Ancient Greek-English Dictionary Language

Μῆδος

Second declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: Μῆδος Μήδου

Structure: Μηδ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. an inhabitant of Media; a Mede or Median

Declension

Second declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τούτων κοινωνὸν τῆσ ἀρχῆσ οὐδένα οἱο͂́σ τ’ ἦν πειθοῖ καὶ διδαχῇ καὶ εὐεργεσίαισ καὶ συγγενείαισ ἀπεργασάμενοσ ποιήσασθαι, Δαρείου δὲ ἑπταπλασίῳ φαυλότεροσ ἐγένετο, ὃσ οὐκ ἀδελφοῖσ πιστεύσασ οὐδ’ ὑφ’ αὑτοῦ τραφεῖσιν, κοινωνοῖσ δὲ μόνον τῆσ τοῦ Μήδου τε καὶ εὐνούχου χειρώσεωσ, διένειμέ τε μέρη μείζω ἕκαστα Σικελίασ πάσησ ἑπτά, καὶ πιστοῖσ ἐχρήσατο τοῖσ κοινωνοῖσ καὶ οὐκ ἐπιτιθεμένοισ οὔτε αὐτῷ οὔτε ἀλλήλοισ, ἔδειξέν τε παράδειγμα οἱο͂ν χρὴ τὸν νομοθέτην καὶ βασιλέα τὸν ἀγαθὸν γίγνεσθαι· (Plato, Epistles, Letter 7 58:1)
  • ἤδη δὲ τοῦ Μήδου καταβαίνοντοσ ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα καὶ τῶν Ἀθηναίων βουλευομένων περὶ στρατηγοῦ, τοὺσ μὲν ἄλλουσ ἑκόντασ ἐκστῆναι τῆσ στρατηγίασ λέγουσιν ἐκπεπληγμένουσ τὸν κίνδυνον, Ἐπικύδην δὲ τὸν Εὐφημίδου, δημαγωγὸν ὄντα δεινὸν μὲν εἰπεῖν, μαλακὸν δὲ τὴν ψυχὴν καὶ χρημάτων ἥττονα, τῆσ ἀρχῆσ ἐφίεσθαι καὶ κρατήσειν ἐπίδοξον εἶναι τῇ χειροτονίᾳ. (Plutarch, , chapter 6 1:1)
  • ἐν δὲ τοῖσ Ἀμφικτυονικοῖσ συνεδρίοισ τῶν Λακεδαιμονίων εἰσηγουμένων, ὅπωσ ἀπείργωνται τῆσ Ἀμφικτυονίασ αἱ μὴ συμμαχήσασαι κατὰ τοῦ Μήδου πόλεισ, φοβηθείσ, μὴ Θετταλοὺσ καὶ Ἀργείουσ, ἔτι δὲ Θηβαίουσ ἐκβαλόντεσ τοῦ συνεδρίου παντελῶσ ἐπικρατήσωσι τῶν ψήφων καὶ γένηται τὸ δοκοῦν ἐκείνοισ, συνεῖπε ταῖσ πόλεσι καὶ μετέθηκε τὰσ γνώμασ τῶν πυλαγόρων, διδάξασ, ὡσ τριάκοντα καὶ μία μόναι πόλεισ εἰσὶν αἱ μετασχοῦσαι τοῦ πολέμου, καὶ τούτων αἱ πλείουσ παντάπασι μικραί· (Plutarch, , chapter 20 3:1)
  • ἐγὼ γοῦν ἀνδρὸσ ἤκουσα Μήδου λέγοντοσ ὅτι οὐδὲν ὁμολογοῦσιν οἱ Πέρσαι τῶν παρὰ τοῖσ Ἕλλησιν, ἀλλὰ Δαρεῖον μέν φασιν ἐπὶ Νάξον καὶ Ἐρέτριαν πέμψαι τοὺσ περὶ Δᾶτιν καὶ Ἀρταφέρνην, κἀκείνουσ ἑλόντασ τὰσ πόλεισ ἀφικέσθαι παρὰ βασιλέα. (Dio, Chrysostom, Orationes, 186:2)
  • τοῦ δὲ Μήδου ἤκουεσ ἀποκαλοῦντοσ τοὺσ ἱππέασ· (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 5 28:2)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION