Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

καταξαίνω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: καταξαίνω καταξανῶ

Structure: κατα (Prefix) + ξαίν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to card or comb well: to tear in pieces, rend in shreds, to pound him, crushed to atoms
  2. to wear or waste away

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταξαίνω καταξαίνεις καταξαίνει
Dual καταξαίνετον καταξαίνετον
Plural καταξαίνομεν καταξαίνετε καταξαίνουσιν*
SubjunctiveSingular καταξαίνω καταξαίνῃς καταξαίνῃ
Dual καταξαίνητον καταξαίνητον
Plural καταξαίνωμεν καταξαίνητε καταξαίνωσιν*
OptativeSingular καταξαίνοιμι καταξαίνοις καταξαίνοι
Dual καταξαίνοιτον καταξαινοίτην
Plural καταξαίνοιμεν καταξαίνοιτε καταξαίνοιεν
ImperativeSingular καταξαίνε καταξαινέτω
Dual καταξαίνετον καταξαινέτων
Plural καταξαίνετε καταξαινόντων, καταξαινέτωσαν
Infinitive καταξαίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταξαινων καταξαινοντος καταξαινουσα καταξαινουσης καταξαινον καταξαινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταξαίνομαι καταξαίνει, καταξαίνῃ καταξαίνεται
Dual καταξαίνεσθον καταξαίνεσθον
Plural καταξαινόμεθα καταξαίνεσθε καταξαίνονται
SubjunctiveSingular καταξαίνωμαι καταξαίνῃ καταξαίνηται
Dual καταξαίνησθον καταξαίνησθον
Plural καταξαινώμεθα καταξαίνησθε καταξαίνωνται
OptativeSingular καταξαινοίμην καταξαίνοιο καταξαίνοιτο
Dual καταξαίνοισθον καταξαινοίσθην
Plural καταξαινοίμεθα καταξαίνοισθε καταξαίνοιντο
ImperativeSingular καταξαίνου καταξαινέσθω
Dual καταξαίνεσθον καταξαινέσθων
Plural καταξαίνεσθε καταξαινέσθων, καταξαινέσθωσαν
Infinitive καταξαίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταξαινομενος καταξαινομενου καταξαινομενη καταξαινομενης καταξαινομενον καταξαινομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατέξαινον κατέξαινες κατέξαινεν*
Dual κατεξαίνετον κατεξαινέτην
Plural κατεξαίνομεν κατεξαίνετε κατέξαινον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεξαινόμην κατεξαίνου κατεξαίνετο
Dual κατεξαίνεσθον κατεξαινέσθην
Plural κατεξαινόμεθα κατεξαίνεσθε κατεξαίνοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἰπέ μοι τί φειδόμεσθα τῶν λίθων ὦ δημόται μὴ οὐ καταξαίνειν τὸν ἄνδρα τοῦτον ἐσ φοινικίδα; (Aristophanes, Acharnians, Parodos, trochees12)
  • ἐπεὶ συμβαίνει γε καὶ οὕτωσ τὸ τοῦ δράκοντοσ, οὗ φησιν ὁ μῦθοσ τὴν οὐρὰν τῇ κεφαλῇ στασιάσασαν ἀξιοῦν ἡγεῖσθαι παρὰ μέροσ καὶ μὴ διὰ παντὸσ ἀκολουθεῖν ἐκείνῃ, λαβοῦσαν δὲ τὴν ἡγεμονίαν αὐτήν τε κακῶσ ἀπαλλάττειν ἀνοίᾳ πορευομένην καὶ τὴν κεφαλὴν καταξαίνειν, τυφλοῖσ καὶ κωφοῖσ μέρεσιν ἀναγκαζομένην παρὰ φύσιν ἕπεσθαι· (Plutarch, Agis, chapter 2 3:2)
  • καὶ συνάψαι μὲν εἰσ χεῖρασ οὐδεὶσ ἐτόλμησεν αὐτῷ, πόρρωθεν δὲ βαλλόμενοσ καὶ βιαζόμενοσ πρὸσ χωρία πετρώδη καὶ παράκρημνα χαλεπῶσ μετεχειρίζετο καὶ κατέξαινε τὸν ἵππον. (Plutarch, Philopoemen, chapter 18 6:2)
  • πνοαὶ δ’ ἀπὸ Στρυμόνοσ μολοῦσαι κακόσχολοι νήστιδεσ δύσορμοι, βροτῶν ἄλαι, ναῶν <τε> καὶ πεισμάτων ἀφειδεῖσ, παλιμμήκη χρόνον τιθεῖσαι τρίβῳ κατέξαινον ἄν‐ θοσ Ἀργείων· (Aeschylus, Agamemnon, choral, strophe 4 1:1)

Synonyms

  1. to wear or waste away

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION