Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

Θούριος

Second declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: Θούριος Θουρίου

Structure: Θουρι (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. an inhabitant of Thurii; a Thurian

Declension

Second declension
Singular Dual Plural
Nominative Θούριος Θουρίω Θούριοι
Genitive Θουρίου Θουρίοιν Θουρίων
Dative Θουρίῳ Θουρίοιν Θουρίοις
Accusative Θούριον Θουρίω Θουρίους
Vocative Θούριε Θουρίω Θούριοι

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "ὄζαινα, ὀσμύλιον Θούριοι, ἰώπεσ, ἐρίτιμοι Ἀθηναῖοι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 137 4:5)
  • ἄνδρεσ γὰρ ἑπτά, θούριοι λοχαγέται, ταυροσφαγοῦντεσ ἐσ μελάνδετον σάκοσ καὶ θιγγάνοντεσ χερσὶ ταυρείου φόνου, Ἄρη τ’, Ἐνυώ, καὶ φιλαίματον Φόβον ὡρκωμότησαν ἢ πόλει κατασκαφὰσ θέντεσ λαπάξειν ἄστυ Καδμείων βίᾳ, ἢ γῆν θανόντεσ τήνδε φυράσειν φόνῳ· (Aeschylus, Seven Against Thebes, episode 4:2)
  • Θούριοι· (Unknown, Elegy and Iambus, Volume II, , mixed meters181)
  • καὶ ὁ Κτήσιπποσ, Θαυμάσιά γε λέγετ’, ἔφη, ὦ ἄνδρεσ θούριοι εἴτε Χῖοι εἴθ’ ὁπόθεν καὶ ὅπῃ χαίρετον ὀνομαζόμενοι· (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 192:1)
  • Κρότων δὲ καὶ Θούριοι καὶ Μεταπόντιον καὶ Τάρασ, ἐπὶ τοσοῦτον ἀκμάσασαι καὶ τηλικαύτην ποτὲ σχοῦσαι δύναμιν, ποίασ πόλεωσ οὐκ εἰσὶ νῦν ἐρημότεραι; (Dio, Chrysostom, Orationes, 32:11)

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION