Sense

1. beginning, origin
2. sovereignty, dominion, authority

Examples

• καὶ δυοῖν ἀρχαῖν τὸ ἀπὸ τῆσ μείζονοσ ἀρχῆσ μεῖζον, καὶ δυοῖν αἰτίοιν τὸ ἀπὸ τοῦ μείζονοσ αἰτίου μεῖζον. (Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 7 12:3)
• καὶ ἀνάπαλιν δὲ δυοῖν ἀρχαῖν ἡ τοῦ μείζονοσ ἀρχὴ μείζων, καὶ δυοῖν αἰτίοιν τὸ τοῦ μείζονοσ αἴτιον μεῖζον. (Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 7 12:4)
• οἱᾶ γὰρ οἱᾶ ταυτηνὶ τὴν μακαρίαν ἡμέραν καὶ θεοῖσ κεχαρισμένην ἑτέρα μετ’ οὐ πολὺ διαδέξεται, δυοῖν ἀρχαῖν ἔτουσ ἑνὸσ εἰσ ταυτὸν συνιουσῶν· (Aristides, Aelius, Orationes, 7:1)

Similar forms

• ἀρχῆς (2806)
• ἀρχὴν (2399)
• ἀρχὰς (902)
• ἀρχήν (723)
• ἀρχὴ (629)
• ἄρχων (516)
• ἀρχῇ (497)
• ἀρχάς (230)
• ἀρχή (208)
• ἀρχαὶ (171)
• ἀρχῶν (136)
• ἄρχει (117)
• ἀρχαί (50)
• ἄρχῃ (48)
• ἀρχῆθεν (39)
• ἀρχηγὸν (39)
• ἀρχηγὸς (27)
• ἄρχον (27)
• ἀρχὸς (24)
• ἄρχοι (23)
• ἀρχὸν (22)
• ἄρχε (18)
• ἄρχηται (18)
• ἀρχηγοὶ (16)
• ἄρχετ (16)
• ἀρχᾶς (14)
• ἄρχω (13)
• ἀρχοῦ (12)
• ἀρχοὶ (9)
• ἄρχομ (8)
• ἀρχῇσι (8)
• ἀρχάν (6)
• ἀρχὰν (6)
• ἆρχε (5)
• ἀρχηγός (5)
• ἁρ́χων (5)
• ἀρχά (4)
• ἀρχηγόν (4)
• ἀρχόν (4)
• Ἀρχίᾳ (4)
• ἄρχεο (4)
• ἀρχῇσιν (4)
• ἄρχου (4)
• ἀρχηγῶν (4)
• ἀρχαῖ (3)
• Ἀρχίῃ (3)
• ἀρχῷ (3)
• ἀρχὰ (3)
• Ἀρχῖν (2)
• Ἀρχία (2)
• ΑΡΧΗ (2)
• ἀρχηγοῦ (2)
• ἆρχεν (2)
• ἄρχ (2)
• ἁρχαὶ (2)
• ἄρχῃς (2)
• ἀρχή· (2)
• ἀρχιδ (2)
• ἀρχῆσ‧ (2)
• ἀρχᾷ (1)
• ἄρχεν (1)
• ἀρχῆσι (1)
• ἄρχων] (1)
• ἀρχα‐ (1)
• [ἀρχῆς (1)
• ἀρχ]ῆς (1)
• ἀρχῇσίν (1)
• <ἄρχων> (1)
• ἀρχὴν] (1)
• ἀρχῇσι· (1)
• [ἄρχω]ν (1)
• ἀρχηγὲ (1)
• Ἀρχὰδ (1)
• Ἀρχὸβ (1)
• ἀρχαι‐ (1)
• ἀρχῆ (1)
• ἄρχην (1)
• ἄρχευ (1)
• [ἀρχῇ] (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary