Hellas Alive Dictionary - αναισχυντεω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀναισχυντέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀναισχυντέω

Structure: ἀναισχυντέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from a)nai/sxuntos

Sense

to be shameless, behave impudently

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀναισχυντῶ	ἀναισχυντεῖς	ἀναισχυντεῖ
	Dual		ἀναισχυντεῖτον	ἀναισχυντεῖτον
	Plural	ἀναισχυντοῦμεν	ἀναισχυντεῖτε	ἀναισχυντοῦσιν*
Subjunctive	Singular	ἀναισχυντῶ	ἀναισχυντῇς	ἀναισχυντῇ
	Dual		ἀναισχυντῆτον	ἀναισχυντῆτον
	Plural	ἀναισχυντῶμεν	ἀναισχυντῆτε	ἀναισχυντῶσιν*
Optative	Singular	ἀναισχυντοῖμι	ἀναισχυντοῖς	ἀναισχυντοῖ
	Dual		ἀναισχυντοῖτον	ἀναισχυντοίτην
	Plural	ἀναισχυντοῖμεν	ἀναισχυντοῖτε	ἀναισχυντοῖεν
Imperative	Singular		ἀναισχύντει	ἀναισχυντείτω
	Dual		ἀναισχυντεῖτον	ἀναισχυντείτων
	Plural		ἀναισχυντεῖτε	ἀναισχυντούντων, ἀναισχυντείτωσαν
Infinitive		ἀναισχυντεῖν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀναισχυντων ἀναισχυντουντος	ἀναισχυντουσα ἀναισχυντουσης	ἀναισχυντουν ἀναισχυντουντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀναισχυντοῦμαι	ἀναισχυντεῖ, ἀναισχυντῇ	ἀναισχυντεῖται
	Dual		ἀναισχυντεῖσθον	ἀναισχυντεῖσθον
	Plural	ἀναισχυντούμεθα	ἀναισχυντεῖσθε	ἀναισχυντοῦνται
Subjunctive	Singular	ἀναισχυντῶμαι	ἀναισχυντῇ	ἀναισχυντῆται
	Dual		ἀναισχυντῆσθον	ἀναισχυντῆσθον
	Plural	ἀναισχυντώμεθα	ἀναισχυντῆσθε	ἀναισχυντῶνται
Optative	Singular	ἀναισχυντοίμην	ἀναισχυντοῖο	ἀναισχυντοῖτο
	Dual		ἀναισχυντοῖσθον	ἀναισχυντοίσθην
	Plural	ἀναισχυντοίμεθα	ἀναισχυντοῖσθε	ἀναισχυντοῖντο
Imperative	Singular		ἀναισχυντοῦ	ἀναισχυντείσθω
	Dual		ἀναισχυντεῖσθον	ἀναισχυντείσθων
	Plural		ἀναισχυντεῖσθε	ἀναισχυντείσθων, ἀναισχυντείσθωσαν
Infinitive		ἀναισχυντεῖσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀναισχυντουμενος ἀναισχυντουμενου	ἀναισχυντουμενη ἀναισχυντουμενης	ἀναισχυντουμενον ἀναισχυντουμενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἠναισχύντουν	ἠναισχύντεις	ἠναισχύντειν*
	Dual		ἠναισχυντεῖτον	ἠναισχυντείτην
	Plural	ἠναισχυντοῦμεν	ἠναισχυντεῖτε	ἠναισχύντουν
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἠναισχυντούμην	ἠναισχυντοῦ	ἠναισχυντεῖτο
	Dual		ἠναισχυντεῖσθον	ἠναισχυντείσθην
	Plural	ἠναισχυντούμεθα	ἠναισχυντεῖσθε	ἠναισχυντοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

καίτοι Παυσανίασ γε ὁ Ἀγάθωνοσ τοῦ ποιητοῦ ἐραστὴσ ἀπολογούμενοσ ὑπὲρ τῶν ἀκρασίᾳ συγκαλινδουμένων εἴρηκεν ὡσ καὶ στράτευμα ἀλκιμώτατον ἄν γένοιτο ἐκ παιδικῶν καὶ ἐραστῶν, τούτουσ γὰρ ἂν ἔφη οἰέσθαι μάλιστα ἂν αἰδεῖσθαι ἀλλήλουσ ἀπολιπεῖν, θαυμαστὰ λέγων, εἴ γε οἱ ψόγου τε ἀφροντιστεῖν καὶ ἀναισχυντεῖν πρὸσ ἀλλήλουσ ἐθιζόμενοι οὗτοι μάλιστ’ αἰσχύνονται αἰσχρόν τι ποιεῖν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 56 2:2)
ὥστε ἐὰν μὲν ἐπιχειρῇ ταῦτα λέγειν, μὴ ἐπιτρέπετε ἀναισχυντεῖν. (Demosthenes, Speeches 31-40, 35:4)
ἑτέρουσ δὲ εἰσπέμπουσι, τοιούτουσ ἀνθρώπουσ οἷσ εἰθισμένοισ ἤδη ἀναισχυντεῖν οὐδὲν διαφέρει εἰπεῖν τε καὶ ἀκοῦσαι τὰ μέγιστα τῶν κακῶν. (Andocides, Speeches, 7:3)
τότ’ οὖν αὐτὸν ἔδει ταῦτ’ ἀπαλείφειν κελεύειν ἃ νῦν οὐ φήσει μεμαρτυρηκέναι, οὐ νῦν ἐνόντων ἀναισχυντεῖν. (Demosthenes, Speeches 41-50, 67:3)
καὶ ἐγώ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, συνειδὼσ ὅτι ἐψεύδετο καὶ ἀναισχυντεῖν ἐπεχείρει, καὶ ὅτι οὐδεὶσ ἦν ἄλλοσ τῷ Κόμωνι γένει ἐγγυτέρω ἐμοῦ, τὸ μὲν πρῶτον ὡσ οἱο͂́ν τε μάλιστα ὠργίσθην καὶ ἠγανάκτησα ἐπὶ τῇ ἀναισχυντίᾳ τοῦ λόγου, ἔπειτα δὲ ἐλογισάμην πρὸσ ἐμαυτὸν ὅτι οὐκ ἐν καιρῷ ὀργιζοίμην, καὶ τούτῳ ἀπεκρινάμην ὅτι ἐν μὲν τῷ παρόντι προσήκει θάπτειν τὸν τετελευτηκότα καὶ τἄλλα ποιεῖν τὰ νομιζόμενα, ἐπειδὰν δὲ τούτων ἁπάντων ἐπιμεληθῶμεν, τόθ’ ἡμῖν αὐτοῖσ διαλεξόμεθα. (Demosthenes, Speeches 41-50, 8:2)

Synonyms

to be shameless
- ἀναιδεύομαι (to behave impudently)

Derived

ἀπαναισχυντέω (to have the effrontery to do or say, to deny shamelessly)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀναισχυντέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to be shameless

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἀναισχυντέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to be shameless

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어