- νεανίασ γὰρ καὶ δυνατὸσ ἀντέχειν πρὸσ τὴν φοράν, ἡ δὲ ὑπ̓ ἀηθείασ ἐπιβᾶσα ὀχήματοσ παραδόξου καὶ ἀπιδοῦσα ἐσ βάθοσ ἀχανέσ, ἐκπλαγεῖσα καὶ τῷ θάλπει ἅμα συσχεθεῖσα καὶ ἰλιγγιάσασα πρὸσ τὸ σφοδρὸν τῆσ πτήσεωσ ἀκρατὴσ ἐγένετο τῶν κεράτων τοῦ κριοῦ, ὧν τέωσ ἐπείληπτο, καὶ κατέπεσεν ἐσ τὸ πέλαγοσ. (Lucian, Dialogi Marini, poseidon and nereides, chapter 2 1:4)
(루키아노스, Dialogi Marini, poseidon and nereides, chapter 2 1:4)
- Ἐγὼ δὲ ὡσ τοῦτ’ ἤκουσα,, μικροῦ μὲν ἐξέθανον ὑπὸ τοῦ δέουσ, εἱστήκειν δὲ ὅμωσ ἀχανὴσ καὶ ὑπὸ τῆσ μεγαλοφωνίασ ἐμβεβροντημένοσ. (Lucian, Icaromenippus, (no name) 23:2)
(루키아노스, Icaromenippus, (no name) 23:2)
- ὁ δὲ ‐ παῖσ γὰρ ἦν ‐ ἐπιβὰσ τοσούτου πυρὸσ καὶ ἐπικύψασ ἐσ βάθοσ ἀχανὲσ ἐξεπλάγη, ὡσ τὸ εἰκόσ· (Lucian, Dialogi deorum, 4:3)
(루키아노스, Dialogi deorum, 4:3)
- εἰσ ἄβυσσον καὶ ἀχανὲσ πέλαγοσ, ἀχρηστίαν καὶ ἀπραξίαν καὶ πᾶσάν ἄγνοιαν καὶ ἀδοξίαν συνεφελκόμενον. (Plutarch, An Recte Dictum Sit Latenter Esse Vivendum, section 7 8:1)
(플루타르코스, An Recte Dictum Sit Latenter Esse Vivendum, section 7 8:1)
- ὁ δὲ Κάτων ἐκ πολίχνησ τε μικρᾶσ καὶ διαίτησ ἀγροίκου δοκούσησ φέρων ἀφῆκεν ἑαυτὸν ὥσπερ εἰσ πέλαγοσ ἀχανὲσ τὴν ἐν Ῥώμῃ πολιτείαν, οὐκέτι Κουρίων καὶ Φαβρικίων καὶ Ἀτιλίων ἔργον οὖσαν ἡγεμόνων, οὐδ’ ἀπ’ ἀρότρου καὶ σκαφείου πένητασ καὶ αὐτουργοὺσ ἀναβαίνοντασ ἐπὶ τὸ βῆμα προσιεμένην ἄρχοντασ καὶ δημαγωγούσ, ἀλλὰ πρὸσ γένη μεγάλα καὶ πλούτουσ καὶ νομὰσ καὶ σπουδαρχίασ ἀποβλέπειν εἰθισμένην, καὶ δι’ ὄγκον ἤδη καὶ δύναμιν ἐντρυφῶσαν τοῖσ ἄρχειν ἀξιοῦσιν. (Plutarch, Comparison of Aristides with Marcus Cato, chapter 1 3:1)
(플루타르코스, Comparison of Aristides with Marcus Cato, chapter 1 3:1)
- τὰ πάρεργά μου ταῦτ’ ἔστιν, ἢν δὲ δὴ λάβω τὰ δέοντα καὶ τοὐπτάνιον ἁρμόσωμ’ ἅπαξ, ὅπερ ἐπὶ τῶν ἔμπροσθε Σειρήνων, Σύρε, ἐγένετο, καὶ νῦν ταὐτὸ τοῦτ’ ὄψει πάλιν, ὑπὸ τῆσ γὰρ ὀσμῆσ οὐδὲ εἷσ δυνήσεται ἁπλῶσ διελθεῖν τὸν στενωπὸν τουτονί ὁ δὲ παριὼν πᾶσ εὐθέωσ πρὸσ τὴν θύραν ἑστήξετ’ ἀχανήσ, προσπεπατταλευμένοσ, ἄφωνοσ, ἄχρι ἂν τῶν φίλων βεβυσμένοσ τὴν ῥῖν’ ἕτερόσ τισ προσδραμὼν ἀποσπάσῃ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 36 2:2)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 36 2:2)
- ἐν δὲ τούτῳ τυγχάνουσιν οἱ νομεῖσ ἐξελαύνοντεσ τὰσ ἀγέλασ ἐπὶ νομήν ἡ̓́δη γὰρ ἐμβατὸν ἦν τὸ χωρίον’ καί τισ αὐτῶν ἰδὼν τὴν λύκαιναν ὡσ ἠσπάζετο τὰ βρέφη τέωσ μὲν ἀχανὴσ ἦν ὑπό τε θάμβουσ καὶ ἀπιστίασ τῶν θεωρουμένων· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 79 8:2)
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 79 8:2)
- ἡ δὲ βουλὴ δέουσ ἀνάπλεωσ ἐγένετο, καὶ ἀχανὴσ ἦν ἕκαστοσ οὐκ ἔχων συμβαλεῖν, ὅ τι τὸ δηλούμενον ἦν ὑπὸ τοῦ θεοῦ, καὶ τίσ ποτε ὁ τῆσ πομπῆσ ὀρχηστὴσ προηγούμενοσ οὐ καλὸσ αὐτῷ ἐφάνη. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 69 1:1)
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 69 1:1)
- χρυσοῦ δὲ καὶ λίθου πολυτελοῦσ, φοβερώτερον καὶ δι’ αὐτὰ μᾶλλον θεασαμένη καί τι κἀκείνου προσιδόντοσ αὐτὴν ἀπηνέστερον καὶ διακεκαυμένῳ ὑπὸ τῆσ ὀργῆσ τῷ προσώπῳ, πάρεσισ αὐτὴν εὐθὺσ λαμβάνει καὶ τοῖσ παρὰ πλευρὸν οὖσιν ἀχανὴσ ἐπέπεσεν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 11 283:1)
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 11 283:1)