Sense

1. to estrange from
2. to make hostile to, to be made an enemy
3. to be alienated, fall into other hands

Examples

• ὧν αὐτοὶ λέγουσι πρὸς ἃ μὲν ἀλλοτριοῦν πρὸς ἃ δ οἰκειοῦν ἡμᾶς τὴν φύσιν: (Plutarch, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 4 2:2)
• εὖ μάλα καὶ τούτου παρὰ τὴν κοινὴν ἔννοιαν ὄντος, οἰκειοῦν πρὸς τὰ μὴ συμφέροντα μηδ ἀγαθὰ τὴν φύσιν καὶ ἀλλοτριοῦν πρὸς τὰ μὴ κακὰ μηδὲ βλάπτοντα: (Plutarch, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 4 2:3)
• ὁ δὲ Κῦρος ὁ διαρρέων τὴν Ἀλβανίαν καὶ οἱ ἄλλοι ποταμοὶ οἱ πληροῦντες ἐκεῖνον ταῖς μὲν τῆς γῆς ἀρεταῖς προσλαμβάνουσι, τὴν δὲ θάλατταν ἀλλοτριοῦσιν. (Strabo, Geography, Book 11, chapter 4 3:1)
• ἦν γὰρ τὸ προκείμενον αὐτοῖς ἀπὸ μὲν τῆς πρὸς Ῥωμαίους εὐνοίας ἀλλοτριοῦν τὸν δῆμον, εἰς δὲ τὴν τοῦ Περσέως φιλίαν ἐμπλέκειν, καθ ὅσον οἱοί῀ τ ἦσαν. (Polybius, Histories, book 27, chapter 7 11:1)

Similar forms

• ἀλλοτρίων (233)
• ἀλλότριον (187)
• ἀλλότρια (112)
• ἀλλοτρίοις (110)
• ἀλλοτρίας (109)
• ἀλλοτρίαν (78)
• ἀλλοτρίως (77)
• ἀλλοτρίους (70)
• ἀλλοτρίου (44)
• ἀλλότριος (43)
• ἀλλοτρίῳ (43)
• ἀλλοτρίᾳ (34)
• ἀλλότριοι (31)
• ἀλλοτρίαις (26)
• ἀλλοτριότητα (23)
• ἀλλότριαι (14)
• ἀλλοτρίης (10)
• ἀλλοτριώτατα (10)
• ἀλλοτρία (9)
• ἀλλότριόν (8)
• ἀλλοτρίην (4)
• ἀλλοτρίωσιν (4)
• ἀλλότρι (3)
• ἀλλοτριοῦν (3)
• ἀλλοτρίοισι (3)
• ἀλλοτριότητι (3)
• ἀλλοτριώσεως (2)
• ἀλλοτρίῃ (2)
• ἀλλοτριοῦται (2)
• ἀλλοτριῶσαι (2)
• ἀλλοτρίαισι (2)
• ἀλλοτρίη (2)
• ἀλλοτριάζειν (1)
• ἀλλοτριοῦσιν (1)
• ἀλλοτρίαν᾿ (1)
• ἀλλότριου (1)
• ἀλλοτριωτέρᾳ (1)
• [ἀλλ]οτρίοις (1)
• ἀλλοτριόχρως (1)
• ἀλλοτρίωσις (1)
• ἀλλοτρίῃσι (1)
• ἀλλοτριώσει (1)
• ἀλλοτρίοισιν (1)
• ἀλλοτριώτερα (1)
• Ἀλλότριγας (1)
• ἀλλοτριότης (1)
• ἀλλότρια[ν] (1)
• ἀλλοτρίῃσὶ (1)
• ἀλλότριὸν? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.