Hellas Alive Dictionary - ασχημονεω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀσχημονέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀσχημονέω

Structure: ἀσχημονέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: a)sxh/mwn

Sense

to behave unseemly, disgrace oneself, to be put to shame

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀσχημονῶ	ἀσχημονεῖς	ἀσχημονεῖ
	Dual		ἀσχημονεῖτον	ἀσχημονεῖτον
	Plural	ἀσχημονοῦμεν	ἀσχημονεῖτε	ἀσχημονοῦσιν*
Subjunctive	Singular	ἀσχημονῶ	ἀσχημονῇς	ἀσχημονῇ
	Dual		ἀσχημονῆτον	ἀσχημονῆτον
	Plural	ἀσχημονῶμεν	ἀσχημονῆτε	ἀσχημονῶσιν*
Optative	Singular	ἀσχημονοῖμι	ἀσχημονοῖς	ἀσχημονοῖ
	Dual		ἀσχημονοῖτον	ἀσχημονοίτην
	Plural	ἀσχημονοῖμεν	ἀσχημονοῖτε	ἀσχημονοῖεν
Imperative	Singular		ἀσχημόνει	ἀσχημονείτω
	Dual		ἀσχημονεῖτον	ἀσχημονείτων
	Plural		ἀσχημονεῖτε	ἀσχημονούντων, ἀσχημονείτωσαν
Infinitive		ἀσχημονεῖν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀσχημονων ἀσχημονουντος	ἀσχημονουσα ἀσχημονουσης	ἀσχημονουν ἀσχημονουντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀσχημονοῦμαι	ἀσχημονεῖ, ἀσχημονῇ	ἀσχημονεῖται
	Dual		ἀσχημονεῖσθον	ἀσχημονεῖσθον
	Plural	ἀσχημονούμεθα	ἀσχημονεῖσθε	ἀσχημονοῦνται
Subjunctive	Singular	ἀσχημονῶμαι	ἀσχημονῇ	ἀσχημονῆται
	Dual		ἀσχημονῆσθον	ἀσχημονῆσθον
	Plural	ἀσχημονώμεθα	ἀσχημονῆσθε	ἀσχημονῶνται
Optative	Singular	ἀσχημονοίμην	ἀσχημονοῖο	ἀσχημονοῖτο
	Dual		ἀσχημονοῖσθον	ἀσχημονοίσθην
	Plural	ἀσχημονοίμεθα	ἀσχημονοῖσθε	ἀσχημονοῖντο
Imperative	Singular		ἀσχημονοῦ	ἀσχημονείσθω
	Dual		ἀσχημονεῖσθον	ἀσχημονείσθων
	Plural		ἀσχημονεῖσθε	ἀσχημονείσθων, ἀσχημονείσθωσαν
Infinitive		ἀσχημονεῖσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀσχημονουμενος ἀσχημονουμενου	ἀσχημονουμενη ἀσχημονουμενης	ἀσχημονουμενον ἀσχημονουμενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἠσχημόνουν	ἠσχημόνεις	ἠσχημόνειν*
	Dual		ἠσχημονεῖτον	ἠσχημονείτην
	Plural	ἠσχημονοῦμεν	ἠσχημονεῖτε	ἠσχημόνουν
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἠσχημονούμην	ἠσχημονοῦ	ἠσχημονεῖτο
	Dual		ἠσχημονεῖσθον	ἠσχημονείσθην
	Plural	ἠσχημονούμεθα	ἠσχημονεῖσθε	ἠσχημονοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

"τὸν ἄκρατον, φησίν, οἶνον τὸν ἐπὶ τῷ δείπνῳ διδόμενον, ὃν δὴ λέγουσιν Ἀγαθοῦ Δαίμονοσ εἶναι πρόποσιν, ὀλίγον τε προσφέρουσιν, ὥσπερ ἀναμιμνήσκοντεσ μόνον τῇ γεύσει τὴν ἰσχὺν αὐτοῦ καὶ τὴν τοῦ θεοῦ δωρεάν, καὶ μετὰ τὴν πλήρωσιν διδόασιν, ὅπωσ ἐλάχιστον ᾖ τὸ πινόμενον καὶ τρίτον προσκυνήσαντεσ λαμβάνουσιν ἀπὸ τῆσ τραπέζησ, ὥσπερ ἱκετείαν τινὰ ποιούμενοι τοῦ θεοῦ μηθὲν ἀσχημονεῖν μηδ’ ἔχειν ἰσχυρὰν ἐπιθυμίαν τοῦ πότου,12 καὶ λαμβάνειν ἐξ αὐτοῦ τὰ καλὰ καὶ χρήσιμα. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 481)
καὶ γάρ, εἰ μὲν οἱ δυσωποῦντεσ ἐπὶ δόξῃ καὶ δυνάμει τοῦτο ποιοῦσιν ἄτοπόν ἐστι κοσμοῦντασ ἑτέρουσ καὶ αὔξοντασ ἀσχημονεῖν αὐτοὺσ καὶ κακῶσ ἀκούειν· (Plutarch, De vitioso pudore, section 17 2:2)
τοιγαροῦν στρόφοι καὶ πνευμάτια γινόμενα τὸν κεκλημένον ἀσχημονεῖν ποιοῦσι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 60 3:3)
πραγμάτων ἀνάγκην ὀρθῶσ ὑποδείκνυσιν, ὅτι καὶ πόλεσι καὶ στρατοπέδοισ καὶ ἡγεμόσιν, ἂν μὲν σωφρονῶσιν , εὖ πράττειν πέπρωται καὶ κρατεῖν τῶν πολεμίων, ἂν δ’ εἰσ πάθη καὶ ἁμαρτίασ ἐμπεσόντεσ ὥσπερ οὗτοι διαφέρωνται πρὸσ ἀλλήλουσ καὶ στασιάζωσιν , ἀσχημονεῖν καὶ ταράττεσθαι καὶ κακῶσ ἀπαλλάττειν. (Plutarch, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 6 25:1)
οὐδεὶσ γὰρ οὐδὲν οὔτ’ εἶπε πιθανόν, ἀλλ’ οὐδ’ ἐξευρεῖν εἶχε κατ’ οὐδένα τρόπον, ὡσ ἔμπροσθεν ἐδείκνυμεν, ἕτερον αἴτιον οὔρων διακρίσεωσ, ἀλλ’ ἀναγκαῖον ἢ μαίνεσθαι δοκεῖν, εἰ φήσαιμεν ἀτμοειδῶσ εἰσ τὴν κύστιν ἰέ́ναι τὸ οὖρον ἢ ἀσχημονεῖν τῆσ πρὸσ τὸ κενούμενον ἀκολουθίασ μνημονεύοντασ, ληρώδουσ μὲν οὔσησ κἀπὶ τοῦ αἵματοσ, ἀδυνάτου δὲ καὶ ἠλιθίου παντάπασιν ἐπὶ τῶν οὔρων. (Galen, On the Natural Faculties., B, section 22)

Synonyms

to behave unseemly
- ἐνασχημονέω (to behave oneself unseemly in)
- καταισχύνω (to disgrace, dishonour, put to shame)

Derived

ἐνασχημονέω (to behave oneself unseemly in)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀσχημονέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to behave unseemly

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἀσχημονέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to behave unseemly

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어