Ταρσεύς
Third declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
Ταρσεύς
Ταρσέως
Structure:
Ταρσευ
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- an inhabitant of Tarsus
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τοσούτοισ γάρ ἐνετύχομεν ἐποποιοῖσ Ἁλιευτικὰ γεγραφόσι, καταλογάδην δὲ τοῖσ Σελεύκου τοῦ Ταρσέωσ καὶ Λεωνίδου τοῦ Βυζαντίου καὶ Ἀγαθοκλέουσ τοῦ Ἀτρακίου. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 22 2:1)
- ἑκάτερον γὰρ ἐδόκει σημαίνειν ὁ σαπίηνσ ὁ Τιβέριοσ δὲ δήμαρχοσ ἀποδειχθεὶσ εὐθὺσ ἐπ’ αὐτὴν ὡρ́μησε τὴν πρᾶξιν, ὡσ μὲν οἱ πλεῖστοι λέγουσι, Διοφάνουσ τοῦ ῥήτοροσ καὶ Βλοσσίου τοῦ φιλοσόφου παρορμησάντων αὐτόν, ὧν ὁ μὲν Διοφάνησ φυγὰσ ἦν Μιτυληναῖοσ, ὁ δὲ αὐτόθεν ἐξ Ἰταλίασ Κυμαῖοσ, Ἀντιπάτρου τοῦ Ταρσέωσ γεγονὼσ ἐν ἄστει συνήθησ καὶ τετιμημένοσ ὑπ’ αὐτοῦ προσφωνήσεσι γραμμάτων φιλοσόφων· (Plutarch, Tiberius Gracchus, chapter 8 4:2)
- Ἡρακλείδησ μέντοι ὁ Ταρσεύσ, Ἀντιπάτρου τοῦ Ταρσέωσ γνώριμοσ, καὶ Ἀθηνόδωροσ ἄνισά φασι τὰ ἁμαρτήματα. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 121:1)
- γεγόνασι δ’ ἄνδρεσ ἐνθένδε τῶν ὀνομαστῶν Χρύσιππόσ τε ὁ στωικὸσ φιλόσοφοσ πατρὸσ ὢν Ταρσέωσ ἐκεῖθεν μετοικήσαντοσ, καὶ Φιλήμων ὁ κωμικὸσ ποιητήσ, καὶ Ἄρατοσ ὁ τὰ φαινόμενα συγγράψασ ἐν ἔπεσιν. (Strabo, Geography, Book 14, chapter 5 16:3)
