Κιμμέριος
Second declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
Κιμμέριος
Κιμμερίου
Structure:
Κιμμερι
(Stem)
+
ος
(Ending)
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καίτοι γ’ Ἀναξαγόρασ δίκην ἔφυγεν ἀσεβείασ ἐπὶ τῷ λίθον εἰπεῖν τὸν ἥλιον, Κιμμερίουσ δ’ οὐδεὶσ εἶπεν ἀσεβεῖσ ὅτι τὸν ἥλιον οὐδ’ εἶναι τὸ παράπαν νομίζουσι. (Plutarch, De superstitione, section 10 2:1)
- διαβεβοημένησ δὲ τῆσ τούτων ἀλκῆσ καὶ ἀγριότητοσ, φασί τινεσ ἐν τοῖσ παλαιοῖσ χρόνοισ τοὺσ τὴν Ἀσίαν ἅπασαν καταδραμόντασ, ὀνομαζομένουσ δὲ Κιμμερίουσ, τούτουσ εἶναι, βραχὺ τοῦ χρόνου τὴν λέξιν φθείραντοσ ἐν τῇ τῶν καλουμένων Κίμβρων προσηγορίᾳ. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 32 4:1)
- οὗτοσ δὲ Κυαξάρῃ τε τῷ Δηιόκεω ἀπογόνῳ ἐπολέμησε καὶ Μήδοισι, Κιμμερίουσ τε ἐκ τῆσ Ἀσίησ ἐξήλασε, Σμύρνην τε τὴν ἀπὸ Κολοφῶνοσ κτισθεῖσαν εἷλε, ἐσ Κλαζομενάσ τε ἐσέβαλε. (Herodotus, The Histories, book 1, chapter 16 3:1)
- οἳ ἐσέβαλον μὲν ἐσ τὴν Ἀσίην Κιμμερίουσ ἐκβαλόντεσ ἐκ τῆσ Εὐρώπησ, τούτοισι δὲ ἐπισπόμενοι φεύγουσι οὕτω ἐσ τὴν Μηδικὴν χώρην ἀπίκοντο. (Herodotus, The Histories, book 1, chapter 103 4:2)
- Κιμμερίουσ γὰρ ἐπιδιώκοντεσ ἐσέβαλον ἐσ τὴν Ἀσίην, καταπαύσαντεσ τῆσ ἀρχῆσ Μήδουσ· (Herodotus, The Histories, book 4, chapter 1 3:2)
