Hesiod, Theogony, Book Th. 67:

οὐδ ἄρ ἔτι Ζεὺς ἴσχεν ἑὸν μένος, ἀλλά νυ τοῦ γε εἶθαρ μὲν μένεος πλῆντο φρένες, ἐκ δέ τε πᾶσαν φαῖνε βίην:? ἄμυδις δ ἄρ ἀπ οὐρανοῦ ἠδ ἀπ Ὀλύμπου ἀστράπτων ἔστειχε συνωχαδόν: οἱ δὲ κεραυνοὶ ἴκταρ ἅμα βροντῇ τε καὶ ἀστεροπῇ ποτέοντο χειρὸς ἄπο στιβαρῆς, ἱερὴν φλόγα εἰλυφόωντες ταρφέες: ἀμφὶ δὲ γαῖα φερέσβιος ἐσμαράγιζε καιομένη, λάκε δ ἀμφὶ πυρὶ μεγάλ ἄσπετος ὕλη. ἔζεε δὲ χθὼν πᾶσα καὶ Ὠκεανοῖο ῥέεθρα πόντος τ ἀτρύγετος: τοὺς δ ἄμφεπε θερμὸς ἀυτμὴ Τιτῆνας χθονίους, φλὸξ δ αἰθέρα δῖαν ἵκανεν ἄσπετος, ὄσσε δ ἄμερδε καὶ ἰφθίμων περ ἐόντων αὐγὴ μαρμαίρουσα κεραυνοῦ τε στεροπῆς τε. καῦμα δὲ θεσπέσιον κάτεχεν Χάος: εἴσατο δ ἄντα ὀφθαλμοῖσιν ἰδεῖν ἠδ οὐάσι ὄσσαν ἀκοῦσαι αὔτως, ὡς εἰ Γαῖα καὶ Οὐρανὸς εὐρὺς ὕπερθε πίλνατο: τοῖος γάρ κε μέγας ὑπὸ δοῦπος ὀρώρει τῆς μὲν ἐρειπομένης, τοῦ δ ὑψόθεν ἐξεριπόντος: τόσσος δοῦπος ἔγεντο θεῶν ἔριδι ξυνιόντων. σὺν δ ἄνεμοι ἔνοσίν τε κονίην τ ἐσφαράγιζον βροντήν τε στεροπήν τε καὶ αἰθαλόεντα κεραυνόν, κῆλα Διὸς μεγάλοιο, φέρον δ ἰαχήν τ ἐνοπήν τε ἐς μέσον ἀμφοτέρων: ὄτοβος δ ἄπλητος ὀρώρει σμερδαλέης ἔριδος, κάρτος δ ἀνεφαίνετο ἔργων. ἐκλίνθη δὲ μάχη: πρὶν δ ἀλλήλοις ἐπέχοντες ἐμμενέως ἐμάχοντο διὰ κρατερὰς ὑσμίνας.?