Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνταφίημι

-μι athematic Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀνταφίημι

Structure: ἀντ (Prefix) + ἀφίε̄ (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. to let go or let fall in turn

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνταφῖημι ἀνταφῖης ἀνταφῖησιν*
Dual ἀνταφίετον ἀνταφίετον
Plural ἀνταφίεμεν ἀνταφίετε ἀνταφιέᾱσιν*
SubjunctiveSingular ἀνταφίω ἀνταφίῃς ἀνταφίῃ
Dual ἀνταφίητον ἀνταφίητον
Plural ἀνταφίωμεν ἀνταφίητε ἀνταφίωσιν*
OptativeSingular ἀνταφιεῖην ἀνταφιεῖης ἀνταφιεῖη
Dual ἀνταφιεῖητον ἀνταφιείητην
Plural ἀνταφιεῖημεν ἀνταφιεῖητε ἀνταφιεῖησαν
ImperativeSingular ἀνταφῖει ἀνταφιέτω
Dual ἀνταφίετον ἀνταφιέτων
Plural ἀνταφίετε ἀνταφιέντων
Infinitive ἀνταφιέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνταφιεις ἀνταφιεντος ἀνταφιεισα ἀνταφιεισης ἀνταφιεν ἀνταφιεντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνταφίεμαι ἀνταφίεσαι ἀνταφίεται
Dual ἀνταφίεσθον ἀνταφίεσθον
Plural ἀνταφιέμεθα ἀνταφίεσθε ἀνταφίενται
SubjunctiveSingular ἀνταφίωμαι ἀνταφίῃ ἀνταφίηται
Dual ἀνταφίησθον ἀνταφίησθον
Plural ἀνταφιώμεθα ἀνταφίησθε ἀνταφίωνται
OptativeSingular ἀνταφιεῖμην ἀνταφίειο ἀνταφίειτο
Dual ἀνταφίεισθον ἀνταφιεῖσθην
Plural ἀνταφιεῖμεθα ἀνταφίεισθε ἀνταφίειντο
ImperativeSingular ἀνταφίεσο ἀνταφιέσθω
Dual ἀνταφίεσθον ἀνταφιέσθων
Plural ἀνταφίεσθε ἀνταφιέσθων
Infinitive ἀνταφίεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνταφιεμενος ἀνταφιεμενου ἀνταφιεμενη ἀνταφιεμενης ἀνταφιεμενον ἀνταφιεμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to let go or let fall in turn

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION