Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαδρηπετεύω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διαδρηπετεύω

Structure: δια (Prefix) + δρηπετεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: a correction for dieprh/steuse, which has no meaning.

Sense

  1. to run off, go over to

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαδρηπετεύω διαδρηπετεύεις διαδρηπετεύει
Dual διαδρηπετεύετον διαδρηπετεύετον
Plural διαδρηπετεύομεν διαδρηπετεύετε διαδρηπετεύουσιν*
SubjunctiveSingular διαδρηπετεύω διαδρηπετεύῃς διαδρηπετεύῃ
Dual διαδρηπετεύητον διαδρηπετεύητον
Plural διαδρηπετεύωμεν διαδρηπετεύητε διαδρηπετεύωσιν*
OptativeSingular διαδρηπετεύοιμι διαδρηπετεύοις διαδρηπετεύοι
Dual διαδρηπετεύοιτον διαδρηπετευοίτην
Plural διαδρηπετεύοιμεν διαδρηπετεύοιτε διαδρηπετεύοιεν
ImperativeSingular διαδρηπέτευε διαδρηπετευέτω
Dual διαδρηπετεύετον διαδρηπετευέτων
Plural διαδρηπετεύετε διαδρηπετευόντων, διαδρηπετευέτωσαν
Infinitive διαδρηπετεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαδρηπετευων διαδρηπετευοντος διαδρηπετευουσα διαδρηπετευουσης διαδρηπετευον διαδρηπετευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαδρηπετεύομαι διαδρηπετεύει, διαδρηπετεύῃ διαδρηπετεύεται
Dual διαδρηπετεύεσθον διαδρηπετεύεσθον
Plural διαδρηπετευόμεθα διαδρηπετεύεσθε διαδρηπετεύονται
SubjunctiveSingular διαδρηπετεύωμαι διαδρηπετεύῃ διαδρηπετεύηται
Dual διαδρηπετεύησθον διαδρηπετεύησθον
Plural διαδρηπετευώμεθα διαδρηπετεύησθε διαδρηπετεύωνται
OptativeSingular διαδρηπετευοίμην διαδρηπετεύοιο διαδρηπετεύοιτο
Dual διαδρηπετεύοισθον διαδρηπετευοίσθην
Plural διαδρηπετευοίμεθα διαδρηπετεύοισθε διαδρηπετεύοιντο
ImperativeSingular διαδρηπετεύου διαδρηπετευέσθω
Dual διαδρηπετεύεσθον διαδρηπετευέσθων
Plural διαδρηπετεύεσθε διαδρηπετευέσθων, διαδρηπετευέσθωσαν
Infinitive διαδρηπετεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαδρηπετευομενος διαδρηπετευομενου διαδρηπετευομενη διαδρηπετευομενης διαδρηπετευομενον διαδρηπετευομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεδρηπέτευον διεδρηπέτευες διεδρηπέτευεν*
Dual διεδρηπετεύετον διεδρηπετευέτην
Plural διεδρηπετεύομεν διεδρηπετεύετε διεδρηπέτευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεδρηπετευόμην διεδρηπετεύου διεδρηπετεύετο
Dual διεδρηπετεύεσθον διεδρηπετευέσθην
Plural διεδρηπετευόμεθα διεδρηπετεύεσθε διεδρηπετεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to run off

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION