αὐθάδης
Third declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
αὐθάδης
αὐθάδες
Structure:
αὐθαδη
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- self-willed, wilful, dogged, stubborn, contumacious, presumptuous, remorseless, unfeeling
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- οὗτοι γὰρ ἐκέκτηντο ἔνθεον μὲν τὴν ἀρετήν, ἀνθρώπινον δὲ τὸ θνητόν, πολλὰ μὲν δὴ τὸ παρὸν ἐπιεικὲσ τοῦ αὐθάδουσ δικαίου προκρίνοντεσ, πολλὰ δὲ νόμου ἀκριβείασ λόγων ὀρθότητα, τοῦτον νομίζοντεσ θειότατον καὶ κοινότατον νόμων τὸ δέον ἐν τῷ δέοντι καὶ λέγειν καὶ σιγᾶν καὶ ποιεῖν, καὶ δισσὰ ἀσκήσαντεσ μάλιστα ὧν δεῖ, γνώμην καὶ ῥώμην, τὴν μὲν βουλεύοντεσ τὴν δ’ ἀποτελοῦντεσ, θεράποντεσ μὲν τῶν ἀδίκωσ δυστυχούντων, κολασταὶ δὲ τῶν ἀδίκωσ εὐτυχούντων, αὐθάδεισ πρὸσ τὸ συμφέρον, εὐόργητοι πρὸσ τὸ πρέπον, τῷ φρονίμῳ τῆσ γνώμησ παύοντεσ τὸ ἄφρον, ὑβρισταὶ εἰσ τοὺσ ὑβρίζοντασ, κόσμιοι εἰσ τοὺσ κοσμίουσ, ἄφοβοι εἰσ τοὺσ ἀφόβουσ, δεινοὶ ἐν τοῖσ δεινοῖσ. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 16)
- οἱ δ’ ἦσαν αὐθάδεισ, ἃ μὲν ἐβλάπτοντο πρὸσ ὀργὴν τιθέμενοι, τῆσ δ’ ἐπιεικείασ καὶ φιλανθρωπίασ καταφρονοῦντεσ, ἄχρι οὗ συνελάσασ εἰσ Ξάνθον αὐτῶν τοὺσ μαχιμωτάτουσ ἐπολιόρκει. (Plutarch, Brutus, chapter 30 4:1)
- "οὐ γῆ θερμότητοσ μετεῖχεν, οὐχ ὕδωρ πνεύματοσ, οὐκ ἄνω τι τῶν βαρέων οὐ κάτω τι τῶν κούφων, ἀλλ’ ἄκρατοι καὶ ἄστοργοι καὶ μονάδεσ αἱ τῶν ὅλων ἀρχαί, μὴ προσιέμεναι σύγκρισιν ἑτέρου πρὸσ ἕτερον μηδὲ κοινωνίαν, ἀλλὰ φεύγουσαι καὶ ἀποστρεφόμεναι καὶ φερόμεναι φορὰσ ἰδίασ καὶ αὐθάδεισ οὕτωσ εἶχον, ὡσ ἔχει πᾶν οὗ θεὸσ ἄπεστι, κατὰ Πλάτωνα, τουτέστιν, ὡσ ἔχει τὰ σώματα, νοῦ καὶ ψυχῆσ ἀπολιπούσησ· (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 12 2:7)
- Λούκουλλοσ δὲ τάγμα μὲν αὐτόθεν ἔχων συντεταγμένον ὑπ’ αὐτοῦ διέβαινεν εἰσ τὴν Ἀσίαν ἐκεῖ δὲ τὴν ἄλλην παρέλαβε δύναμιν, πάντων μὲν πάλαι τρυφαῖσ διεφθορότων καὶ πλεονεξίαισ, τῶν δὲ Φιμβριανῶν λεγομένων καὶ διὰ συνήθειαν ἀναρχίασ δυσμεταχειρίστων γεγονότων, οὗτοι γὰρ ἦσαν οἱ Φλάκκον τε μετὰ Φιμβρίου τὸν ὕπατον καὶ στρατηγὸν ἀνῃρηκότεσ αὐτόν τε τὸν Φιμβρίαν Σύλλᾳ προδεδωκότεσ, αὐθάδεισ μὲν ἄνθρωποι καὶ παράνομοι, μάχιμοι δὲ καὶ τλήμονεσ μετ’ ἐμπειρίασ πολέμου, οὐ μὴν ἀλλὰ βραχεῖ χρόνῳ καὶ τούτων τὸ θράσοσ ὁ Λούκουλλοσ ἐξέκοψε καὶ τοὺσ ἄλλουσ ἐπέστρεψε, τότε πρῶτον, ὡσ ἐοίκε, πειρωμένουσ ἄρχοντοσ ἀληθινοῦ καὶ ἡγεμόνοσ· (Plutarch, Lucullus, chapter 7 1:1)
- καὶ οὗτοι τὸ μὲν πρῶτον ἔσκωπτόν τε καὶ ὕβριζον εἰσ ἡμᾶσ, οἱᾶ μεθύοντεσ ἂν νέοι καὶ αὐθάδεισ εἰσ ταπεινοὺσ καὶ πένητασ , ὡσ δ’ ἠγανακτοῦμεν πρὸσ αὐτούσ, ἐλεύθερον ῥῆμα εἰσ τοῦτον εἶπε. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 7 4:4)