뜻

1. 중상, 모욕
2. 다툼, 충돌, 싸움

1. false accusation, slander, calumny, false accusations, the slanders
2. a quarrel, enmity

유사 형태

• διαβολῆς (101)
• διαβολὴν (88)
• διαβολὰς (80)
• διαβολαῖς (62)
• διαβολάς (41)
• Διαβολῇ (39)
• διαβολήν (35)
• διάβολος (31)
• διαβολὴ (31)
• διαβολῶν (29)
• διαβούλιον (26)
• διαβολή (16)
• διαβολαὶ (15)
• διαβόλου (13)
• διαβουλίου (12)
• διαβόλῳ (10)
• διαβόητον (8)
• διαβούλια (8)
• διαβουλίων (8)
• διαβόητοι (7)
• διαβόητος (7)
• διαβόλους (5)
• διαβολαί (5)
• διαβοήτων (4)
• διάβολον (4)
• διαβοήτου (3)
• διαβοήτους (3)
• διαβόητα (2)
• διάβορον (2)
• διαβοήσει (2)
• διαβόλως (1)
• διαβουλιῶν (1)
• διαβοάσω (1)
• διάβορος (1)
• διαβοώντων (1)
• διαβοήσετε (1)
• διαβοήτῳ (1)
• διάβολε (1)
• διάβολοι (1)
• διαβουλίῳ (1)
• διαβοᾶσθαι (1)
• διαβόητός (1)
• διαβο[λαῖς (1)
• διαβοῶσι (1)
• διάβολόν (1)
• διαβολιᾶν (1)
• διάβολός (1)
• διαβόρῳ (1)
• διαβοῶσα (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.