ἀτρεκής
Third declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἀτρεκής
ἀτρεκές
Structure:
ἀτρεκη
(Stem)
+
ς
(Ending)
Etym.: (어원이 불명확함.)
Sense
- real, genuine
- strict, precise, exact, greater exactness
- sure, certain
- truly, exactly
- just
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ Ἐνδυμίων μὲν τὰ ἐσ τὴν σεληναίην συνετάξατο,^ Φαέθων δὲ τοῦ ἠελίου δρόμον ἐτεκμήρατο, οὐ μέν γε ἀτρεκέωσ, ἀλλ’ ἀτελέα τὸν λόγον ἀπολιπὼν ἀπέθανεν. (Lucian, De astrologia, (no name) 18:1)
- ἀτρεκέωσ, ὦ ξεῖνε, τεῆσ ποτε πυθμένα πάτρησ τὸ πρὶν ἐδωμήσαντο Ποσειδάων καὶ Ἀπόλλων; (Colluthus, Rape of Helen, book 1151)
- εἰ δὲ ἀτρεκέωσ ταῦτα ἔλεγεν, ἐμοὶ μὲν δοκέει κάρτα θείη καὶ τοῦ ἀνέμου ἡ συντυχίη. (Lucian, De Syria dea, (no name) 8:13)
- ἐγὼ μέν νυν οὐδὲ Σθενεβοίην πείθομαι οὐδὲ Φαίδρην τοιάδε ἐπιτελέσαι, εἰ τὸν Ἱππόλυτον ἀτρεκέωσ ἐπόθεε Φαίδρη. (Lucian, De Syria dea, (no name) 23:4)
- ἀλλὰ οὔ μοι ἀτρεκὲσ ὑπὲρ τῶν ἐπέκεινα τοῦ Ὑφάσιοσ ποταμοῦ ἰσχυρίσασθαι, ὅτι οὐ πρόσω τοῦ Ὑφάσιοσ ἦλθεν Ἀλέξανδροσ. (Arrian, Indica, chapter 4 1:1)
- "καὶ γὰρ ἀναθυμιάσεισ ἡ θάλασσα μαλακὰσ ἀνίησι καὶ τῶν πνευμάτων τὰ ἥδιστα, θέρουσ ἀκμάζοντοσ, ἐκ τῆσ ἀοικήτου καὶ κατεψυγμένησ αἱ χιόνεσ ἀτρέμα διατηκόμεναι χαλῶσι καὶ διασπείρουσιν ἡμέρασ τε καὶ νυκτὸσ ἕστηκεν ἀτρεκὴσ ἐν μέσῳ φύλαξ κατὰ Πλάτωνα καὶ δημιουργόσ. (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 256)
- τᾶσ ἄπο θεόμοροι νίσοντ’ ἐπ’ ἀνθρώπουσ ἀοιδαί, ᾧ τινι, κραίνων ἐφετμὰσ Ἡρακλέοσ προτέρασ, ἀτρεκὴσ Ἑλλανοδίκασ γλεφάρων Αἰτωλὸσ ἀνὴρ ὑψόθεν ἀμφὶ κόμαισι βάλῃ γλαυκόχροα κόσμον ἐλαίασ· (Pindar, Odes, olympian odes, olympian 3 3:2)
- οὔ τοι ἅπασα κερδίων φαίνοισα πρόσωπον ἀλάθει’ ἀτρεκήσ· (Pindar, Odes, nemean odes, nemean 5 6:2)
- καί τοι καὶ εἰ ἐπίσχοιτο ἡ αἱμορραγίη φαρμάκῳ, οὐκ ἀτρεκὴσ τοῦ θανάτου ἡ φυγή. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 239)
- λευκὸσ δὲ ὡσ πῦον, ὁ δὲ ἀτρεκὴσ, ὡσ λευκὸσ ὄρροσ· ἀτὰρ καὶ αἱμάλωψ κοτε τῷ πύῳ συνεκρέει. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 262)
