Xenophon, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Ζ, chapter 3 14:

καὶ ὁ Κῦροσ χρόνον μέν τινα σιωπῇ κατεδάκρυσεν, ἔπειτα δὲ ἐφθέγξατο· ἀλλ’ οὗτοσ μὲν δή, ὦ γύναι, ἔχει τὸ κάλλιστον τέλοσ· νικῶν γὰρ τετελεύτηκε· σὺ δὲ λαβοῦσα τοῖσδε ἐπικόσμει αὐτὸν τοῖσ παρ’ ἐμοῦ· παρῆν δὲ ὁ Γωβρύασ καὶ ὁ Γαδάτασ πολὺν καὶ καλὸν κόσμον φέροντεσ· ἔπειτα δ’, ἔφη, ἴσθι ὅτι οὐδὲ τὰ ἄλλα ἄτιμοσ ἔσται, ἀλλὰ καὶ τὸ μνῆμα πολλοὶ χώσουσιν ἀξίωσ ἡμῶν καὶ ἐπισφαγήσεται αὐτῷ ὅσα εἰκὸσ ἀνδρὶ ἀγαθῷ.