Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνταιτέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀνταιτέω

Structure: ἀντ (Prefix) + αἰτέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to demand in return

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνταίτω ἀνταίτεις ἀνταίτει
Dual ἀνταίτειτον ἀνταίτειτον
Plural ἀνταίτουμεν ἀνταίτειτε ἀνταίτουσιν*
SubjunctiveSingular ἀνταίτω ἀνταίτῃς ἀνταίτῃ
Dual ἀνταίτητον ἀνταίτητον
Plural ἀνταίτωμεν ἀνταίτητε ἀνταίτωσιν*
OptativeSingular ἀνταίτοιμι ἀνταίτοις ἀνταίτοι
Dual ἀνταίτοιτον ἀνταιτοίτην
Plural ἀνταίτοιμεν ἀνταίτοιτε ἀνταίτοιεν
ImperativeSingular ἀνταῖτει ἀνταιτεῖτω
Dual ἀνταίτειτον ἀνταιτεῖτων
Plural ἀνταίτειτε ἀνταιτοῦντων, ἀνταιτεῖτωσαν
Infinitive ἀνταίτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνταιτων ἀνταιτουντος ἀνταιτουσα ἀνταιτουσης ἀνταιτουν ἀνταιτουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνταίτουμαι ἀνταίτει, ἀνταίτῃ ἀνταίτειται
Dual ἀνταίτεισθον ἀνταίτεισθον
Plural ἀνταιτοῦμεθα ἀνταίτεισθε ἀνταίτουνται
SubjunctiveSingular ἀνταίτωμαι ἀνταίτῃ ἀνταίτηται
Dual ἀνταίτησθον ἀνταίτησθον
Plural ἀνταιτώμεθα ἀνταίτησθε ἀνταίτωνται
OptativeSingular ἀνταιτοίμην ἀνταίτοιο ἀνταίτοιτο
Dual ἀνταίτοισθον ἀνταιτοίσθην
Plural ἀνταιτοίμεθα ἀνταίτοισθε ἀνταίτοιντο
ImperativeSingular ἀνταίτου ἀνταιτεῖσθω
Dual ἀνταίτεισθον ἀνταιτεῖσθων
Plural ἀνταίτεισθε ἀνταιτεῖσθων, ἀνταιτεῖσθωσαν
Infinitive ἀνταίτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνταιτουμενος ἀνταιτουμενου ἀνταιτουμενη ἀνταιτουμενης ἀνταιτουμενον ἀνταιτουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνταιτήσω ἀνταιτήσεις ἀνταιτήσει
Dual ἀνταιτήσετον ἀνταιτήσετον
Plural ἀνταιτήσομεν ἀνταιτήσετε ἀνταιτήσουσιν*
OptativeSingular ἀνταιτήσοιμι ἀνταιτήσοις ἀνταιτήσοι
Dual ἀνταιτήσοιτον ἀνταιτησοίτην
Plural ἀνταιτήσοιμεν ἀνταιτήσοιτε ἀνταιτήσοιεν
Infinitive ἀνταιτήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνταιτησων ἀνταιτησοντος ἀνταιτησουσα ἀνταιτησουσης ἀνταιτησον ἀνταιτησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνταιτήσομαι ἀνταιτήσει, ἀνταιτήσῃ ἀνταιτήσεται
Dual ἀνταιτήσεσθον ἀνταιτήσεσθον
Plural ἀνταιτησόμεθα ἀνταιτήσεσθε ἀνταιτήσονται
OptativeSingular ἀνταιτησοίμην ἀνταιτήσοιο ἀνταιτήσοιτο
Dual ἀνταιτήσοισθον ἀνταιτησοίσθην
Plural ἀνταιτησοίμεθα ἀνταιτήσοισθε ἀνταιτήσοιντο
Infinitive ἀνταιτήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνταιτησομενος ἀνταιτησομενου ἀνταιτησομενη ἀνταιτησομενης ἀνταιτησομενον ἀνταιτησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to demand in return

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION