Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πέκω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: πέκω ἔπεξα ἐπέχθην

Structure: πέκ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. I comb, card
  2. I shear

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πέκω πέκεις πέκει
Dual πέκετον πέκετον
Plural πέκομεν πέκετε πέκουσιν*
SubjunctiveSingular πέκω πέκῃς πέκῃ
Dual πέκητον πέκητον
Plural πέκωμεν πέκητε πέκωσιν*
OptativeSingular πέκοιμι πέκοις πέκοι
Dual πέκοιτον πεκοίτην
Plural πέκοιμεν πέκοιτε πέκοιεν
ImperativeSingular πέκε πεκέτω
Dual πέκετον πεκέτων
Plural πέκετε πεκόντων, πεκέτωσαν
Infinitive πέκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πεκων πεκοντος πεκουσα πεκουσης πεκον πεκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πέκομαι πέκει, πέκῃ πέκεται
Dual πέκεσθον πέκεσθον
Plural πεκόμεθα πέκεσθε πέκονται
SubjunctiveSingular πέκωμαι πέκῃ πέκηται
Dual πέκησθον πέκησθον
Plural πεκώμεθα πέκησθε πέκωνται
OptativeSingular πεκοίμην πέκοιο πέκοιτο
Dual πέκοισθον πεκοίσθην
Plural πεκοίμεθα πέκοισθε πέκοιντο
ImperativeSingular πέκου πεκέσθω
Dual πέκεσθον πεκέσθων
Plural πέκεσθε πεκέσθων, πεκέσθωσαν
Infinitive πέκεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πεκομενος πεκομενου πεκομενη πεκομενης πεκομενον πεκομενου

Future tense

Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πεχθήσομαι πεχθήσῃ πεχθήσεται
Dual πεχθήσεσθον πεχθήσεσθον
Plural πεχθησόμεθα πεχθήσεσθε πεχθήσονται
OptativeSingular πεχθησοίμην πεχθήσοιο πεχθήσοιτο
Dual πεχθήσοισθον πεχθησοίσθην
Plural πεχθησοίμεθα πεχθήσοισθε πεχθήσοιντο
Infinitive πεχθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πεχθησομενος πεχθησομενου πεχθησομενη πεχθησομενης πεχθησομενον πεχθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓πεκον έ̓πεκες έ̓πεκεν*
Dual ἐπέκετον ἐπεκέτην
Plural ἐπέκομεν ἐπέκετε έ̓πεκον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπεκόμην ἐπέκου ἐπέκετο
Dual ἐπέκεσθον ἐπεκέσθην
Plural ἐπεκόμεθα ἐπέκεσθε ἐπέκοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓πεξα έ̓πεξας έ̓πεξεν*
Dual ἐπέξατον ἐπεξάτην
Plural ἐπέξαμεν ἐπέξατε έ̓πεξαν
SubjunctiveSingular πέξω πέξῃς πέξῃ
Dual πέξητον πέξητον
Plural πέξωμεν πέξητε πέξωσιν*
OptativeSingular πέξαιμι πέξαις πέξαι
Dual πέξαιτον πεξαίτην
Plural πέξαιμεν πέξαιτε πέξαιεν
ImperativeSingular πέξον πεξάτω
Dual πέξατον πεξάτων
Plural πέξατε πεξάντων
Infinitive πέξαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πεξᾱς πεξαντος πεξᾱσα πεξᾱσης πεξαν πεξαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπεξάμην ἐπέξω ἐπέξατο
Dual ἐπέξασθον ἐπεξάσθην
Plural ἐπεξάμεθα ἐπέξασθε ἐπέξαντο
SubjunctiveSingular πέξωμαι πέξῃ πέξηται
Dual πέξησθον πέξησθον
Plural πεξώμεθα πέξησθε πέξωνται
OptativeSingular πεξαίμην πέξαιο πέξαιτο
Dual πέξαισθον πεξαίσθην
Plural πεξαίμεθα πέξαισθε πέξαιντο
ImperativeSingular πέξαι πεξάσθω
Dual πέξασθον πεξάσθων
Plural πέξασθε πεξάσθων
Infinitive πέξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πεξαμενος πεξαμενου πεξαμενη πεξαμενης πεξαμενον πεξαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπέχθην ἐπέχθης ἐπέχθη
Dual ἐπέχθητον ἐπεχθήτην
Plural ἐπέχθημεν ἐπέχθητε ἐπέχθησαν
SubjunctiveSingular πέχθω πέχθῃς πέχθῃ
Dual πέχθητον πέχθητον
Plural πέχθωμεν πέχθητε πέχθωσιν*
OptativeSingular πεχθείην πεχθείης πεχθείη
Dual πεχθείητον πεχθειήτην
Plural πεχθείημεν πεχθείητε πεχθείησαν
ImperativeSingular πέχθητι πεχθήτω
Dual πέχθητον πεχθήτων
Plural πέχθητε πεχθέντων
Infinitive πεχθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
πεχθεις πεχθεντος πεχθεισα πεχθεισης πεχθεν πεχθεντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀλλ’ ἐγὼ ἐσ χλαῖναν μαλακὸν πόκον, ὁππόκα πέξω τὰν οἶν τὰν πέλλαν, Κρατίδᾳ δωρήσομαι αὐτόσ. (Theocritus, Idylls, 86)

Synonyms

  1. I comb

  2. I shear

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION