Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀραρίσκω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀραρίσκω ἦρσα ἄραρα ἀρήρεμαι ἤρθην

Structure: ἀραρίσκ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: a)/rw

Sense

  1. (transitive), join, fasten
  2. fit together, construct, prepare, contrive

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀραρίσκω ἀραρίσκεις ἀραρίσκει
Dual ἀραρίσκετον ἀραρίσκετον
Plural ἀραρίσκομεν ἀραρίσκετε ἀραρίσκουσιν*
SubjunctiveSingular ἀραρίσκω ἀραρίσκῃς ἀραρίσκῃ
Dual ἀραρίσκητον ἀραρίσκητον
Plural ἀραρίσκωμεν ἀραρίσκητε ἀραρίσκωσιν*
OptativeSingular ἀραρίσκοιμι ἀραρίσκοις ἀραρίσκοι
Dual ἀραρίσκοιτον ἀραρισκοίτην
Plural ἀραρίσκοιμεν ἀραρίσκοιτε ἀραρίσκοιεν
ImperativeSingular ἀράρισκε ἀραρισκέτω
Dual ἀραρίσκετον ἀραρισκέτων
Plural ἀραρίσκετε ἀραρισκόντων, ἀραρισκέτωσαν
Infinitive ἀραρίσκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀραρισκων ἀραρισκοντος ἀραρισκουσα ἀραρισκουσης ἀραρισκον ἀραρισκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀραρίσκομαι ἀραρίσκει, ἀραρίσκῃ ἀραρίσκεται
Dual ἀραρίσκεσθον ἀραρίσκεσθον
Plural ἀραρισκόμεθα ἀραρίσκεσθε ἀραρίσκονται
SubjunctiveSingular ἀραρίσκωμαι ἀραρίσκῃ ἀραρίσκηται
Dual ἀραρίσκησθον ἀραρίσκησθον
Plural ἀραρισκώμεθα ἀραρίσκησθε ἀραρίσκωνται
OptativeSingular ἀραρισκοίμην ἀραρίσκοιο ἀραρίσκοιτο
Dual ἀραρίσκοισθον ἀραρισκοίσθην
Plural ἀραρισκοίμεθα ἀραρίσκοισθε ἀραρίσκοιντο
ImperativeSingular ἀραρίσκου ἀραρισκέσθω
Dual ἀραρίσκεσθον ἀραρισκέσθων
Plural ἀραρίσκεσθε ἀραρισκέσθων, ἀραρισκέσθωσαν
Infinitive ἀραρίσκεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀραρισκομενος ἀραρισκομενου ἀραρισκομενη ἀραρισκομενης ἀραρισκομενον ἀραρισκομενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῆ̓ρσα ῆ̓ρσας ῆ̓ρσεν*
Dual ή̓ρσατον ἠρσάτην
Plural ή̓ρσαμεν ή̓ρσατε ῆ̓ρσαν
SubjunctiveSingular ά̓ρσω ά̓ρσῃς ά̓ρσῃ
Dual ά̓ρσητον ά̓ρσητον
Plural ά̓ρσωμεν ά̓ρσητε ά̓ρσωσιν*
OptativeSingular ά̓ρσαιμι ά̓ρσαις ά̓ρσαι
Dual ά̓ρσαιτον ἀρσαίτην
Plural ά̓ρσαιμεν ά̓ρσαιτε ά̓ρσαιεν
ImperativeSingular ά̓ρσον ἀρσάτω
Dual ά̓ρσατον ἀρσάτων
Plural ά̓ρσατε ἀρσάντων
Infinitive ά̓ρσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρσᾱς ἀρσαντος ἀρσᾱσα ἀρσᾱσης ἀρσαν ἀρσαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠρσάμην ή̓ρσω ή̓ρσατο
Dual ή̓ρσασθον ἠρσάσθην
Plural ἠρσάμεθα ή̓ρσασθε ή̓ρσαντο
SubjunctiveSingular ά̓ρσωμαι ά̓ρσῃ ά̓ρσηται
Dual ά̓ρσησθον ά̓ρσησθον
Plural ἀρσώμεθα ά̓ρσησθε ά̓ρσωνται
OptativeSingular ἀρσαίμην ά̓ρσαιο ά̓ρσαιτο
Dual ά̓ρσαισθον ἀρσαίσθην
Plural ἀρσαίμεθα ά̓ρσαισθε ά̓ρσαιντο
ImperativeSingular ά̓ρσαι ἀρσάσθω
Dual ά̓ρσασθον ἀρσάσθων
Plural ά̓ρσασθε ἀρσάσθων
Infinitive ά̓ρσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρσαμενος ἀρσαμενου ἀρσαμενη ἀρσαμενης ἀρσαμενον ἀρσαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ή̓ρθην ή̓ρθης ή̓ρθη
Dual ή̓ρθητον ἠρθήτην
Plural ή̓ρθημεν ή̓ρθητε ή̓ρθησαν
SubjunctiveSingular ά̓ρθω ά̓ρθῃς ά̓ρθῃ
Dual ά̓ρθητον ά̓ρθητον
Plural ά̓ρθωμεν ά̓ρθητε ά̓ρθωσιν*
OptativeSingular ἀρθείην ἀρθείης ἀρθείη
Dual ἀρθείητον ἀρθειήτην
Plural ἀρθείημεν ἀρθείητε ἀρθείησαν
ImperativeSingular ά̓ρθητι ἀρθήτω
Dual ά̓ρθητον ἀρθήτων
Plural ά̓ρθητε ἀρθέντων
Infinitive ἀρθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρθεις ἀρθεντος ἀρθεισα ἀρθεισης ἀρθεν ἀρθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ά̓ραρα ά̓ραρας ά̓ραρεν*
Dual ἀράρατον ἀράρατον
Plural ἀράραμεν ἀράρατε ἀράρᾱσιν*
SubjunctiveSingular ἀράρω ἀράρῃς ἀράρῃ
Dual ἀράρητον ἀράρητον
Plural ἀράρωμεν ἀράρητε ἀράρωσιν*
OptativeSingular ἀράροιμι ἀράροις ἀράροι
Dual ἀράροιτον ἀραροίτην
Plural ἀράροιμεν ἀράροιτε ἀράροιεν
ImperativeSingular ά̓ραρε ἀραρέτω
Dual ἀράρετον ἀραρέτων
Plural ἀράρετε ἀραρόντων
Infinitive ἀραρέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀραρως ἀραροντος ἀραρυῑα ἀραρυῑᾱς ἀραρον ἀραροντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀρήρεμαι ἀρήρεσαι ἀρήρεται
Dual ἀρήρεσθον ἀρήρεσθον
Plural ἀρηρέμεθα ἀρήρεσθε ἀρήρενται
ImperativeSingular ἀρήρεσο ἀρηρέσθω
Dual ἀρήρεσθον ἀρηρέσθων
Plural ἀρήρεσθε ἀρηρέσθων
Infinitive ἀρήρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρηρεμενος ἀρηρεμενου ἀρηρεμενη ἀρηρεμενης ἀρηρεμενον ἀρηρεμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐν ἀγῶνι οὖν ποτε αὐτὸν ἀσχημονήσαντα σφόδρα ἀρθῆναι ἐκ τοῦ θεάτρου συνέβη καὶ οὐδὲν ἧττον λθειν πρὸσ τὴν Γνάθαιναν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 46 1:2)
  • ἔδοξε γὰρ ἐν θαλάσσῃ πολὺν ἐχούσῃ καὶ τραχὺν κλύδωνα τὰσ ἐπιφανεστάτασ καὶ μεγίστασ πόλεισ τῆσ Ἑλλάδοσ ἀνωμάλωσ διαφέρεσθαι καὶ σαλεύειν, τὴν δὲ Θηβαίων ὑπερέχειν τε πασῶν καὶ μετέωρον ἀρθῆναι πρὸσ τὸν οὐρανὸν εἶτ’ ἐξαίφνησ ἀφανῆ γενέσθαι καὶ ταῦτα μὲν ἦν ὅμοια· (Plutarch, De Herodoti malignitate, section 31 24:1)
  • Ποσειδώνιοσ δ’ ἐν ισ τῶν Ἱστοριῶν Λυσίμαχόν φησι τὸν Βαβυλώνιον, καλέσαντα ἐπὶ δεῖπνον Ἵμερον τὸν τυραννήσαντα οὐ μόνον Βαβυλωνίων ἀλλὰ καὶ Σελευκέων μετὰ τριακοσίων, μετὰ τὸ τὰσ τραπέζασ ἀρθῆναι τετράμνουν ἑκάστῳ τῶν τριακοσίων ἔκπωμα δοῦναι ἀργυροῦν, καὶ σπονδοποιησάμενον προπιεῖν ἅμα πᾶσιν καὶ ἀποφέρεσθαι ἔδωκε τὰ ποτήρια. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 15 1:2)
  • ἀλλ’ εἰ μὲν οὑκ ἔχει καλῶσ ἀρθῆναι τὴν ἀνομίαν τὴν ἀδικίαν τὴν ἀβελτερίαν, οὐ τοῦ παρόντοσ ἐστὶ λόγου ζητεῖν· (Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 36 2:2)
  • πρῶτον μὲν γὰρ τὰ ὕδατα οὐ λαμπρά‧ αἴτιον δέ, ὅτι ὁ ἠὴρ τὸ ἑωθινὸν κατέχει ὡσ ἐπὶ τὸ πολύ, ὅστισ τῷ ὕδατι ἐγκαταμιγνύμενοσ τὸ λαμπρὸν ἀφανίζει‧ ὁ γὰρ ἥλιοσ πρὶν ἄνω ἀρθῆναι οὐκ ἐπιλάμπει. (Hippocrates, Hippocrates Collected Works I, , vi.3)

Synonyms

  1. fit together

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION