Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δευτερεύω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: δευτερεύω

Structure: δευτερεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: deu/teros

Sense

  1. to be second, to play second to . .

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δευτερεύω δευτερεύεις δευτερεύει
Dual δευτερεύετον δευτερεύετον
Plural δευτερεύομεν δευτερεύετε δευτερεύουσιν*
SubjunctiveSingular δευτερεύω δευτερεύῃς δευτερεύῃ
Dual δευτερεύητον δευτερεύητον
Plural δευτερεύωμεν δευτερεύητε δευτερεύωσιν*
OptativeSingular δευτερεύοιμι δευτερεύοις δευτερεύοι
Dual δευτερεύοιτον δευτερευοίτην
Plural δευτερεύοιμεν δευτερεύοιτε δευτερεύοιεν
ImperativeSingular δευτέρευε δευτερευέτω
Dual δευτερεύετον δευτερευέτων
Plural δευτερεύετε δευτερευόντων, δευτερευέτωσαν
Infinitive δευτερεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
δευτερευων δευτερευοντος δευτερευουσα δευτερευουσης δευτερευον δευτερευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δευτερεύομαι δευτερεύει, δευτερεύῃ δευτερεύεται
Dual δευτερεύεσθον δευτερεύεσθον
Plural δευτερευόμεθα δευτερεύεσθε δευτερεύονται
SubjunctiveSingular δευτερεύωμαι δευτερεύῃ δευτερεύηται
Dual δευτερεύησθον δευτερεύησθον
Plural δευτερευώμεθα δευτερεύησθε δευτερεύωνται
OptativeSingular δευτερευοίμην δευτερεύοιο δευτερεύοιτο
Dual δευτερεύοισθον δευτερευοίσθην
Plural δευτερευοίμεθα δευτερεύοισθε δευτερεύοιντο
ImperativeSingular δευτερεύου δευτερευέσθω
Dual δευτερεύεσθον δευτερευέσθων
Plural δευτερεύεσθε δευτερευέσθων, δευτερευέσθωσαν
Infinitive δευτερεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δευτερευομενος δευτερευομενου δευτερευομενη δευτερευομενης δευτερευομενον δευτερευομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδευτέρευον ἐδευτέρευες ἐδευτέρευεν*
Dual ἐδευτερεύετον ἐδευτερευέτην
Plural ἐδευτερεύομεν ἐδευτερεύετε ἐδευτέρευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδευτερευόμην ἐδευτερεύου ἐδευτερεύετο
Dual ἐδευτερεύεσθον ἐδευτερευέσθην
Plural ἐδευτερευόμεθα ἐδευτερεύεσθε ἐδευτερεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ τῇ ἑρμηνείᾳ δὲ παραπλήσιοσ, πλὴν ὅτι ὡσ ἀπόγραφοσ ἐξ ἀρχετύπου δευτερεύει. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, , Kef. d'. ONHSIKRITOS 1:8)
  • νυνὶ μὲν οὖν ὁμολογουμένωσ ἡ Χαλκὶσ φέρεται τὰ πρωτεῖα καὶ μητρόπολισ αὕτη λέγεται τῶν Εὐβοέων, δευτερεύει δ’ ἡ Ἐρέτρια. (Strabo, Geography, Book 10, chapter 1 15:1)
  • καὶ οὗτοσ δ’ ἐστὶ διὰ βίου, καθάπερ καὶ ὁ ἐν Κομάνοισ, καὶ δευτερεύει κατὰ τιμὴν μετ’ ἐκεῖνον. (Strabo, Geography, Book 12, chapter 2 10:11)

Synonyms

  1. to be second

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION