Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ξαίνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ξαίνω

Structure: ξαίν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to comb or card
  2. to full or dress
  3. to dress, thrash, beat, mangled

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ξαίνω ξαίνεις ξαίνει
Dual ξαίνετον ξαίνετον
Plural ξαίνομεν ξαίνετε ξαίνουσιν*
SubjunctiveSingular ξαίνω ξαίνῃς ξαίνῃ
Dual ξαίνητον ξαίνητον
Plural ξαίνωμεν ξαίνητε ξαίνωσιν*
OptativeSingular ξαίνοιμι ξαίνοις ξαίνοι
Dual ξαίνοιτον ξαινοίτην
Plural ξαίνοιμεν ξαίνοιτε ξαίνοιεν
ImperativeSingular ξαίνε ξαινέτω
Dual ξαίνετον ξαινέτων
Plural ξαίνετε ξαινόντων, ξαινέτωσαν
Infinitive ξαίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ξαινων ξαινοντος ξαινουσα ξαινουσης ξαινον ξαινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ξαίνομαι ξαίνει, ξαίνῃ ξαίνεται
Dual ξαίνεσθον ξαίνεσθον
Plural ξαινόμεθα ξαίνεσθε ξαίνονται
SubjunctiveSingular ξαίνωμαι ξαίνῃ ξαίνηται
Dual ξαίνησθον ξαίνησθον
Plural ξαινώμεθα ξαίνησθε ξαίνωνται
OptativeSingular ξαινοίμην ξαίνοιο ξαίνοιτο
Dual ξαίνοισθον ξαινοίσθην
Plural ξαινοίμεθα ξαίνοισθε ξαίνοιντο
ImperativeSingular ξαίνου ξαινέσθω
Dual ξαίνεσθον ξαινέσθων
Plural ξαίνεσθε ξαινέσθων, ξαινέσθωσαν
Infinitive ξαίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ξαινομενος ξαινομενου ξαινομενη ξαινομενης ξαινομενον ξαινομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓ξαινον έ̓ξαινες έ̓ξαινεν*
Dual ἐξαίνετον ἐξαινέτην
Plural ἐξαίνομεν ἐξαίνετε έ̓ξαινον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξαινόμην ἐξαίνου ἐξαίνετο
Dual ἐξαίνεσθον ἐξαινέσθην
Plural ἐξαινόμεθα ἐξαίνεσθε ἐξαίνοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Ἀσπασίαν τὴν ἐκ Μιλήτου ἑταίραν φεῦ τοῦ λόγου, καὶ γυνὴ γὰρ σὺν τοῖσ ἄλλοισ ὁ Πυθαγόρασ ἐγένετο, καὶ ἦν ποτε χρόνοσ ὅτε καὶ σὺ ᾠοτόκεισ, ὦ ἀλεκτρυόνων γενναιότατε, καὶ συνῆσθα Περικλεῖ Ἀσπασία οὖσα καὶ ἐκύεισ ἀπ’ αὐτοῦ καὶ ἔρια ἔξαινεσ καὶ κρόκην κατῆγεσ καὶ ἐγυναικίζου ἐσ τὸ ἑταιρικόν; (Lucian, Gallus, (no name) 19:2)

Synonyms

  1. to comb or card

  2. to full or dress

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION