ἀποδικεῖν?
Verb;
Transliteration: apodikein
Principal Part:
ἀποδικεῖν
Structure:
Etym.: inf. of ἀπέδικον, aor2 with no pres. in use.
Sense
- to throw off or away
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἴστε δέ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πάντες ὅτι τὸ Καννωνοῦ ψήφισμά ἐστιν ἰσχυρότατον, ὃ κελεύει, ἐάν τις τὸν τῶν Ἀθηναίων δῆμον ἀδικῇ, δεδεμένον ἀποδικεῖν ἐν τῷ δήμῳ, καὶ ἐὰν καταγνωσθῇ ἀδικεῖν, ἀποθανεῖν εἰς τὸ βάραθρον ἐμβληθέντα, τὰ δὲ χρήματα αὐτοῦ δημευθῆναι καὶ τῆς θεοῦ τὸ ἐπιδέκατον εἶναι. (Xenophon, Hellenica, , chapter 7 22:1)
Synonyms
-
to throw off or away
- ἀποβολή (a throwing away)
- ῥίπτω (to throw off or away)
- πρόεσις (a throwing away)
- ἀπορρίπτω (to throw away, put away)
- προσαποβάλλω (to throw away besides)
- προίημι (to throw off, to throw away, to be lavish)
- ἀποβολιμαῖος (apt to throw away)
- ῥίψοπλος (throwing away one's arms)
- προσρίπτω (to throw to)
- προτίθημι (to throw)
- ἐκβάλλω ( to throw)
- ἀναρρίπτω (to throw up, to throw up)
- ἀποβάλλω (to throw off, to throw off from)
- ἔξεδρος (out of, away from)
- ἄνευθε (away from)
- ἀπέκ (away out of)
- ἀπό (from, away from)
- ἀπονίσσομαι (to go away)
- ἀποχωρέω (to go from or away from)
- νίσσομαι (to go, go away, to go to)
- ἀπύ (from, away from)
- ἐξέρρω (away out)
- δεῦρο ( go away!)