Infinitive διαφύσᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαφυσωμενος διαφυσωμενου διαφυσωμενη διαφυσωμενης διαφυσωμενον διαφυσωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαφυσήσω διαφυσήσεις διαφυσήσει
Dual διαφυσήσετον διαφυσήσετον
Plural διαφυσήσομεν διαφυσήσετε διαφυσήσουσιν*
OptativeSingular διαφυσήσοιμι διαφυσήσοις διαφυσήσοι
Dual διαφυσήσοιτον διαφυσησοίτην
Plural διαφυσήσοιμεν διαφυσήσοιτε διαφυσήσοιεν
Infinitive διαφυσήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαφυσησων διαφυσησοντος διαφυσησουσα διαφυσησουσης διαφυσησον διαφυσησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαφυσήσομαι διαφυσήσει, διαφυσήσῃ διαφυσήσεται
Dual διαφυσήσεσθον διαφυσήσεσθον
Plural διαφυσησόμεθα διαφυσήσεσθε διαφυσήσονται
OptativeSingular διαφυσησοίμην διαφυσήσοιο διαφυσήσοιτο
Dual διαφυσήσοισθον διαφυσησοίσθην
Plural διαφυσησοίμεθα διαφυσήσοισθε διαφυσήσοιντο
Infinitive διαφυσήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαφυσησομενος διαφυσησομενου διαφυσησομενη διαφυσησομενης διαφυσησομενον διαφυσησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐ γὰρ μόνον ἐπιπολῆσ τοῖσ διανυκτερεύουσιν ἀλλὰ καὶ κάτω τοῖσ σπογγοθήραισ διαφυσώμενον ἐκ τοῦ στόματοσ ἐν τῇ θαλάττῃ φέγγοσ ἐνδίδωσιν. (Plutarch, De primo frigido, chapter, section 13 7:2)

Synonyms

  1. to blow in different directions

  2. to blow through

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION