Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀξιόω

ο-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀξιόω ἀξιώσω ἠξιώθην ἠξίωκα ἠξίωμαι

Structure: ἀξιό (Stem) + ω (Ending)

Etym.: a)/cios

Sense

  1. to think or deem worthy, (with accusative or genitive) to think one worthy, either in a good or bad sense
  2. (with accusative) to esteem, honor
  3. to value at a certain price

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀξίω ἀξίοις ἀξίοι
Dual ἀξίουτον ἀξίουτον
Plural ἀξίουμεν ἀξίουτε ἀξίουσιν*
SubjunctiveSingular ἀξίω ἀξίοις ἀξίοι
Dual ἀξίωτον ἀξίωτον
Plural ἀξίωμεν ἀξίωτε ἀξίωσιν*
OptativeSingular ἀξίοιμι ἀξίοις ἀξίοι
Dual ἀξίοιτον ἀξιοίτην
Plural ἀξίοιμεν ἀξίοιτε ἀξίοιεν
ImperativeSingular ἀξῖου ἀξιοῦτω
Dual ἀξίουτον ἀξιοῦτων
Plural ἀξίουτε ἀξιοῦντων, ἀξιοῦτωσαν
Infinitive ἀξίουν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀξιων ἀξιουντος ἀξιουσα ἀξιουσης ἀξιουν ἀξιουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀξίουμαι ἀξίοι ἀξίουται
Dual ἀξίουσθον ἀξίουσθον
Plural ἀξιοῦμεθα ἀξίουσθε ἀξίουνται
SubjunctiveSingular ἀξίωμαι ἀξίοι ἀξίωται
Dual ἀξίωσθον ἀξίωσθον
Plural ἀξιώμεθα ἀξίωσθε ἀξίωνται
OptativeSingular ἀξιοίμην ἀξίοιο ἀξίοιτο
Dual ἀξίοισθον ἀξιοίσθην
Plural ἀξιοίμεθα ἀξίοισθε ἀξίοιντο
ImperativeSingular ἀξίου ἀξιοῦσθω
Dual ἀξίουσθον ἀξιοῦσθων
Plural ἀξίουσθε ἀξιοῦσθων, ἀξιοῦσθωσαν
Infinitive ἀξίουσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀξιουμενος ἀξιουμενου ἀξιουμενη ἀξιουμενης ἀξιουμενον ἀξιουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀξιώσω ἀξιώσεις ἀξιώσει
Dual ἀξιώσετον ἀξιώσετον
Plural ἀξιώσομεν ἀξιώσετε ἀξιώσουσιν*
OptativeSingular ἀξιώσοιμι ἀξιώσοις ἀξιώσοι
Dual ἀξιώσοιτον ἀξιωσοίτην
Plural ἀξιώσοιμεν ἀξιώσοιτε ἀξιώσοιεν
Infinitive ἀξιώσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀξιωσων ἀξιωσοντος ἀξιωσουσα ἀξιωσουσης ἀξιωσον ἀξιωσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀξιώσομαι ἀξιώσει, ἀξιώσῃ ἀξιώσεται
Dual ἀξιώσεσθον ἀξιώσεσθον
Plural ἀξιωσόμεθα ἀξιώσεσθε ἀξιώσονται
OptativeSingular ἀξιωσοίμην ἀξιώσοιο ἀξιώσοιτο
Dual ἀξιώσοισθον ἀξιωσοίσθην
Plural ἀξιωσοίμεθα ἀξιώσοισθε ἀξιώσοιντο
Infinitive ἀξιώσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀξιωσομενος ἀξιωσομενου ἀξιωσομενη ἀξιωσομενης ἀξιωσομενον ἀξιωσομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠξιωθήσομαι ἠξιωθήσῃ ἠξιωθήσεται
Dual ἠξιωθήσεσθον ἠξιωθήσεσθον
Plural ἠξιωθησόμεθα ἠξιωθήσεσθε ἠξιωθήσονται
OptativeSingular ἠξιωθησοίμην ἠξιωθήσοιο ἠξιωθήσοιτο
Dual ἠξιωθήσοισθον ἠξιωθησοίσθην
Plural ἠξιωθησοίμεθα ἠξιωθήσοισθε ἠξιωθήσοιντο
Infinitive ἠξιωθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἠξιωθησομενος ἠξιωθησομενου ἠξιωθησομενη ἠξιωθησομενης ἠξιωθησομενον ἠξιωθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠξίωκα ἠξίωκας ἠξίωκεν*
Dual ἠξιώκατον ἠξιώκατον
Plural ἠξιώκαμεν ἠξιώκατε ἠξιώκᾱσιν*
SubjunctiveSingular ἠξιώκω ἠξιώκῃς ἠξιώκῃ
Dual ἠξιώκητον ἠξιώκητον
Plural ἠξιώκωμεν ἠξιώκητε ἠξιώκωσιν*
OptativeSingular ἠξιώκοιμι ἠξιώκοις ἠξιώκοι
Dual ἠξιώκοιτον ἠξιωκοίτην
Plural ἠξιώκοιμεν ἠξιώκοιτε ἠξιώκοιεν
ImperativeSingular ἠξίωκε ἠξιωκέτω
Dual ἠξιώκετον ἠξιωκέτων
Plural ἠξιώκετε ἠξιωκόντων
Infinitive ἠξιωκέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἠξιωκως ἠξιωκοντος ἠξιωκυῑα ἠξιωκυῑᾱς ἠξιωκον ἠξιωκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠξίωμαι ἠξίωσαι ἠξίωται
Dual ἠξίωσθον ἠξίωσθον
Plural ἠξιώμεθα ἠξίωσθε ἠξίωνται
ImperativeSingular ἠξίωσο ἠξιώσθω
Dual ἠξίωσθον ἠξιώσθων
Plural ἠξίωσθε ἠξιώσθων
Infinitive ἠξίωσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἠξιωμενος ἠξιωμενου ἠξιωμενη ἠξιωμενης ἠξιωμενον ἠξιωμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • περὶ Δεινάρχου τοῦ ῥήτοροσ οὐδὲν εἰρηκὼσ ἐν τοῖσ περὶ τῶν ἀρχαίων γραφεῖσιν διὰ τὸ μήτε εὑρετὴν ἰδίου γεγονέναι χαρακτῆροσ τὸν ἄνδρα, ὥσπερ τὸν Λυσίαν καὶ τὸν Ἰσοκράτην καὶ τὸν Ἰσαῖον, μήτε τῶν εὑρημένων ἑτέροισ τελειωτήν, ὥσπερ τὸν Δημοσθένη καὶ τὸν Αἰσχίνη καὶ τὸν Ὑπερείδην ἡμεῖσ κρίνομεν, ὁρῶν δὲ καὶ τοῦτον τὸν ἄνδρα παρὰ πολλοῖσ ἠξιωμένον ὀνόματοσ ἐπὶ δεινότητι λόγων καὶ ἀπολελοιπότα δημοσίουσ τε καὶ ἰδίουσ λόγουσ οὔτε ὀλίγουσ οὔτ’ εὐκαταφρονήτουσ, ἡγησάμην δεῖν μὴ παραλιπεῖν αὐτόν, ἀλλὰ καὶ περὶ τοῦ βίου καὶ τοῦ χαρακτῆροσ αὐτοῦ διελθεῖν καὶ διορίσαι τούσ τε γνησίουσ καὶ ψευδεῖσ λόγουσ πάντων ἢ τῶν γε πλείστων ἀναγκαιότερον οἶμαι τοῖσ μὴ ἐκ περιζώματοσ ἀσκοῦσι ῥητορικήν. (Dionysius of Halicarnassus, De Dinarcho, chapter 11)
  • ἔτι δὲ κρίνων τοὺσ μὲν τὰ δρομικὰ γυμναζομένουσ οὐδὲν πρὸσ ἀνδρείαν οὐδ’ εὐψυχίαν ἐπιδιδόναι, τοὺσ δὲ τὴν πυγμὴν καὶ τὰ τοιαῦτ’ ἀσκήσαντασ πρὸσ τῷ σώματι καὶ τὴν γνώμην διαφθείρεσθαι, τὸ σεμνότατον καὶ κάλλιστον τῶν ἀγωνισμάτων καὶ μάλιστα πρὸσ τὴν σεαυτοῦ φύσιν ἁρμόττον ἐξελέξω, τῇ μὲν συνηθείᾳ τῶν ὅπλων καὶ τῇ τῶν δρόμων φιλοπονίᾳ τοῖσ ἐν τῷ πολέμῳ συμβαίνουσιν ὡμοιωμένον, τῇ δὲ μεγαλοπρεπείᾳ καὶ τῇ σεμνότητι τῆσ παρασκευῆσ πρὸσ τὴν τῶν θεῶν δύναμιν εἰκασμένον, πρὸσ δὲ τούτοισ ἡδίστην μὲν θέαν ἔχον, ἐκ πλείστων δὲ καὶ παντο‐ δαπῶν συγκείμενον, μεγίστων δ’ ἄθλων ἠξιωμένον· (Demosthenes, Speeches 51-61, 29:1)
  • ἐπεὶ σύνοιδά γε πολλοὺσ μὲν ἐξ ἀδόξων καὶ ταπεινῶν ἐπιφανεῖσ διὰ τῆσ πραγματείασ ταύτησ γεγενημένουσ, Σόλωνα δὲ καὶ ζῶντα καὶ τελευτήσαντα μεγίστησ δόξησ ἠξιωμένον· (Demosthenes, Speeches 51-61, 57:1)
  • ἐὰν δέ τισ φαίνηταί τι λέγων ἢ πράττων τῶν ἀπηγορευμένων, τὸν μὲν ἐλεύθερον μὲν μήπω δὲ κατακλίσεωσ ἠξιωμένον ἐν τοῖσ συσσιτίοισ ἀτιμίαισ κολάζειν καὶ πληγαῖσ, τὸν δὲ πρεσβύτερον τῆσ ἡλικίασ ταύτησ ἀτιμίαισ ἀνελευθέροισ ἀνδραποδωδίασ χάριν. (Aristotle, Politics, Book 7 312:2)
  • εἰ δὲ μή, πῶσ οἰέσθε τὸ ἄλλο πλῆθοσ τῶν πολιτῶν διακείσεσθαι, ὅταν αἴσθωνται, ὃν προσῆκε δίκασ τῶν ἡμαρτημένων διδόναι, τοῦτον ὑφ’ ὑμῶν τοιαύτησ ἀρχῆσ ἠξιωμένον; (Lysias, Speeches, 15:2)

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION