Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

βροντάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: βροντάω

Structure: βροντά (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from bronth/

Sense

  1. to thunder
  2. it thunders

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βροντῶ βροντᾷς βροντᾷ
Dual βροντᾶτον βροντᾶτον
Plural βροντῶμεν βροντᾶτε βροντῶσιν*
SubjunctiveSingular βροντῶ βροντῇς βροντῇ
Dual βροντῆτον βροντῆτον
Plural βροντῶμεν βροντῆτε βροντῶσιν*
OptativeSingular βροντῷμι βροντῷς βροντῷ
Dual βροντῷτον βροντῴτην
Plural βροντῷμεν βροντῷτε βροντῷεν
ImperativeSingular βρόντᾱ βροντᾱ́τω
Dual βροντᾶτον βροντᾱ́των
Plural βροντᾶτε βροντώντων, βροντᾱ́τωσαν
Infinitive βροντᾶν
Participle MasculineFeminineNeuter
βροντων βροντωντος βροντωσα βροντωσης βροντων βροντωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βροντῶμαι βροντᾷ βροντᾶται
Dual βροντᾶσθον βροντᾶσθον
Plural βροντώμεθα βροντᾶσθε βροντῶνται
SubjunctiveSingular βροντῶμαι βροντῇ βροντῆται
Dual βροντῆσθον βροντῆσθον
Plural βροντώμεθα βροντῆσθε βροντῶνται
OptativeSingular βροντῴμην βροντῷο βροντῷτο
Dual βροντῷσθον βροντῴσθην
Plural βροντῴμεθα βροντῷσθε βροντῷντο
ImperativeSingular βροντῶ βροντᾱ́σθω
Dual βροντᾶσθον βροντᾱ́σθων
Plural βροντᾶσθε βροντᾱ́σθων, βροντᾱ́σθωσαν
Infinitive βροντᾶσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
βροντωμενος βροντωμενου βροντωμενη βροντωμενης βροντωμενον βροντωμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐβρόντων ἐβρόντᾱς ἐβρόντᾱν*
Dual ἐβροντᾶτον ἐβροντᾱ́την
Plural ἐβροντῶμεν ἐβροντᾶτε ἐβρόντων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐβροντώμην ἐβροντῶ ἐβροντᾶτο
Dual ἐβροντᾶσθον ἐβροντᾱ́σθην
Plural ἐβροντώμεθα ἐβροντᾶσθε ἐβροντῶντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἦ βραχίων σοί ἐστι κατὰ τοῦ Κυρίου, ἢ φωνῇ κατ̓ αὐτὸν βροντᾷσ̣ (Septuagint, Liber Iob 40:9)
  • ὅν ποτ’ ἔχουσ’ ἐν ὠδίνων λοχίαισ ἀνάγκαισι πταμένασ Διὸσ βροντᾶσ νη‐ δύοσ ἔκβολον μάτηρ ἔτεκεν, λιποῦσ’ αἰῶ‐ να κεραυνίῳ πληγᾷ· (Euripides, choral, antistrophe 11)
  • ἆ ἆ, πῦρ οὐ λεύσσεισ, οὐδ’ αὐγάζῃ, Σεμέλασ ἱερὸν ἀμφὶ τάφον, ἅν ποτε κεραυνόβολοσ ἔλιπε φλόγα Δίου βροντᾶσ; (Euripides, episode, lyric1)
  • καὶ σέβομαί γ’ ὦ πολυτίμητοι καὶ βούλομαι ἀνταποπαρδεῖν πρὸσ τὰσ βροντάσ· (Aristophanes, Clouds, Parodos, anapests3)
  • ἄγε νυν αὐτοῦ καὶ τὰσ χθονίασ κλῄσατε βροντὰσ τάσ τε πυρώδεισ Διὸσ ἀστεροπὰσ δεινόν τ’ ἀργῆτα κεραυνόν. (Aristophanes, Birds, Exodus, anapests3)

Synonyms

  1. to thunder

  2. it thunders

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION